آزر: تفاوت میان نسخهها
←پدر یا عموی ابراهیم: افزایش
(←آمرزشطلبی ابراهیم برای آزر: افزایش) |
(←پدر یا عموی ابراهیم: افزایش) |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[شیخ طوسی]] (درگذشته سال ۴۶۰ق)، آزر را عمو یا جد مادری ابراهیم(ع) دانسته و از ابواسحاق زجاج نقل کرده که نسبشناسان در اینکه نام پدر ابراهیم، [[تارخ]] بوده، اختلافی ندارند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۴، ص۱۷۵-۱۷۶.</ref> او همچنین به روایتی از [[پیامبر(ص)]] استناد کرده که بر اساس آن هیچ یک از اجداد پیامبر تا [[حضرت آدم]] مشرک نبودهاند؛<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۴، ص۱۷۵.</ref> در حالیکه آزر بتپرست بوده و بنابراین امکان ندارد که پدر حضرت ابراهیم(ع) باشد.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۴، ص۱۷۵: همچنین نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۳۰۳-۳۰۷.</ref> | [[شیخ طوسی]] (درگذشته سال ۴۶۰ق)، آزر را عمو یا جد مادری ابراهیم(ع) دانسته و از ابواسحاق زجاج نقل کرده که نسبشناسان در اینکه نام پدر ابراهیم، [[تارخ]] بوده، اختلافی ندارند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۴، ص۱۷۵-۱۷۶.</ref> او همچنین به روایتی از [[پیامبر(ص)]] استناد کرده که بر اساس آن هیچ یک از اجداد پیامبر تا [[حضرت آدم]] مشرک نبودهاند؛<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۴، ص۱۷۵.</ref> در حالیکه آزر بتپرست بوده و بنابراین امکان ندارد که پدر حضرت ابراهیم(ع) باشد.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۴، ص۱۷۵: همچنین نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۳۰۳-۳۰۷.</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]]، فیلسوف و مفسر معاصر، با ارائه شواهدی معتقد است که در زبان عربی «أب» به کسی گفته میشود که امور فرد را بر عهده دارد؛ از این رو به پدر، عمو، جد، پدرزن، و حتی به رئیس و بزرگ قبیله نیز «أب» گفته میشود.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۶۴-۱۶۵.</ref> در [[تورات]]، کتاب مقدس یهودیان، پدر [[حضرت ابراهیم]]، تارخ ذکر شده است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۶۲؛ تورات، سِفر آفرینش، ۱۱: ۲۶.</ref> | [[علامه طباطبایی]]، فیلسوف و مفسر معاصر، با ارائه شواهدی معتقد است که در زبان عربی «أب» به کسی گفته میشود که امور فرد را بر عهده دارد؛ از این رو به پدر، عمو، جد، پدرزن، و حتی به رئیس و بزرگ قبیله نیز «أب» گفته میشود.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۶۴-۱۶۵.</ref> در [[تورات]]، کتاب مقدس یهودیان، پدر [[حضرت ابراهیم]]، تارخ ذکر شده است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۶۲؛ تورات، سِفر آفرینش، ۱۱: ۲۶.</ref> برخی از علمای اخلاق نیز حدیثی را به صورت مرسل نقل کرده اند که مضمونش این است که پدران سه گونه اند. پدری که واسطه ولادت انسان هست وپدری که عهده دار تعلیم اوست(معلم) وپدری که به انسان همسر می دهد(پدر همسر). <ref>نراقی، ملامهدی، جامع السعادات، ج۳۷ ص۱۴۱.</ref> {{یادداشت|قد ورد فی الحدیث: «ان آباءک ثلاثة: | ||
من ولدک، و من علمک، و من زوجک، و خیر الاباء من علمک»}} | |||
همچنین برخی از مفسران از جمله علامه طباطبایی و مکارم شیرازی، خودداری حضرت ابراهیم از استغفار برای «أب» خود در آیه ۱۱۴ سوره توبه<ref>«وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِّلَّـهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ؛ آمرزش خواستن ابراهيم براى پدرش، نبود مگر به خاطر وعدهاى كه به او داده بود. و چون براى او آشكار شد كه پدرش دشمن خداست، از او بيزارى جست. زيرا ابراهيم بسيار خداىترس و بردبار بود».</ref> و در مقابل، درخواست بخشش گناهان برای «والد» خود در آیه ۴۱ سوره ابراهیم،<ref>«رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ؛ اى پروردگار من، مرا و فرزندان مرا برپاىدارندگان نماز گردان. اى پروردگار ما، دعاى مرا بپذير».</ref> نتیجه گرفتهاند که پدر ابراهیم، کسی غیر از آزر بوده و «أب» در آیه مذکور به معنای عمو یا جدّ مادری است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۶۴-۱۶۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۳۰۴-۳۰۵.</ref> | همچنین برخی از مفسران از جمله علامه طباطبایی و مکارم شیرازی، خودداری حضرت ابراهیم از استغفار برای «أب» خود در آیه ۱۱۴ سوره توبه<ref>«وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِّلَّـهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ؛ آمرزش خواستن ابراهيم براى پدرش، نبود مگر به خاطر وعدهاى كه به او داده بود. و چون براى او آشكار شد كه پدرش دشمن خداست، از او بيزارى جست. زيرا ابراهيم بسيار خداىترس و بردبار بود».</ref> و در مقابل، درخواست بخشش گناهان برای «والد» خود در آیه ۴۱ سوره ابراهیم،<ref>«رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ؛ اى پروردگار من، مرا و فرزندان مرا برپاىدارندگان نماز گردان. اى پروردگار ما، دعاى مرا بپذير».</ref> نتیجه گرفتهاند که پدر ابراهیم، کسی غیر از آزر بوده و «أب» در آیه مذکور به معنای عمو یا جدّ مادری است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۶۴-۱۶۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۳۰۴-۳۰۵.</ref> | ||