پرش به محتوا

میانمار: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۹۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ ژوئن ۲۰۱۵
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کشور|
{{جعبه اطلاعات کشور شیعه‌نشین
نام اصلی =  |
| عنوان            =میانمار
نام فارسی رسمی = اتحادیه جمهوری میانمار |
| تصویر            =میانمار.png
نام عادی = |
| اندازه تصویر      =
تصویر پرچم = پرچم میانمار.png |
| تصویر پرچم       =پرچم میانمار.png
تصویر نشان ملی = نشان ملی میانمار.png |
| عرض پرچم          =
نقشه =میانمار.png |
| تصویر نشان ملی   =نشان ملی میانمار.png
پایتخت = نایپیداو|
| عرض تصویر نشان ملی=
بزرگ‌ترین شهر = رانگون (پایتخت پیشین)|
| نام رسمی          =برمه
زبان رسمی = برمه‌ای |
| دین رسمی            =بودایی
مساحت = ۶۷۶٬۵۷۸ |
| مساحت              =
سال براورد جمعیت = [[۲۰۰۵ (میلادی)|۲۰۰۵]] |
| پایتخت             =نایپیداو
جمعیت = ۵۵٬۳۹۰٬۰۰۰  |
| حکومت              =
جمعیت شیعیان = بین ۱۹.۰۰۰ تا ۴۰.۰۰۰ |
| جمعیت کل            =۵۵٬۳۹۰٬۰۰۰
مراکز شیعی = مسجد مغول شیعه|
| ادیان(درصد)         =
| زبان رسمی           =برمه ای
| سایت                =
| جمعیت               =بین ۱۹.۰۰۰ تا ۴۰.۰۰۰
| درصد                = کمتر از یک درصد
| پیشینه              =
| وقایع تاریخی        =
| حکومت‌ها              =
| احزاب                =
| فرق                  = [[اثناعشری]]• بودامسلم • چولیامسلم
| خاندان‌ها            =
| اقوام                =
| مراکز علمی          =مدرسه علوم اسلامی حجتیه در پروم
| زیارتگاه‌ها          =
| مساجد                =مسجد مغول شیعه
| حسینیه‌ها            =
| مؤسسات فرهنگی        =
| مؤسسات اجتماعی      =
| مناطق شیعه‌نشین      = ماندلی • آماراپورا • تانگ جی • تانگو • پروم • ساندوی • مالمین • میک چی
| مذهبی                =
| سیاسی                =
| علمی                =
| اجتماعی              =
}}
}}
'''میانمار''' یا '''برمه'''، از کشورهای جنوب شرقی آسیا است، اسلام در قرن اول قمری وارد این سرزمین شد. از ۱۹۴۸م که این کشور به استقلال رسید، مسلمانان  تحت فشار قرار گرفتند، به گونه‌ای که بیش از نیم میلیون مسلمان به کشورهای دیگر مهاجرت کردند.
'''میانمار''' یا '''برمه'''، از کشورهای جنوب شرقی آسیا است، اسلام در قرن اول قمری وارد این سرزمین شد. از ۱۹۴۸م که این کشور به استقلال رسید، مسلمانان  تحت فشار قرار گرفتند، به گونه‌ای که بیش از نیم میلیون مسلمان به کشورهای دیگر مهاجرت کردند.


[[شیعیان]] میانمار اصلیت هندی یا ایرانی دارند، از جمعیت آنان آمار دقیقی در دست نیست، جمعیت شیعیان بین ۱۹.۰۰۰ تا ۴۰.۰۰۰ تخمین زده می شود، مرکزیت شیعیان در رانگون و محل تجمع آنها در این شهر مسجد «مغول شیعه» (مسجدایرانیان) است، آنان در رانگون و سایر شهرها مساجد و [[امام باره]]‌هایی دارند. شیعیان میانمار در برخی آداب و رسوم از شیعیان هند و بودایی‌ها متأثر هستند. علاوه بر شیعیان گروه‌های دیگری مانند چولیامسلم و بودامسلم در میانمار زندگی می‌کنند که به [[اهل بیت]] گرایش دارند.
[[شیعیان]] میانمار اصلیت هندی یا ایرانی دارند، از جمعیت آنان آمار دقیقی در دست نیست، جمعیت شیعیان بین ۱۹.۰۰۰ تا ۴۰.۰۰۰ تخمین زده می شود، مرکزیت شیعیان در یانگون و محل تجمع آنها در این شهر مسجد «مغول شیعه» (مسجدایرانیان) است، آنان در یانگون و سایر شهرها مساجد و [[امام باره]]‌هایی دارند. شیعیان میانمار در برخی آداب و رسوم از شیعیان هند و بودایی‌ها متأثر هستند. علاوه بر شیعیان گروه‌های دیگری مانند چولیامسلم و بودامسلم در میانمار زندگی می‌کنند که به [[اهل بیت]] گرایش دارند.


== اطلاعات عمومی ==
== اطلاعات عمومی ==
خط ۴۴: خط ۶۶:


== تشیع ==
== تشیع ==
شیعیان میانمار دارای اصلیت هندی یا ایرانی هستند، ایرانیان در ایام گذشته ازشهرهای [[شیراز]]، [[کاشان]]، [[بهبهان]] و [[یزد]] به میانمار مهاجرت نموده‌اند. شیعیان دو مسجد بزرگ و کوچک و چند [[امام باره]] رانگون دارند، در سایر شهرها هم مساجد و [[حسینیه]] بنا نموده‌اند. مهمترین انجمن‌های شیعیان «مغولیه»، «عباسیه»، «حیدریه» نام دارند. جوانان شیعه در ۱۹۰۹ سازمان اتحاد جوانان ایرانی را تشکیل داده بودند، بعد از آنکه تعداد کثیری از شیعیان در میانمار به عضویت آن درآمدند، نام آن را به اتحادیه ایرانیان تغییر دادند، بعدها نام آن به باشگاه ایرانیان مبدل گردید. از ۱۹۶۱ فعالیتهای باشگاه مزبور به حالت وقفه درآمده است.<ref> مفضلی، ص۳۳؛ چو امین او، ص۲۸۸</ref>
شیعیان میانمار دارای اصلیت هندی یا ایرانی هستند، ایرانیان در ایام گذشته ازشهرهای [[شیراز]]، [[کاشان]]، [[بهبهان]] و [[یزد]] به میانمار مهاجرت نموده‌اند. شیعیان دو مسجد بزرگ و کوچک و چند [[امام باره]] یانگون دارند، در سایر شهرها هم مساجد و [[حسینیه]] بنا نموده‌اند. مهمترین انجمن‌های شیعیان «مغولیه»، «عباسیه»، «حیدریه» نام دارند. جوانان شیعه در ۱۹۰۹ سازمان اتحاد جوانان ایرانی را تشکیل داده بودند، بعد از آنکه تعداد کثیری از شیعیان در میانمار به عضویت آن درآمدند، نام آن را به اتحادیه ایرانیان تغییر دادند، بعدها نام آن به باشگاه ایرانیان مبدل گردید. از ۱۹۶۱ فعالیتهای باشگاه مزبور به حالت وقفه درآمده است.<ref> مفضلی، ص۳۳؛ چو امین او، ص۲۸۸</ref>


قبرستان  شیعیان در کنار قبرستان [[مسیحیت|مسیحیان]] [[یهود|یهودیان]] و روبه روی قبور ا[[اهل سنت]] قرار دارد. تاسیس آن به سال ۱۲۳۵ قمری مطابق به ۱۸۵۶ میلادی می‌رسد.<ref>پوریا، ص۶۲</ref>
قبرستان  شیعیان در کنار قبرستان [[مسیحیت|مسیحیان]] [[یهود|یهودیان]] و روبه روی قبور ا[[اهل سنت]] قرار دارد. تاسیس آن به سال ۱۲۳۵ قمری مطابق به ۱۸۵۶ میلادی می‌رسد.<ref>پوریا، ص۶۲</ref>
خط ۵۸: خط ۸۰:
'''مناطق'''
'''مناطق'''


مرکزیت شیعه در رانگون(پایتخت) است، مسجد «مغول شیعه» یا «منگول شیعه» (مسجدایرانیان) محل اصلی تجمع شیعیان است. شیعیان در شهرهای ماندلی، آماراپورا، تانگ جی، تانگو، پروم، ساندوی، مالمین و میک چی تا نیز زندگی می‌کنند.<ref>گلی زواره، گذری بر تاریخ، جغرافیا، فرهنگ و... میانمار، ص۳۶</ref>
مرکزیت شیعه در یانگون است، مسجد «مغول شیعه» یا «منگول شیعه» (مسجدایرانیان) محل اصلی تجمع شیعیان است. شیعیان در شهرهای ماندلی، آماراپورا، تانگ جی، تانگو، پروم، ساندوی، مالمین و میک چی تا نیز زندگی می‌کنند.<ref>گلی زواره، گذری بر تاریخ، جغرافیا، فرهنگ و... میانمار، ص۳۶</ref>


=== آمار===
=== آمار===