پرش به محتوا

لهو: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۷ مارس ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:


==حکم شرعی لهو==
==حکم شرعی لهو==
سخنان [[فقیه|فقیهان]] و همچنین [[روایات]] بر [[حرام|حرام‌بودن]] لهو به صورت مطلق دلالت می‌کند. برای مثال [[محقق حلی]] نوشته است: به [[فتوا|فتوای]] فقیهان [[امامیه|شیعه]] در سفری که به قصد لهو انجام می‌شود، نمازْ [[نماز شکسته|شکسته]] نمی‌شود؛ به علت آنکه لهو حرام است و در سفر [[معصیت]]، نماز کامل است.<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۱.</ref> به گفته [[شیخ انصاری]] روایات بسیاری بر حرام‌بودن لهو دلالت می‌کنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۳.</ref> ازجمله آنها روایاتی است که کارهای لهو را از گناهان کبیره شمرده‌اند؛<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴و۴۳.</ref> همچنین روایاتی که در آنها لهو کاری باطل شمرده شده است. این روایات به ضمیمه روایات دیگری که باطل را حرام می‌دانند، بر [[حرام|حُرمت]] لهو دلالت می‌کنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۵.</ref>
سخنان [[فقیه|فقیهان]] درخصوص لهو، بر [[حرام|حرام‌بودن]] لهو نزد آنان دلالت می‌کند. برای مثال [[محقق حلی]] نوشته است: به [[فتوا|فتوای]] فقیهان [[امامیه|شیعه]] در سفری که به قصد لهو انجام می‌شود، نمازْ [[نماز شکسته|شکسته]] نمی‌شود؛ به علت آنکه لهو حرام است و در سفر [[معصیت]]، نماز کامل است.<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۱.</ref> به گفته [[شیخ انصاری]] روایات بسیاری حرام‌بودن لهو را بیان می‌کنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۳.</ref> ازجمله آنها روایاتی است که کارهای لهو را از گناهان کبیره شمرده‌اند؛<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴و۴۳.</ref> همچنین روایاتی که در آنها لهو کاری باطل شمرده شده است. این روایات به ضمیمه روایات دیگری که باطل را حرام می‌دانند، بر [[حرام|حُرمت]] لهو دلالت می‌کنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۵.</ref>


بااین‌همه شیخ انصاری نوشته است اگر منظور از لهو هر کاری است که فایده عُقَلایی نداشته باشد، فقیهان به طور مطلق آن را حرام نمی‌دانند؛ اما اگر لهو فقط آن دسته از کارهایی را شامل شود که لذت شدید به همراه دارند، مانند رقص، حرام است.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۷.</ref>
بااین‌همه شیخ انصاری نوشته است اگر منظور از لهو هر کاری است که فایده عُقَلایی نداشته باشد، فقیهان به طور مطلق آن را حرام نمی‌دانند؛ اما اگر لهو فقط آن دسته از کارهایی را شامل شود که لذت شدید به همراه دارند، مانند رقص، حرام است.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۷.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷

ویرایش