|
|
| خط ۴۴: |
خط ۴۴: |
|
| |
|
| ==دیدگاه اهل سنت== | | ==دیدگاه اهل سنت== |
| اکثر علمای [[اهل سنت]]، معتقدند از آیه شریفه «''ایاماً معدودات فَمن کانَ منکم مریضاً اَوْ عَلی سفر فَعِدةٌ مِنْ اَیام اُخَر و علی الّذین یطیقونَه فِدْیةٌ طَعامُ مسکین فمن تطوَّعَ خیراً فهو خیرٌ لَهُ، و اَنْ تَصُوموا خیرٌ لَکُمْ ان کنتم تَعْمَلُون''»<ref> بقره، ۱۸۴</ref> استفاده می‌شود که مریض و مسافر مجاز به افطار و شکسته خواندن نماز هستند و حکم آن‌ها تخییر است نه الزام.
| | به‌گزارش شرف‌الدین، فتوای علمای [[اهل سنت]] این است که در سفر شرعی، گرفتن روزه جایز است؛ یعنی مسافر مجاز است که روزه بگیرد یا نگیرد.<ref>شرف الدین؛ موسوعة الامام شرف‌الدین، ۱۴۳۱ق، ج۴، ص۵۶.</ref> در خصوص خواندن نماز هم می‌گویند هم حکم تخییر است؛ به‌جز حنفی‌ها و کوفیان که معتقدند باید شکسته خوانده شود.<ref>شرف الدین؛ موسوعة الامام شرف‌الدین، ۱۴۳۱ق، ج۴، ص۵۱.</ref> |
| | |
| شیعیان معتقدند از جمله «''فَعِدّةٌ مِنْ اَیامٍ اُخَر''»، لزوم افطار در سفر، و قضای روزه در وقتی دیگر فهمیده می‌شود، آیه می‌فرماید: کسی که مریض یا مسافر است، چند روز دیگر (غیر از ماه رمضان) را روزه بگیرد. بر اساس روایات [[اهل بیت(ع)]] و جمعی از [[صحابه|اصحاب]] پیامبر(ص) مانند [[عبدالرحمن بن عوف]]، [[عمر بن خطاب]]، [[عبدالله بن عمر]]، [[ابوهریره]] و [[عروة بن زبیر]] روزه در سفر [[حرام]] است.<ref> امیرخانی، احمد، آیات الاحکام، ج ۲، ص۲۷۱</ref> «''فَلَیسَ عَلیکُم جُناحٌ''» در آیه ۱۰۱ سوره نساء، مانند «''فَلا جُناحَ عَلَیهِ''» آیه ۱۵۸ سوره بقره<ref group="یادداشت"> ''إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْ‌وَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّهِ ۖ فَمَنْ حَجَّ الْبَیتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیهِ أَن یطَّوَّفَ بِهِمَا ۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَیرً‌ا فَإِنَّ اللَّهَ شَاکرٌ عَلِیمٌ'' ﴿۱۵۸﴾ : در حقیقت، «''صفا''» و «''مروه''» از شعایر خداست [که یادآور اوست]؛ پس هر که خانه [خدا] را حج کند، یا عمره گزارد، بر او گناهی نیست که میان آن دو سعی به جای آورد. و هر که افزون بر فریضه، کار نیکی کند، خدا حق شناس و داناست.</ref> معنای وجوب شکسته خواندن نماز را می‌رساند، نه جواز.{{مدرک}}
| |
|
| |
|
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
