سومالی: تفاوت میان نسخه‌ها

در منابع تاریخی و سفرنامه‌ها آمده است طی قرن‌های هشتم و نهم میلادی، شیرازی‌های ایرانی‌تبار با کشتی‌های تجاری از «بندرسیراف» در خلیج فارس به سواحل کشورهای سومالی، [[کنیا]]، [[تانزانیا]] و [[مجمع الجزایر کومور]] سفر نموده و سهم مهمی در رونق تجاری بنادر این کشورها داشته‌اند. آنها همچنین در گسترش و تبلیغ اسلام و [[تشیع]] در مناطق عمده‌ای از قاره آفریقا به خصوص شرق آفریقا تاثیر به‌سزایی داشتند.<ref>[http://www.shia-news.com/fa/news/13151/%D9%BE%D9%8A%D8%B4%D9%8A%D9%86%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE%D9%8A-%D8%AA%D8%B4%D9%8A%D8%B9-%D9%88-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D9%86%D8%B2%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A7-%D9%88-%D8%B2%D9%86%DA%AF%D8%A8%D8%A7%D8%B1 شیعه نیوز]</ref>

در قرن گذشته حدود ۱۲۰۰ نفر شیعه [[خوجه اثناعشری]] در سومالی زندگی می‌کردند که پس از بحرانی شدن اوضاع اقتصادی و سیاسی این کشور در سال ۱۹۹۰م، ۱۰۵۳ نفر از آنها این کشور را ترک کردند و در کشورهای تانزانیا، کنیا، [[آمریکا]] و [[کانادا]] اقامت گزیدند.<ref>عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۳۰۱</ref>