پرش به محتوا

سفر شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''سفر شرعی،''' در [[فقه|فقه اسلامی]]، به سفری گفته می‌شود که در آن باید [[نماز|نمازها]] را [[نماز شکسته|شکسته]] خواند و نباید [[روزه]] گرفت. در آیه ۱۸۴ [[سوره بقره]]، حکم روزه مسافر و در آیه ۱۰۱ سوره [[سوره نساء|نساء]]، حکم نماز مسافر بیان شده است.
'''سفر شرعی،''' در [[فقه|فقه اسلامی]]، به سفری گفته می‌شود که در آن باید [[نماز|نمازها]] را [[نماز شکسته|شکسته]] (چهاررکعتی‌ها را به صورت دو رکعتی) خواند و نباید [[روزه]] گرفت. در آیه ۱۸۴ [[سوره بقره]]، حکم روزه مسافر و در آیه ۱۰۱ سوره [[سوره نساء|نساء]]، حکم نماز مسافر بیان شده است.


در کتاب‌های [[رساله توضیح‌المسائل|توضیح‌المسائل]]، هشت شرط برای تحقق سفر شرعی بیان شده است. ازجمله: مسافت سفر او دست‌کم، هشت [[فرسخ شرعی]] (بین ۴۰ تا ۴۵ کیلومتر) باشد و مسافت رفت او کمتر از چهار فرسخ نباشد.
در کتاب‌های [[رساله توضیح‌المسائل|توضیح‌المسائل]]، هشت شرط برای تحقق سفر شرعی بیان شده است. ازجمله: مسافت سفر او دست‌کم، هشت [[فرسخ شرعی]] (بین ۴۰ تا ۴۵ کیلومتر) باشد و مسافت رفت او کمتر از چهار فرسخ نباشد.
خط ۴۳: خط ۴۳:
برخی از احکام [[روزه]] مسافر به این ترتیب است:
برخی از احکام [[روزه]] مسافر به این ترتیب است:
* مسافری که باید در سفر، نمازهای چهاررکعتی را دورکعتی بخواند، نباید روزه بگیرد و مسافری که نمازش را تمام می‌خواند، مثل کسی که شغلش مسافرت یا سفر او [[سفر حرام|سفر معصیت]] است، باید در سفر روزه بگیرد.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۵۱.</ref>
* مسافری که باید در سفر، نمازهای چهاررکعتی را دورکعتی بخواند، نباید روزه بگیرد و مسافری که نمازش را تمام می‌خواند، مثل کسی که شغلش مسافرت یا سفر او [[سفر حرام|سفر معصیت]] است، باید در سفر روزه بگیرد.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۵۱.</ref>
* اگر روزه‌دار بعدازظهر مسافرت کند، باید روزه‌اش را تمام کند. اگر پیش از ظهر مسافرت کند، وقتی به حَدِّترخص برسد، باید روزۀ خود را باطل کند.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۵۳.</ref>
* اگر روزه‌دار بعدازظهر مسافرت کند، باید روزه‌اش را تمام کند. اگر پیش از [[ظهر]] مسافرت کند، وقتی به حَدِّترخص برسد، باید روزۀ خود را باطل کند.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۵۳.</ref>
* مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد؛ ولی اگر برای فرار از روزه باشد، [[مکروه]] است.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۵۱.</ref>
* مسافرت در [[رمضان|ماه رمضان]] اشکال ندارد؛ ولی اگر برای فرار از روزه باشد، [[مکروه]] است.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۵۱.</ref>
* اگر مسافر، بعدازظهر، به وطنش یا جایی برسد که می‌خواهد ده روز در آن بماند، نباید آن روز را روزه بگیرد.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۵۳.</ref>
* اگر مسافر، بعدازظهر، به وطنش یا جایی برسد که می‌خواهد ده روز در آن بماند، نباید آن روز را روزه بگیرد.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۵۳.</ref>
* ااگر مسافر پیش از ظهر به وطنش یا به جایی برسد که می‌خواهد ده روز در آن بماند، چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده، روزۀ آن روز بر او واجب نیست.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۹۴.</ref>
* ااگر مسافر پیش از ظهر به وطنش یا به جایی برسد که می‌خواهد ده روز در آن بماند، چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده، روزۀ آن روز بر او واجب نیست.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۸۱، ج۱، ص۹۹۴.</ref>