Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۳۰۷
ویرایش
اجماع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.r.seifi (←منابع) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اصحاب اجماع}} | {{اصحاب اجماع}} | ||
'''اِجْماع''' | '''اِجْماع''' اتّفاق نظر [[فقیهان]] و عالمان دینی بر [[احکام شرعی|حکمی شرعی]] است. اجماع نزد [[اهل سنت]]، اهمیت زیادی دارد و یکی از منابع [[اجتهاد|استنباط]] احکام است. اجماع [[اهل حل و عقد]]، از سوی اهل سنت به عنوان دلیلی بر صحت و مشروعیت انتخاب [[ابوبکر بن ابی قحافه|خلیفه اول]] شمرده شده است. | ||
بر اساس نظر [[امامیه]]، اجماع به تنهایی، اعتباری ندارد؛ بلکه اهمیت آن از این روست که می‌تواند دلیلی بر سنت [[معصومان]] و در اصطلاح فقهی کاشفِ سنت معصومان باشد. برخی اعتبار آن را به واسطه [[قاعده لطف]] می‌دانند و برخی به واسطه حدس. اجماع، انواع و اقسامی دارد که مهمترین آنان، اجماع منقول، محصّل و اجماع مرکب است. | |||
برخی اعتبار آن را به واسطه [[قاعده لطف]] می‌دانند و برخی به واسطه حدس. اجماع، انواع و اقسامی دارد که مهمترین | |||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
اجماع اصطلاحی فقهی به معنای اتفاق نظر عالمان درباره یک حکم شرعی است<ref>نراقی، انیس المجتهدین، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref> که فقهای شیعه، آن را مستقلا معتبر نمی‌شمرند<ref>نگاه کنید به: نراقی، عوائد الایام، ۱۴۱۷ق، ص۶۷۱؛ خویی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۱۸.</ref> و به شرطی اجماع را ارزشمند و حجت شرعی می‌دانند که حاکی و نشان‌دهنده نظر معصومین باشد؛<ref>نگاه کنید به: شهید اول، موسوعة الشهید الاول، ۱۴۳۰ق، ج۱۷، ص۱۰۱؛ نراقی، عوائد الایام، ص۶۷۱؛ خویی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۱۸؛ نراقی، انیس المجتهدین، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۳۵۷.</ref> برخلاف اهل سنت که اجماع را در کنار کتاب، سنت و عقل، یکی از منابع استنباط احکام اسلامی می‌دانند.<ref>خمینی، انوار الهدایة، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۵۴.</ref> | |||
اجماع معتبر نزد شیعه، بر خلاف اجماع در اهل سنت، مشروط به توافق همه عالمان نیست، بلکه باید این اطمینان را به فقیه بدهد که دربردارنده نظر معصوم است؛<ref>علامه حلی، نهایة الوصول الی علم الاصول، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۱۳۱؛ مظفر، أصول الفقه، ۱۴۳۴ق، ج۳، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref> حتی اگر موافقان یک اجماع، اندک باشند.<ref>علامه حلی، نهایة الوصول الی علم الاصول، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۱۳۱؛ مظفر، أصول الفقه، ۱۴۳۴ق، ج۳، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref> | اجماع معتبر نزد شیعه، بر خلاف اجماع در اهل سنت، مشروط به توافق همه عالمان نیست، بلکه باید این اطمینان را به فقیه بدهد که دربردارنده نظر معصوم است؛<ref>علامه حلی، نهایة الوصول الی علم الاصول، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۱۳۱؛ مظفر، أصول الفقه، ۱۴۳۴ق، ج۳، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref> حتی اگر موافقان یک اجماع، اندک باشند.<ref>علامه حلی، نهایة الوصول الی علم الاصول، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۱۳۱؛ مظفر، أصول الفقه، ۱۴۳۴ق، ج۳، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref> | ||