confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴
ویرایش
بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←پراکندگی شیعیان
جز (←پراکندگی شیعیان) |
|||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
البته طبق اطلاعات موجود، در هریک از دو گروه مذکور افرادی بسیار فعال و دلسوز وجود دارند که از هیچ کوششی در راه ترویج عقاید حقه خویش فروگذار نیستند. از سوی دیگر، افرادی هم هستند که به دنبال گذران زندگی خود بوده و فقط عنوان تشیع را با خود دارند. | البته طبق اطلاعات موجود، در هریک از دو گروه مذکور افرادی بسیار فعال و دلسوز وجود دارند که از هیچ کوششی در راه ترویج عقاید حقه خویش فروگذار نیستند. از سوی دیگر، افرادی هم هستند که به دنبال گذران زندگی خود بوده و فقط عنوان تشیع را با خود دارند. | ||
==پراکندگی شیعیان== | ==پراکندگی شیعیان== | ||
با اینکه کشور بنگلادش دارای وسعت زیادی نیست و مساحت آن ۱۴۷۵۷۰ کیلومتر مربع می‌باشد، ولی شیعیان دارای تراکم بسیار متفاوتی در این منطقه هستند. بیشترین تعداد شیعیان، حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد آنها در داکا زندگی می‌کنند. آنها اکثراً در منطقه داکای قدیمی و در محله | با اینکه کشور بنگلادش دارای وسعت زیادی نیست و مساحت آن ۱۴۷۵۷۰ کیلومتر مربع می‌باشد، ولی شیعیان دارای تراکم بسیار متفاوتی در این منطقه هستند. بیشترین تعداد شیعیان، حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد آنها در داکا زندگی می‌کنند. آنها اکثراً در منطقه داکای قدیمی و در محله حسینیه دالان زندگی می‌کنند و مناطق محمدپور و میرپور داکا در رتبه‌های بعدی قرار دارند. در بین شهرستان‌ها و سطح کشور، پس از داکا بیشترین جمعیت شیعیان در غرب و جنوب غربی این کشور و در اطراف شهر کولنا، مرز هند و در مسیر کلکته زندگی می‌کنند. | ||
در تقسیم بندی دیگری، شیعیان بنگلادش به دو گروه -«اصیل-» و -«مستبصرین-»(تازه شیعه شدگان) تقسیم می‌شوند. شیعیان اصیل نیز شامل سادات، غیرسادات و خوجه‌های اثناعشری می‌شوند. سادات بیشتر در مرکز کشور بنگلادش(داکا) ساکن هستند و تعدادی از آنها هم در شهرهای رنگپور، سیدپور، سیلهت، چیتاگنگ و کولنا پراکنده‌اند. شعیان غیر سادات هم در نقاط مختلف کشور پراکنده هستند. خوجه‌های اثنا عشری هم همانند سایر شیعیان پیش از استقلال بنگلادش (۱۹۷۲ م) از هند و پاکستان غربی آمده‌اند و جمعیت قابل ملاحظه‌ای بودند. قابل ذکر است که غالب شیعیان اصیل اردو زبان هستند و همه مراسم مذهبی خود را به زبان اردو برگزار می‌کنند. | در تقسیم بندی دیگری، شیعیان بنگلادش به دو گروه -«اصیل-» و -«مستبصرین-»(تازه شیعه شدگان) تقسیم می‌شوند. شیعیان اصیل نیز شامل سادات، غیرسادات و خوجه‌های اثناعشری می‌شوند. سادات بیشتر در مرکز کشور بنگلادش(داکا) ساکن هستند و تعدادی از آنها هم در شهرهای رنگپور، سیدپور، سیلهت، چیتاگنگ و کولنا پراکنده‌اند. شعیان غیر سادات هم در نقاط مختلف کشور پراکنده هستند. خوجه‌های اثنا عشری هم همانند سایر شیعیان پیش از استقلال بنگلادش (۱۹۷۲ م) از [[هند]] و پاکستان غربی آمده‌اند و جمعیت قابل ملاحظه‌ای بودند. قابل ذکر است که غالب شیعیان اصیل اردو زبان هستند و همه مراسم مذهبی خود را به زبان اردو برگزار می‌کنند. | ||
اکثر قریب به اتفاق مستبصرین پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و آشنا شدن با شخصیت حضرت امام خمینی(ره) روی به تشیع آوردند. مستبصرین تعصب بیشتری به اعتقادات خویش دارند و در تبلیغ، از شیعیان اصیل فعال‌تر هستند. آنان حدود نیمی از کل جمعیت شیعیان بنگلادش (هفت هزار نفر) را تشکیل می‌دهند. در حالی که طبق همین آمار، جمعیت شیعیان اصیل هشت تا نه هزار نفر برآورد می‌شود. در بین مستبصرین افراد تحصیلکرده دانشگاهی و باسواد بیشتر دیده می‌شود و برخی از آنها به دلیل مشکلات خانوادگی و به خاطر حفظ مشاغل اداری در ابراز شیعه بودن تقیه می‌کنند. | اکثر قریب به اتفاق مستبصرین پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و آشنا شدن با شخصیت حضرت امام خمینی(ره) روی به تشیع آوردند. مستبصرین تعصب بیشتری به اعتقادات خویش دارند و در تبلیغ، از شیعیان اصیل فعال‌تر هستند. آنان حدود نیمی از کل جمعیت شیعیان بنگلادش (هفت هزار نفر) را تشکیل می‌دهند. در حالی که طبق همین آمار، جمعیت شیعیان اصیل هشت تا نه هزار نفر برآورد می‌شود. در بین مستبصرین افراد تحصیلکرده دانشگاهی و باسواد بیشتر دیده می‌شود و برخی از آنها به دلیل مشکلات خانوادگی و به خاطر حفظ مشاغل اداری در ابراز شیعه بودن تقیه می‌کنند. | ||
در نهایت، می‌توان گفت: شیعیان اصیل در مناطق کولنا، رنگپور، سیدپور، راجشاهی، چیتاگنگ، داکا (مناطق داکای قدیم، میرپور، محمدپور، پلتن، مگ بازار) ساکن هستند و مستبصرین در مناطق جیسور، سات خیرا، شارشا، کولنا، نورائیل، غازی پور، بوگرا، راجشاهی، داکا (مناطق میرپور، محمدپور و تنگی.) | در نهایت، می‌توان گفت: شیعیان اصیل در مناطق کولنا، رنگپور، سیدپور، راجشاهی، چیتاگنگ، داکا (مناطق داکای قدیم، میرپور، محمدپور، پلتن، مگ بازار) ساکن هستند و مستبصرین در مناطق جیسور، سات خیرا، شارشا، کولنا، نورائیل، غازی پور، بوگرا، راجشاهی، داکا (مناطق میرپور، محمدپور و تنگی.) | ||
==مراکز تبلیغی شیعیان== | ==مراکز تبلیغی شیعیان== | ||
مهم‌ترین مراکز تبلیغی و مذهبی شیعیان در بنگلادش را حسینیه‌ها تشکیل می‌دهند. یکی از خدمات بزرگی که علمای مهاجر ایرانی به شبه قاره هند در طول تاریخ ارا ئه کردند، نهضت تأسیس حسینیه‌هایی بود که مرکز فعالیت شیعیان قرار گرفته و در تمام ایام سال و بخصوص از ابتدای محرم تا هشتم ربیع الاول، مراسم مختلفی در آنها برگزار می‌گردد. | مهم‌ترین مراکز تبلیغی و مذهبی شیعیان در بنگلادش را حسینیه‌ها تشکیل می‌دهند. یکی از خدمات بزرگی که علمای مهاجر ایرانی به شبه قاره هند در طول تاریخ ارا ئه کردند، نهضت تأسیس حسینیه‌هایی بود که مرکز فعالیت شیعیان قرار گرفته و در تمام ایام سال و بخصوص از ابتدای محرم تا هشتم ربیع الاول، مراسم مختلفی در آنها برگزار می‌گردد. | ||