کاربر ناشناس
سودان: تفاوت میان نسخهها
جز
←اسلام
جز (←مراکز شیعی) |
imported>Mgolpayegani جز (←اسلام) |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
مسلمانان از طریق فتوحات و محاصره نظامی، بر سودان غلبه نیافتند، بلکه گرایش به [[اسلام]] در این سرزمین نتیجه نفوذ تدریجی قبایل ربیعه و جهینه (عربی) بود که از جانب «مصر علیا» از طریق نیل به این سوی آمده و در میان قبایل بجه (مستقر در حد فاصل نیل و دریای سرخ) و به تدریج در سرزمین مقره ساکن شدند. | مسلمانان از طریق فتوحات و محاصره نظامی، بر سودان غلبه نیافتند، بلکه گرایش به [[اسلام]] در این سرزمین نتیجه نفوذ تدریجی قبایل ربیعه و جهینه (عربی) بود که از جانب «مصر علیا» از طریق نیل به این سوی آمده و در میان قبایل بجه (مستقر در حد فاصل نیل و دریای سرخ) و به تدریج در سرزمین مقره ساکن شدند. | ||
وصلت های زناشویی مایه تسهیل روند اسلام گرایی شد. تجار عرب با ازدواج با خانوادههای روسا توانستند با استفاده از قاعده توارث بر اساس ازدواج ـهمچنان که در نوبی مرسوم بودـ جانشینان خود را به پستهای کلیدی برسانند. مملوکهای مصر که میل داشتند نوبی را | وصلت های زناشویی مایه تسهیل روند اسلام گرایی شد. تجار عرب با ازدواج با خانوادههای روسا توانستند با استفاده از قاعده توارث بر اساس ازدواج ـهمچنان که در نوبی مرسوم بودـ جانشینان خود را به پستهای کلیدی برسانند. مملوکهای مصر که میل داشتند نوبی را بهصورت یکی از ایالتهای وابسته خود در آورند، در جایگزین کردن یک مسلمان به جای یک پادشاه مسیحی با کوچکترین زحمتی روبه رو نشدند و این کار با به آسانترین وجه صورت گرفت. این واقعه همان گونه که از کتیبههای کاخ پادشاهی دنقله (که به مسجد تغییر شکل یافته) بر میآید، در سال ۱۳۱۷ میلادی روی داد. | ||
روند | روند اسلامگرایی در نوبی بهکلی با گسترش اسلام در غرب افریقا تفاوت داشت. در اینجا عامل پیش برنده اسلام، قبیله بود و تاثیر حاصل از آن علاوه بر جنبه مذهبی، خاصیت فرهنگی هم داشت. در واقع بازرگانان و عشایر عرب، تمدنی را ارائه دادند که از نظام موجود این ناحیه بالاتر بود و اساس اجتماعی و سیاسی بسیار وسیعی داشت، مسیحیان محلی در برابر امت فاتح و سرشار از حرارت و هیجان، در دعوت دیگران به آیین خود در حالت زیردست قرار گرفتند و کلیسا خیلی زود موجودیت خود را از دست داد. | ||
با بر طرف شدن این مانع، قبایل | با بر طرف شدن این مانع، قبایل کوچرو و بازرگان نیمه عرب و نیمه حامی توانستند به آسانی جابه جا شوند و به سوی نواحی غرب سودان بروند و در گسترش فرهنگ اسلامی بکوشند. مقارن با همین ایام، شخصیتهای مذهبی به نهضت مذهبی مهاجران سرعت بخشیدند. نخستین آنها «غلام الله بن اید» اهل یمن است که در نیمه دوم قرن چهاردهم میلادی در دنقله سکنی گزید، وی جد اعلای رکابیه محسوب می شود که مبلغان سرسخت اسلام در جنوب کوردوفان بودند. | ||
در سودان طریقههای صوفیه، جایگاه اصلی را اشغال کردهاند و طبق تحقیقات انجام گرفته، هر مسلمان ساکن این سرزمین به یکی از فرقههای مذهبی تعلق دارد. هیچ کس حتی یک روشنفکر غرب زده نمی تواند از شرکت در جلسات طریقهای که به آن تمایل یافته، طفره برود. طریقهها در سودان تشکیلات سازمانی متمرکز یا غیر متمرکز دارند. نمازگزاری در | در سودان طریقههای صوفیه، جایگاه اصلی را اشغال کردهاند و طبق تحقیقات انجام گرفته، هر مسلمان ساکن این سرزمین به یکی از فرقههای مذهبی تعلق دارد. هیچ کس حتی یک روشنفکر غرب زده نمی تواند از شرکت در جلسات طریقهای که به آن تمایل یافته، طفره برود. طریقهها در سودان تشکیلات سازمانی متمرکز یا غیر متمرکز دارند. نمازگزاری در زمانهای معین، شرکت در مجالس ذکر و دعا، مولودی خوانی و مدح به افتخار حضرت رسول اکرم(ص) از وظایف مذهبی پیروان این طریقههاست. قدیمیترین طریقهها در سودان شاذلیه است که در سال ۱۴۴۵ میلادی در میان بربرها رایج گردید. | ||
دیگر | دیگر طریقهها عبارتند از قادریه، مجذوبیه، سمانیه، ادریسیه، میرغانیه، اسماعیلیه، تیجانیه، هندیه، سنوسیه، عظمیه و احمدیه.<ref>[http://www.ahl-ul-bayt.org/fa.php/page,4737A47681.html پورتال اهل بیت]</ref> | ||
==تشیع== | ==تشیع== |