Automoderated users، confirmed، مدیران
۱۳۶
ویرایش
چین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ورود اسلام به چین
imported>Mahboobi جز (←ورود اسلام به چین) |
جز (←ورود اسلام به چین) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
پنج سال بعد از رحلت [[پیامبر(ص)]]، [[اسلام]] به چین راه یافت. [[سعد بن ابی وقاص]] اولین مسلمانی است که وارد چین شد و نخستین [[مسجد]] را در بندر شانگهای تأسیس کرد. اولین برخورد مسلمین با چینی‌ها در سال ۱۳۰ هجری وقتی بود که ارتش چین به رهبری "کوهسین چعیه" با مسلمانان به رهبری زیاد روبرو شدند و نبرد سختی در مرز چین بین آنان درگرفت. در آغاز، پیروزی با چینی‌ها بود اما با شکست آنان مسلمانان بر آسیای مرکزی دست یافتند و این فتح، مقدمه نفوذ اسلام در این سرزمین و آسیای مرکزی شد.<ref>گلی زواره‌ای، سرزمین اسلام، ص ۲۷۱ </ref> | پنج سال بعد از رحلت [[پیامبر(ص)]]، [[اسلام]] به چین راه یافت. [[سعد بن ابی وقاص]] اولین مسلمانی است که وارد چین شد و نخستین [[مسجد]] را در بندر شانگهای تأسیس کرد. اولین برخورد مسلمین با چینی‌ها در سال ۱۳۰ هجری وقتی بود که ارتش چین به رهبری "کوهسین چعیه" با مسلمانان به رهبری زیاد روبرو شدند و نبرد سختی در مرز چین بین آنان درگرفت. در آغاز، پیروزی با چینی‌ها بود اما با شکست آنان مسلمانان بر آسیای مرکزی دست یافتند و این فتح، مقدمه نفوذ اسلام در این سرزمین و آسیای مرکزی شد.<ref>گلی زواره‌ای، سرزمین اسلام، ص ۲۷۱ </ref> | ||
غالبا زمان ورود اسلام به «سین کیانگ» با ورود اسلام به آسیای مرکزی ارتباط داده می‌شود. طبری مورخ در کتاب خود تحت عنوان «تاریخ الرسل الملوک»، زمان مذکور را ۷۱۵ -۷۱۴ میلادی دانسته است. بنا به نوشته او [[قتیبة بن مسلم|قتیبه]] که در سال ۷۰۵ حکمران کل [[خراسان بزرگ]] شده بود، بر [[بلخ]]، [[بخارا]]، [[سمرقند]]، [[خوارزم]] و سایر مناطق آسیای مرکزی حمله برد و پس از سلطه بر آنجا، در سال ۷۱۴ آخرین حمله را آغاز کرد و در سال ۷۱۵ میلادی [[کاشغر]] را فتح کرد و وارد سرزمین چین شد. در «دایرة المعارف بریتانیکا بخش ترکستان شرقی» آمده است که قتیبه در سال ۹۵ هجری (۷۱۳ میلادی) پس از تصرف خجند، به پیشروی ادامه داد و پس از گذشتن از معبر تنگ «دیلک»، در اواخر آن سال وارد کاشغر شد، سپس | غالبا زمان ورود اسلام به «سین کیانگ» با ورود اسلام به آسیای مرکزی ارتباط داده می‌شود. طبری مورخ در کتاب خود تحت عنوان «تاریخ الرسل و الملوک»، زمان مذکور را ۷۱۵ -۷۱۴ میلادی دانسته است. بنا به نوشته او [[قتیبة بن مسلم|قتیبه]] که در سال ۷۰۵ حکمران کل [[خراسان بزرگ]] شده بود، بر [[بلخ]]، [[بخارا]]، [[سمرقند]]، [[خوارزم]] و سایر مناطق آسیای مرکزی حمله برد و پس از سلطه بر آنجا، در سال ۷۱۴ آخرین حمله را آغاز کرد و در سال ۷۱۵ میلادی [[کاشغر]] را فتح کرد و وارد سرزمین چین شد. در «دایرة المعارف بریتانیکا بخش ترکستان شرقی» آمده است که قتیبه در سال ۹۵ هجری (۷۱۳ میلادی) پس از تصرف خجند، به پیشروی ادامه داد و پس از گذشتن از معبر تنگ «دیلک»، در اواخر آن سال وارد کاشغر شد، سپس [[ختن]]، «آق سو» و «تورفان» و سرزمین‌های دیگری را فتح کرد و به این ترتیب بخش بزرگی از «سین کیانگ» جنوبی را در حیطه حکمروایی «ولید» در آورد. | ||
گسترش اسلام در «سین کیانگ» هم به صورت مسالمت آمیز و هم از طریق جنگ تحقق پذیرفت. ویژگی ورود اسلام به چین این است که اسلام به طور عمده از دو راه وارد چین شد؛ راه دریایی و راه زمینی. در دوره سلسله‌های «تانگ» و «سونگ»، راه دریایی عمومیت داشت. در دوره «یوآن» مغول، ورود اسلام به صورت وسیع از منطقه «سین کیانگ» صورت گرفت و به طور کلی به راه‌های زمینی متکی بود. این وضع نسبت به کشورهایی که فقط راه زمین دارند و یا وابسته به راه‌های دریایی هستند، به کلی متفاوت است.<ref>[http://www.taghribnews.com/vdcf.ydviw6dvygiaw.html نمادهای تشیع در چین]</ref> | گسترش اسلام در «سین کیانگ» هم به صورت مسالمت آمیز و هم از طریق جنگ تحقق پذیرفت. ویژگی ورود اسلام به چین این است که اسلام به طور عمده از دو راه وارد چین شد؛ راه دریایی و راه زمینی. در دوره سلسله‌های «تانگ» و «سونگ»، راه دریایی عمومیت داشت. در دوره «یوآن» مغول، ورود اسلام به صورت وسیع از منطقه «سین کیانگ» صورت گرفت و به طور کلی به راه‌های زمینی متکی بود. این وضع نسبت به کشورهایی که فقط راه زمین دارند و یا وابسته به راه‌های دریایی هستند، به کلی متفاوت است.<ref>[http://www.taghribnews.com/vdcf.ydviw6dvygiaw.html نمادهای تشیع در چین]</ref> | ||