مقدونیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نام اصلی = Република Македонија{{سخ}}Republika Makedonija |

نام فارسی رسمی = جمهوری مقدونیه |

نام عادی = مقدونیه |

|زبان رسمی = مقدونی |

نوع حکومت = جمهوری پارلمانی |

|سال براورد جمعیت = [[۲۰۰۷ (میلادی)|۲۰۰۷]] |

جمعیت = ۲,۰۶۱,۳۱۵ |

'''جمهوری مقدونیه'''<small>(Macedonia Republic of)</small>، در جنوب شرقی اروپا و شمال یونان واقع است. این جمهوری در ۱۹۹۱ از یوگوسلاوی پیشین مستقل شد. اسلام دومین دین در مقدونیه است که با سلطه عثمانی به این منطقه راه یافت، و پیروان آن حدود 30 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. از جمعیت شیعیان آمار دقیقی در دست نیست، اما جمعیت تقریبی آنان حدود 7000 برآورد شده است که کمتر از یک درصد جمعیت کشور است.

|value1 = 67

|color1=gold

|value2 = 20

|value3 = 4

|value4 = 2

|color4=red

|value5 = 2

جمهوری مقدونیه در جنوب صربستان، شرق [[آلبانی]]، شمال یونان و غرب [[بلغارستان]] قرار دارد. پایتخت این کشور شهر اسکوپیه (Skopje)و مساحت آن 25.713 کیلومتر مربع است مقدوینه با ایالت کوزوو هم مرز است.<ref>گلی زواره، جغرافیای جهان اسلام، ص520</ref>

مقدوینه تا قرن چهاردهم میلادی تحت تسلط صرب ها قرار داشت، و در این تاریخ امپراتوری عثمانی آن را جز قلمرو خود قرار داد. در قرن نوزدهم، نوزدهم طی جنگ هایی که بین [[روسیه]] تزاری و عثمانیان صورت گرفت، این ناحیه از دولت عثمانی جدا شد. در اواخر قرن نوزدهم بلغارستان کوشید تا مقدونیه را ضمیمه خود کند، طی جنگ هایی که بین سال‌های 1912 تا 1913 به وقع پیوست، یونان، صربستان و سپس [[بلغارستان]] آن را اشغال کردند و در از 1926 رسماٌ بخشی از فدراسیون یوگسلاوی سابق بود. مقدونیه 1991 از یوگسلاوی اعلام استقلال کرد.<ref>گلی زواره، جغرافیای جهان اسلام، ص521</ref> و در آوریل 1993 از سوی شورای امنیت سازمان ملل به رسمیت شناخته شد.<ref>گلی زواره، جغرافیای جهان اسلام، ص520 پاورقی</ref>

مقدونیه دو میلیون جمعیت دارد، اسلام دومین دین این کشور است، مسلمانان 30<ref>[http://www.mwfpress.com/vdcca0q482bqm.la2.html جبهه جهانی مستضعفین]</ref> <ref>افشار، ص20</ref> تا 50 % <ref>گلی زواره، جغرافیای جهان اسلام، ص523</ref> جمعیت مقدونیه را تشکیل می‌دهند.

67 % مقدونی، 20 % آلبانیایی، 4/5 % ترک، 2/3 % کولی و 2/3 % صرب، نژادهای این کشور را تشکیل می دهند.<ref>گلی زواره، جغرافیای جهان اسلام، ص523</ref> زبان رسمی مقدونیه، مقدونی است و به خط سیریلیک نوشته می‌شود، زبان‌های آلبانیایی، ترکی و صربی نیز رایج است.<ref>افشار، ص12</ref>

|left1='''دین'''

|right1='''نسبت'''

{{bar percent|مسیحیت ارتدوکس|red|64.7}}

{{bar percent|[[اسلام]]|green|33.3}}

{{bar percent|سایر|yellow|2}}

مسلمانان مقدوینه را قومیت های آلبانی، ترک، مقدوینه ای و رومی تشکیل می دهند<ref>افشار، ص24</ref>، اما بیشتر آنان نژاد آلبانی دارند، و با زبان های آلبانی و ترکی استانبولی سخن می گویند، تشکیلات دینی مقدونیه «مشیخت» نام دارد که تأمین کننده و اداره کننده جماعات است.<ref>گلی زوراه، جغرافیای جهان اسلام، ص523</ref> این تشکیلات مجلۀ الهلال را به زبان های مقدنیه ای، ترکی و آلبانی منتشر می کند<ref>افشار، ص48</ref>، مساجد متعددی در اسکوپیه وجود دارد که اغلب در قرن دهم و یازدهم توسط سلطان محمد فاتح ساخته شده است. علاوه بر اسکوپیه، تته وو دیگر شهر مذهبی این کشور است. اکثر مسلمانان سنی مذهب و تابع مکتب حنفی هستند، در این شهر در کنار مساجد و تکایا، مکان هایی برای پیروان فرقه های صوفی در نظر گرفته شده است، که سماع خانه نام دارد. مراسم سوگواری محرم در در تکایا برگزار می شود و غذای نذری آنان در محرم عاشورا نام دارد.<ref>گلی زوراه، جغرافیای جهان اسلام، ص523</ref> در مقدونیه تکایایی وجود دارد که در نقش و تزئینات داخلی آن از نام ائمه شیعه و اشعاری در مدح آنان استفاده شده است. در برخی مساجد نیز اسامی ائمه مشاهده می شود، در این سرزمین، آثار فلاشری شاعر آلبانیائی که که در باره اهل بیت اشعاری سروده است با تیراژ بالا انتشار یافته است، عده کمی شیعه در مقدونیه سکونت دارند. دراویش و پیروان طریق تصوف در تکایا و خانقاههای خود مشغول فعالیت هستند.<ref>[http://daftarmags.ir/Journal/Text/PasdarEslam/Article/index.aspx?ArticleNumber=38535 گلی زوراه، مسلمانان کوزوو، مقدونیه و سنجاک در محاق ستم]</ref> فرقه‌هاى صوفيه از ديرزمان در منطقه بالكان به ویژه در كوزوو، مقدونيه، آلبانى، سنجاك صربستان، بلغارستان و مناطق همجوار آن وجود داشته اند. ظهور آنان مربوط به دوره پيش از حضور عثمانيان در منطقه بالكان است. آنها با استحكام حكومت عثمانى، عقيده خود را در اين بخش شبه جزيره بالكان گسترش دادند.<ref>[http://www.balkan.ir/site/Default.aspx?page=news&numkh=7&title=%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87%20%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%A7%D9%86 بالکان؛ اسلام در منطقه بالکان]</ref>

در مقدونیه حدود 450 مسجد وجود دارد، بیشتر این مساجد در حکومت عثمانی ها ساخته شده اند؛

* مسجد سلطان مراد؛ این مسجد در 1436 م در کنار مجتمع صومعه مسیحیان در تپه ویرجینیا بنا شد.

* مسجد شارنا در 1348

* مسجد جامعه مقدونیه در 1492 مصطفی پاشا در اسکوپیه<ref> افشار، ص24</ref>

| 2.235.044 || || || 10 درصد || 2000 || دائرةالمعارف امام حسين(ع)

| 20.000.000 ||   || 6.300 || 0.3 درصد || 2008 || [[مجمع جهانی اهل‏بیت(ع)]]

| 20.061.315 || 680.000 || کمتر از 6.800 || کمتر از یک درصد || 2009 || انجمن دين و زندگي اجتماعي «مؤسسه ‏PEW»

{{پانویس|2}}

* گلی زواره، مسلمانان کوزوو، مقدونیه و سنجاک در محاق ستم؛ مجله پاسدار اسلام، شماره 135، اول اسفند، 1371ش

* افشار، مسعود، مقدوینه؛ مباحث کشورها و سازمان های بین المللی، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، تهران، 1377ش.