Automoderated users، confirmed، مدیران
۱۳۶
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (اصلاح عبارت) |
||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
===ادریسیان=== | ===ادریسیان=== | ||
{{اصلی|ادریسیان}} | {{اصلی|ادریسیان}} | ||
پس از [[واقعه فخ]] در [[سال ۱۶۹ قمری]]، ادریس بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی(ع)، معروف به [[ادریس اکبر]] به [[مصر]] گریخت.<ref>ابنخلدون، مقدمه، ۲۴</ref> | پس از [[واقعه فخ]] در [[سال ۱۶۹ قمری]]، ادریس بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی(ع)، معروف به [[ادریس اکبر]] به [[مصر]] گریخت.<ref>ابنخلدون، مقدمه، ۲۴</ref> یکی از عوامل حکومتی مصر که شیعه بود ادریس را پناه داد<ref>طبری، ۸/۱۹۸</ref> و سپس در سال ۱۷۰ق به مغرب فرستاد. ادریس در سرزمین [[طنجه]] و در شهر [[وُلیلی]] اقامت گزید <ref>طبری، ۸/۲۰۰؛ ابنتغری بردی، ۲/۵۹</ref> و قبایل آن سامان را به فرمان خود خواند. او در سال ۱۷۲ق به نزد پیشوای [[بربرها]]، رفت و او به همراه قبیلهاش به اطاعت ادریس درآمدند.<ref>ابنخلدون، ۴/۱۳؛ ابنعذاری، ج۱،ص۲۱۸</ref> | ||
پس از او فرزندش ادریس بن ادریس، جانشین او شد و قبایل بزرگ با او بیعت کردند و دولتش استوار شد. وی که مؤسس واقعی دولت شیعی [[ادریسیان]] به شمار میرود، چنان نفوذی در مغرب یافت که آن دیار را سرزمین [[ادریس بن ادریس]] نامیدند.<ref>مسعودی، ج۳،ص۲۹۶</ref> | پس از او فرزندش ادریس بن ادریس، جانشین او شد و قبایل بزرگ با او بیعت کردند و دولتش استوار شد. وی که مؤسس واقعی دولت شیعی [[ادریسیان]] به شمار میرود، چنان نفوذی در مغرب یافت که آن دیار را سرزمین [[ادریس بن ادریس]] نامیدند.<ref>مسعودی، ج۳،ص۲۹۶</ref> |