۱۷٬۸۱۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←تاریخ نگارش: تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دُستورُ المَدینَة'''، '''صحیفة النبی'''، یا '''پیمان مدینه'''، قراردادی درباره روابط میان مسلمانان و همچنین مناسبات مسلمانان و یهودیان. این پیمان، از مهمترین اقدامات [[پیامبر(ص)|پیامبر]] بوده و در اولین سال [[هجرت به مدینه]] روی داده است. بر اساس پیمان مدینه، پیامبر(ص)، مرجع اعلام جنگ و صلح، و تنها مرجع حل و فصل اختلافات در [[مدینه]] است. نقش پیمان مذکور در متحد کردن مسلمانان در برابر دشمنان، مورد تأکید قرار گرفته است. | '''دُستورُ المَدینَة'''، '''صحیفة النبی'''، یا '''پیمان مدینه'''، قراردادی درباره روابط میان مسلمانان و همچنین مناسبات مسلمانان و یهودیان. این پیمان، از مهمترین اقدامات [[پیامبر(ص)|پیامبر]] بوده و در اولین سال [[هجرت به مدینه]] روی داده است. بر اساس پیمان مدینه، پیامبر(ص)، مرجع اعلام جنگ و صلح، و تنها مرجع حل و فصل اختلافات در [[مدینه]] است. نقش پیمان مذکور در متحد کردن مسلمانان در برابر دشمنان، مورد تأکید قرار گرفته است. | ||
متن پیمان مدینه، | متن پیمان مدینه، نخستین بار در کتاب [[سیره ابن هشام]]، به روایت از ابن اسحاق نقل شده است. زمان دقیق تدوین پیمان مدینه روشن نیست؛ با این حال، بیشتر منابع تاریخی، زمان تدوین پیمان را ماه پنجم یا هشتم، یعنی در سال اول پس از [[هجرت به مدینه|هجرت پیامبر به مدینه]] دانستهاند. برخی محققان، از تدوین دستور المدینه پس از [[جنگ بدر]]، یعنی در سال دوم هجرت سخن گفتهاند. | ||
==اهمیت و جایگاه== | ==اهمیت و جایگاه== | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
متن کامل دستور المدینه را نخستین بار ابن هشام<ref>بیات، «وثاقت پیمان نامه مدینه»، ص۸۸-۸۹؛ همچنین نگاه کنید به: ابن هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۲، ص۱۴۷-۱۵۰.</ref> به روایت از ابن اسحاق (متوفی ۱۵۱)، با حذف سند نقل کرده و سپس کسانی همچون سهیلی،<ref>سهیلی، الروض الانف، ۱۳۸۷-۱۳۹۰ق، ج۴، ص۲۴۰-۲۴۳.</ref> ابن سیدالناس<ref>ابن سیدالناس، عیونالاثر فی فنون المغازی و الشمائل و السیر، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۱۸-۳۲۰.</ref> و ابن کثیر<ref>ابن کثیر، السیرة النبویة، ۱۳۸۳-۱۳۸۶ق، ج۲، ص۳۲۰-۳۲۳.</ref> آن را نقل کردهاند. | متن کامل دستور المدینه را نخستین بار ابن هشام<ref>بیات، «وثاقت پیمان نامه مدینه»، ص۸۸-۸۹؛ همچنین نگاه کنید به: ابن هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۲، ص۱۴۷-۱۵۰.</ref> به روایت از ابن اسحاق (متوفی ۱۵۱)، با حذف سند نقل کرده و سپس کسانی همچون سهیلی،<ref>سهیلی، الروض الانف، ۱۳۸۷-۱۳۹۰ق، ج۴، ص۲۴۰-۲۴۳.</ref> ابن سیدالناس<ref>ابن سیدالناس، عیونالاثر فی فنون المغازی و الشمائل و السیر، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۱۸-۳۲۰.</ref> و ابن کثیر<ref>ابن کثیر، السیرة النبویة، ۱۳۸۳-۱۳۸۶ق، ج۲، ص۳۲۰-۳۲۳.</ref> آن را نقل کردهاند. | ||
ابوعبید و ابن زَنْجُویه نیز متن کامل پیمان مدینه را به همراه سند آن، به نقل از ابن شهاب زُهری (متوفی ۱۲۴) نقل کردهاند.<ref>ابوعبید، کتاب الاموال، ۱۴۰۸ق، ص۲۶۰-۲۶۴؛ ابن زنجویه، کتاب الاموال، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۴۶۶-۴۷۰.</ref> | ابوعبید و ابن زَنْجُویه نیز متن کامل پیمان مدینه را به همراه سند آن، به نقل از [[ابن شهاب زهری|ابن شهاب زُهری]] (متوفی ۱۲۴) نقل کردهاند.<ref>ابوعبید، کتاب الاموال، ۱۴۰۸ق، ص۲۶۰-۲۶۴؛ ابن زنجویه، کتاب الاموال، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۴۶۶-۴۷۰.</ref> | ||
احتمال ساختگی بودن متن دستور المدینه رد شده است؛ چرا که از نظر سبک، بسیار شبیه به نامهها و پیامهای دیگرِ [[پیامبر(ص)]] ارزیابی شده است.<ref>عمری، السیرة النبویة الصحیحة، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۷۵؛ معروف الحسنی، سیرة المصطفی، ۱۹۷۵م، ص۲۸۰.</ref> | احتمال ساختگی بودن متن دستور المدینه رد شده است؛ چرا که از نظر سبک، بسیار شبیه به نامهها و پیامهای دیگرِ [[پیامبر(ص)]] ارزیابی شده است.<ref>عمری، السیرة النبویة الصحیحة، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۷۵؛ معروف الحسنی، سیرة المصطفی، ۱۹۷۵م، ص۲۸۰.</ref> |
ویرایش