کاربر ناشناس
محقق کرکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mashg (←منابع) |
imported>Mashg بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
محقق پس از آموزش‌های ابتدایی به حوزه علمیه کرک وارد شد و نزد محمد بن محمد بن خاتون، شمس الدین محمد جزینی، شمس الدین محمد احمد صهیونی و علی بن هلال جزایری دانش آموخت. وی پس از کرک به روستای میس رفت و با تلاش پیگیر، از استادان آن حوزه گردید. محقق ثانی چندی در شهرهای «جبعِ» لبنان٬ [[دمشق]]٬ [[بیت المقدس]] و [[الخلیل]] تحصیل کرد و رهسپار مرکز حوزه [[اهل سنت]] در [[مصر]] گردید. او پس از سال ۹۰۹ق به [[عراق]] هجرت کرد و سر انجام در سال ۹۱۶ق وارد [[ایران]] شد.<ref>دوانی، مفاخر اسلام، ۱۳۸۶ش٬ ج۴، ص۴۱۴.</ref> | محقق پس از آموزش‌های ابتدایی به حوزه علمیه کرک وارد شد و نزد محمد بن محمد بن خاتون، شمس الدین محمد جزینی، شمس الدین محمد احمد صهیونی و علی بن هلال جزایری دانش آموخت. وی پس از کرک به روستای میس رفت و با تلاش پیگیر، از استادان آن حوزه گردید. محقق ثانی چندی در شهرهای «جبعِ» لبنان٬ [[دمشق]]٬ [[بیت المقدس]] و [[الخلیل]] تحصیل کرد و رهسپار مرکز حوزه [[اهل سنت]] در [[مصر]] گردید. او پس از سال ۹۰۹ق به [[عراق]] هجرت کرد و سر انجام در سال ۹۱۶ق وارد [[ایران]] شد.<ref>دوانی، مفاخر اسلام، ۱۳۸۶ش٬ ج۴، ص۴۱۴.</ref> | ||
کرکی در سال ۹۰۰ق اولین اجازه اجتهاد خود را در حوزه علمیه | کرکی در سال ۹۰۰ق اولین [[اجازه اجتهاد]] خود را در حوزه علمیه زادگاهش از «شيخ محمد بن محمد بن خاتون العاملي» دریافت کرد. <ref>كنتورى، كشف الحجب و الأستار عن أسماء الكتب و الأسفار، ۱۴۰۹ق٬ ص۱۶. </ref> وی همچنین در ۹۰۹ق، از «علی بن هلال جزائری» و «ابراهیم بن حسن وراق» اجازه دریافت کرد. <ref> الحسون، حیاه المحقق الکرکی و آثاره،الاحتجاج، ج۱، صص۱۹۴ و ۴۲۳.</ref> | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
پس از شاه اسماعیل صفوی، [[شاه طهماسب]] که بنابر نقل‌های تاریخی شیفته شخصیت محقق کرکی بود، از او تقاضا کرد تا به ایران بازگردد.<ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۲۲.</ref> | پس از شاه اسماعیل صفوی، [[شاه طهماسب]] که بنابر نقل‌های تاریخی شیفته شخصیت محقق کرکی بود، از او تقاضا کرد تا به ایران بازگردد.<ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۲۲.</ref> | ||
شاه طهماسب [[شیخ الاسلام|مقام شیخ الاسلامی]]، را که بالاترین مقام دینی به شمار می‌رفت به او داد و دستش را در امور مملکت بازگذاشت. او به تمام ممالک محزوسه خود چنین نوشت: «بسم اللّه الرحمن الرحيم چون از مؤدّاى حقيقت انتماى كلام إمام صادق عليه السّلام، كه انظروا إلى من كان منكم، قد روى حديثنا و نظر فى حلالنا و حرامنا، و عرف أحكامنا، فارضوا به حكما، فانى قد جعلته حاكما فاذا حكم بحكم فمن لم يقبله منه فانّما بحكم اللّه استخفّ و علينا ردّ و هو رادّ على اللّه و هو على حدّ الشرك، لائح و واضح است كه مخالفت حكم مجتهدين كه حافظان شرع سيّد المرسليناند با شرك در يك درجه است. پس هر كه، مخالفت خاتم المجتهدين، وارث علوم سيّد المرسلين، نائب الائمّة المعصومين، لا زال كاسمه العلى عليّا عاليا كند، و در مقام متابعت نباشد، بىشائبه ملعون و مردود در اين آستان ملك آشيان مطرود است، و به سياسات عظيمه، و تأديبات بليغه مؤاخذه خواهد شد، كتبه طهماسب بن شاه اسماعيل الصّفوى الموسوى».<ref>خوانساری٬ روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات، ۱۳۹۰ق٬ ج۴، ص۳۶۳</ref> | |||
محقّق ثانی از این فرصت برای اصلاح برخی امور دربار و نیز ترویج مکتب [[تشیع]] و تثبیت مبانی آن در قلمرو حکومت صفوی نهایت بهره را برد.<ref>تنکابنی، میر احمد، قصص العلماء، ص۳۴۷.</ref> | |||
پس از محقّق کَرکی برخی علمای دیگر به مقام [[شیخ الاسلام (منصب)|شیخ الاسلامی]] منصوب شدند؛ ولی هیچ‌یک به اندازه محقّق کَرکی از قدرت و نفوذ در حکومت برخوردار نشدند. از چهره‌های برجسته پس از محقّق کَرکی می‌توان به [[شیخ بهایی]] و [[علامه مجلسی]] اشاره نمود. | پس از محقّق کَرکی برخی علمای دیگر به مقام [[شیخ الاسلام (منصب)|شیخ الاسلامی]] منصوب شدند؛ ولی هیچ‌یک به اندازه محقّق کَرکی از قدرت و نفوذ در حکومت برخوردار نشدند. از چهره‌های برجسته پس از محقّق کَرکی می‌توان به [[شیخ بهایی]] و [[علامه مجلسی]] اشاره نمود. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۷: | ||
یکی از دختران محقق در جبل عامل ازدواج کرد که فرزندش میر سید حسین حسینی نام داشت. او در [[اردبیل]] به تدریس و حل و فصل مشکلات شرعی مردم مشغول و شیخ الاسلام آن شهر بود. دختر بزرگش با «میر شمس الدین محمد استرآبادی» ازدواج کرد و او ملقب به داماد شد٬ فرزند وی نیز به [[میر داماد]] (استاد [[ملاصدرا|ملاصـدرا]]) معروف شد.<ref>افندى، تعليقة أمل الآمل، ۱۴۱۰ق٬ ص۵۹ ؛ دوانی، مفاخر الاسلام، ۱۳۸۶ش٬ ج۴، ص۴۴۹-۴۵۰.</ref> | یکی از دختران محقق در جبل عامل ازدواج کرد که فرزندش میر سید حسین حسینی نام داشت. او در [[اردبیل]] به تدریس و حل و فصل مشکلات شرعی مردم مشغول و شیخ الاسلام آن شهر بود. دختر بزرگش با «میر شمس الدین محمد استرآبادی» ازدواج کرد و او ملقب به داماد شد٬ فرزند وی نیز به [[میر داماد]] (استاد [[ملاصدرا|ملاصـدرا]]) معروف شد.<ref>افندى، تعليقة أمل الآمل، ۱۴۱۰ق٬ ص۵۹ ؛ دوانی، مفاخر الاسلام، ۱۳۸۶ش٬ ج۴، ص۴۴۹-۴۵۰.</ref> | ||
محسن امین نوشته است دختر بزرگ محقق کرکی همسر شهید ثانی بود.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۴۷.</ref> | محسن امین نوشته است دختر بزرگ محقق کرکی همسر [[شهید ثانی]] بود.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۴۷.</ref> | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۳۲: | ||
*تنکابنی، میر احمد، قصص العلماء، انشارات علمی فرهنگی، ۱۳۸۶ش. | *تنکابنی، میر احمد، قصص العلماء، انشارات علمی فرهنگی، ۱۳۸۶ش. | ||
*مهاجر، جعفر٬ المهاجرة العامليّه، بيروت، ۱۴۱۰ق. | *مهاجر، جعفر٬ المهاجرة العامليّه، بيروت، ۱۴۱۰ق. | ||
*افندى، عبدالله بن عيسىبيگ٬ تعليقة أمل الآمل، تحقیق احمد حسينى اشكورى٬ قم٬ كتابخانه عمومى حضرت آيت الله العظمى مرعشى نجفى( ره)٬ ۱۴۱۰ق | * افندى، عبدالله بن عيسىبيگ٬ تعليقة أمل الآمل، تحقیق احمد حسينى اشكورى٬ قم٬ كتابخانه عمومى حضرت آيت الله العظمى مرعشى نجفى( ره)٬ ۱۴۱۰ق. | ||
*پور امینی، محمد باقر، صفویان نماد اقتدار ایران، انتشارات نور السجاد، ۱۳۸۱ش. | *پور امینی، محمد باقر، صفویان نماد اقتدار ایران، انتشارات نور السجاد، ۱۳۸۱ش. | ||
*جعفریان، رسول، دین و سیاست در عصر صفوی، قم: انتشارات انصاریان، ۱۳۷۰ش. | *جعفریان، رسول، دین و سیاست در عصر صفوی، قم: انتشارات انصاریان، ۱۳۷۰ش. | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۳۸: | ||
*جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، قم، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۹ش. | *جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، قم، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۹ش. | ||
*حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، تحقیق سید احمد حسینی، بغداد، مکتبة الأندلس. | *حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، تحقیق سید احمد حسینی، بغداد، مکتبة الأندلس. | ||
*خوانساری، محمدباقر، روضات | *خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، قم، اسماعیلیان. | ||
*دوانی، علی، مفاخر اسلام، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۶ش. | *دوانی، علی، مفاخر اسلام، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۶ش. | ||
*روملو، حسن بیگ، احسن التواریخ، تصحیح و تحشیة عبدالحسین نوائی، تهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۸۴ش. | *روملو، حسن بیگ، احسن التواریخ، تصحیح و تحشیة عبدالحسین نوائی، تهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۸۴ش. | ||
| خط ۱۴۲: | خط ۱۴۴: | ||
*محقق کرکی، علی بن حسین، رسائل محقق کرکی، تحقیق محمد حسون، قم، ۱۴۰۹-۱۴۱۲ق. | *محقق کرکی، علی بن حسین، رسائل محقق کرکی، تحقیق محمد حسون، قم، ۱۴۰۹-۱۴۱۲ق. | ||
*مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، قم، انتشارات صدرا. | *مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، قم، انتشارات صدرا. | ||
* مهاجر، جعفر، المهاجرة العاملیة، بیروت، ۱۴۱۰ق. | |||
*امینی٬ عبدالحسین٬ شهیدان راه فضیلت٬ تهران٬ روزبه٬ ۱۳۶۳ش. | *امینی٬ عبدالحسین٬ شهیدان راه فضیلت٬ تهران٬ روزبه٬ ۱۳۶۳ش. | ||
*افندى، عبدالله بن عيسىبيگ٬ رياض العلماء و حياض الفضلاء، بیروت٬ موسسه التاریخ العربی٬ ۱۴۳۱ق. | *افندى، عبدالله بن عيسىبيگ٬ رياض العلماء و حياض الفضلاء، بیروت٬ موسسه التاریخ العربی٬ ۱۴۳۱ق. | ||
| خط ۱۷۶: | خط ۱۷۹: | ||
}}</onlyinclude> | }}</onlyinclude> | ||
[[Category:فقیهان شیعه قرن ۱۰ (قمری)]] | [[Category:فقیهان شیعه قرن ۱۰ (قمری)]] | ||
[[Category:امامان جمعه اصفهان]] | [[Category:امامان جمعه اصفهان]] | ||