برتری اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر روایات متعدد در منابع [[شیعه]]، امامان [[معصوم]] از نظر مقام و حقیقت، از تمام انبیای گذشته به جز [[حضرت محمد(ص)]] برترند؛ اگرچه از نظر جسمانی، در این دنیا پس از [[:رده:پیامبران|انبیا]] آمده‌اند.{{مدرک}}

قرآن کریم مقام [[امامت]] را چنین بر مقام [[نبوت|پیامبری]] برتری می‌دهد: «{{حدیث|وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی قَالَ لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ:}}[به خاطر بیاورید] هنگامی که خداوند ابراهیم را با وسائل گوناگونی آزمود و او به‌خوبی از عهده آزمایش برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و رهبر مردم قرار دادم. ابراهیم عرض کرد: از دودمان من [نیز امامانی قرار بده]. خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد [و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند شایسته این مقام‌اند]».<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>

حضرت [[ابراهیم(ع)]] ابتدا پیامبر بود، سپس خداوند او را امام قرار داد و مقامی بالاتر بخشید.{{مدرک}}

[[امام صادق(ع)]] از [[رسول اکرم(ص)]] نقل می‌کند: «یا [[امام علی|علی]] من و تو و امامان از فرزندان تو سرور خلق‌اند در دنیا و حاکمان‌اند در آخرت».<ref>مجلسی، ترجمه حیاه القلوب، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۸.</ref> [[امام باقر(ع)]] نیز می‌فرماید: «[[خداوند]] چهارده هزار سال قبل از خلقت [[آدم]]، چهارده نور از نور عظمتش خلق فرمود. پس آن چهارده نور [[روح|ارواح]] ما بود».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۲۵، ص ۴.</ref> [[امام حسن(ع)]] می‌فرماید: «احدی از پیشینیان یعنی انبیا و اوصیا و اولیا بر امام(ع) در هیچ فضیلتی سبقت نگرفته‌اند، مگر به فضل نبوت».<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۱، ص۳۴۱.</ref>

البته برخی روایات نیز وجود دارند که بر برتری انبیاء بر اوصیاء دلالت دارند.<ref>برای نمونه رجوع کنید به: شیخ صدوق، ۱۳۷۸ق،‌ ج۲، ص۱۳۹.</ref>