confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
میانمار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تصحیح
imported>Fayaz جز (←تشیع) |
جز (تصحیح) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| مساحت = ۶۷۶٬۵۷۸ کیلومتر مربع | | مساحت = ۶۷۶٬۵۷۸ کیلومتر مربع | ||
| پایتخت =نایپیداو (یانگون) | | پایتخت =نایپیداو (یانگون) | ||
| حکومت = حزب نظامی | | حکومت = حزب نظامی | ||
| جمعیت کل = | | جمعیت کل =۵۷٬۵۲۶٬۵۰۰ | ||
| ادیان(درصد) = ۸۵٪ بودا • ۵٪ بت‌پرست • ۴٪ [[اسلام]] • ۴٪ هندو • ۲٪ مسیحیت | | ادیان(درصد) = ۸۵٪ بودا • ۵٪ بت‌پرست • ۴٪ [[اسلام]] • ۴٪ هندو • ۲٪ مسیحیت | ||
| زبان رسمی =برمه‌ای | | زبان رسمی =برمه‌ای | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
تاریخ گسترش [[اسلام]] در میانمار به قرن اول قمری برمی‌گردد. بازرگانان مسلمان از مسیرهای زمینی که از منطقه غربی میانمار و ایالت آراکان این کشور می‌گذشت به مناطق غربی [[چین]] سفر می‌کردند، بسیاری از این افراد در منطقه ساحلی آراکان، اقامت گزیدند و نخستین مناطق تجمع مسلمانان راایجاد کردند. سیاحان چینی در نوشته‌های خود از مناطق ایرانی‌نشین در مرزهای بین میانمار و یونن(ایالتی در جنوب غربی چین)در قرن سوم میلادی یاد کرده‌اند.<ref> مفضلی، صص۲۷-۲۹</ref> | تاریخ گسترش [[اسلام]] در میانمار به قرن اول قمری برمی‌گردد. بازرگانان مسلمان از مسیرهای زمینی که از منطقه غربی میانمار و ایالت آراکان این کشور می‌گذشت به مناطق غربی [[چین]] سفر می‌کردند، بسیاری از این افراد در منطقه ساحلی آراکان، اقامت گزیدند و نخستین مناطق تجمع مسلمانان راایجاد کردند. سیاحان چینی در نوشته‌های خود از مناطق ایرانی‌نشین در مرزهای بین میانمار و یونن(ایالتی در جنوب غربی چین)در قرن سوم میلادی یاد کرده‌اند.<ref> مفضلی، صص۲۷-۲۹</ref> | ||
بعد از تسلط کامل [[انگلیس]] بر سراسر میانمار در ۱۸۸۶ میلادی، پای [[ | بعد از تسلط کامل [[انگلیس]] بر سراسر میانمار در ۱۸۸۶ میلادی، پای [[هند]]ی‌ها و نیز مسلمانان بنگالی به این کشور گشوده شد و در ۱۹۲۱ تقریبا بیش از نیم میلیون نفر مسلمان هندی در میانمار ساکن شده بودند. مهاجرت مسلمانان هند به برمه و به دست گرفتن مشاغل عمده تجاری باعث نارضایتی مردم این کشور شد. در سال‌های [[سال ۱۳۰۹ هجری شمسی|۱۳۰۹]] ـ [[سال ۱۳۱۷ هجری شمسی|۱۳۱۷ش]]/۱۹۳۰-۱۹۳۸م اغتشاشات گسترده‌ای علیه مهاجران هندی صورت گرفت و در جنگ جهانی دوم ([[ سال ۱۳۱۸ هجری شمسی|۱۳۱۸]] ـ [[سال ۱۳۲۴ هجری شمسی|۱۳۲۴ش]])، هم‌زمان با فرار نیروهای [[انگلیس|انگلیسی]] و ورود سربازان [[ژاپن|ژاپنی]] به میانمار، افراد قوم ماگ (بودایی مذهب)، به محله‌های مسلمان‌نشین در آراکان حمله‌ور شدند و هزاران نفر از مسلمانان را کشتند.<ref> مفضلی، ص۳۱</ref> | ||
پس از استقرار | پس از استقرار [[ژاپن]]ی‌ها در آراکان، مسلمانان آن منطقه با انگلیسی‌ها علیه ژاپنی‌ها همکاری کردند. پس از تسلط مجدد نیروهای انگلیس بر آراکان در ۱۹۴۵تا ۱۹۴۸ که میانمار به استقلال رسید، اداره امور منطقه عمدتا به مسلمانان سپرده شد. از طرفی مسلمانان آراکان از [[محمدعلی جناح]]، رهبر مسلمانان هند و بنیان‌گذار [[پاکستان]]، خواستند آراکان را نیز به عنوان قسمتی از پاکستان بپذیرد. این پیشینه سبب شد که دولت میانمار، به آزار واذیت مسلمانان به‌ویژه ساکنان ناحیه آراکان بپردازد.<ref> مفضلی، ص۳۱-۳۲</ref> | ||
==وضعیت مسلمانان== | ==وضعیت مسلمانان== | ||