Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۳۴
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (برداشتن الگوی ویرایش و بازنویسی شناسه) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{احکام}} | ||
'''لَهو، ''' | '''لَهو،''' اصطلاحی است فقهی، به معنای کاری که انجام آن بدون توجه به نتیجه و صرفا به قصد لذت انجام میشود. در قرآن و روایات از انجامدادن کار لهو نهی شده است. ازاینرو فقیهان لهو را حرام میدانند. واژه لهو گاه با واژه لعِب به کار میرود و در مواردی به همان معنا استعمال میشود. | ||
در فقه، در بخشی با نام آلات لهو از حکم شرعی ابزارهای لهو بحث میشود که منظور از آن غالبا ابزارهای موسیقی است. به فتوای فقیهان خرید و فروش ابزارهای موسیقی و استفاده از آنها حرام است. به باور شیخ انصاری تنها آن دسته ازکارهای لهوی حرام است که از روی لذت شدید انجام میشود. برخی از فقیهان معاصر همه ابزارهای موسیقی را آلات لهو نمیدانند. | |||
==تعریفهای مختلف== | ==تعریفهای مختلف== | ||
خط ۶: | خط ۸: | ||
===تفاوت لهو با لَعِب=== | ===تفاوت لهو با لَعِب=== | ||
به باور [[شیخ انصاری]] گرچه در برخی لغتنامهها «لَهْو» و «لَعِب» به یک معنا دانسته شدهاند، به علت آنکه این دو واژه در قرآن | به باور [[شیخ انصاری]] گرچه در برخی لغتنامهها «لَهْو» و «لَعِب» به یک معنا دانسته شدهاند، به علت آنکه این دو واژه در قرآن چند بار با هم به کار رفته و به هم عطف شدهاند، باید آنها را دارای دو معنای متفاوت دانست.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۷و۴۸.</ref> او آیه ۲۰ سوره حدید را نمونه آورده است:<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۸.</ref> «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ...» (بدانيد كه زندگى دنيا در حقيقت، بازى و سرگرمى و آرايش است).<ref>ترجمه فولادوند.</ref> | ||
به گفته وی احتمالا «لَهْو» و «لَعِب» مانند دو واژه «فقیر» و «مسکین» هستند که وقتی با هم به کار میروند، دو معنای متفاوت با هم دارند و هرگاه هریک از آنها به تنهایی استعمال میشود، معنای دیگری را هم در خود دارد.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۸.</ref> او نتیجه گرفته است که احتمالا «لَعِب» عملی است که بدون هدف عقلایی انجام میشود و از قوای شهوانی برنخاسته است. لهو عملی لذتبخش است که از قوای شهوانی برمیخیزد.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۸.</ref> | به گفته وی احتمالا «لَهْو» و «لَعِب» مانند دو واژه «فقیر» و «مسکین» هستند که وقتی با هم به کار میروند، دو معنای متفاوت با هم دارند و هرگاه هریک از آنها به تنهایی استعمال میشود، معنای دیگری را هم در خود دارد.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۸.</ref> او نتیجه گرفته است که احتمالا «لَعِب» عملی است که بدون هدف عقلایی انجام میشود و از قوای شهوانی برنخاسته است. لهو عملی لذتبخش است که از قوای شهوانی برمیخیزد.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۸.</ref> |