۱۷٬۵۰۷
ویرایش
عصمت اکتسابی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
imported>Mohamadpur جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اعتقادات شیعه}} | {{اعتقادات شیعه}} | ||
'''عصت اِکتسابی''' یا '''عصمت اختیاری''' نوعی از [[عصمت]]، به معنای دوری | '''عصت اِکتسابی''' یا '''عصمت اختیاری''' نوعی از [[عصمت]]، به معنای دوری از [[گناه]] و خطا است که انسانها می‌تواند با تلاش و مبارزه با [[هوای نفس]] به آن دست یابند. عصمت اکتسابی در مقابل عصمت ذاتی (موهبتی) قرار دارد. عصمت موهبتی از ناحیه [[خداوند]] به [[پیامبران]] و [[چهارده معصوم]] داده شده است. | ||
[[متکلمان]] معتقدند، انبیاء | [[متکلمان]] معتقدند، انبیاء و معصومان(ع) دارای عصمت ذاتی و عصمت اکتسابی بوده‌اند. به عقیده برخی عصمت اکتسابی دارای مراتبی بوده که پایین‌ترین آن [[تقوا]] است. همچنین برخی با انکار عصمت اکتسابی، آن را همان [[عدالت (فقه)|عدالت در فقه]] دانسته‌اند. [[اشاعره]] عصمت اکتسابی را انکار کرده و براین باورند که خداوند قدرت انجام دادن [[گناه]] را از معصومان گرفته است. | ||
== تعریف == | == تعریف == | ||
عصمت اکتسابی یا اختیاری نوعی از عصمت، که برخلاف [[عصمت اهل بیت|عصمت موهبتی]]، انسان با اختیار و اراده | عصمت اکتسابی یا اختیاری نوعی از عصمت، که برخلاف [[عصمت اهل بیت|عصمت موهبتی]]، انسان با اختیار و اراده خود و با مبارزه با هوای نفسش، از [[گناه]] دوری می‌کند.<ref>سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> در عصمت موهبتی یا ذاتی انسان، به‌واسطه وجود نیرویی که [[خداوند]] در او قرار داده، از گناه اجتناب می‌کند.<ref>سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> به عقیده برخی عصمت ذاتی یا موهبتی بعد از تلاش و کوشش انسان و بعد از به دست آوردن عصمت اکتسابی به برخی از انسانها داده می‌شود.<ref>دیانتی‌پور، نعمتی، «عصمت حضرت زهرا(س) الهی یا اکتسابی»، ص۱۰۸.</ref> | ||
به گفته گروهی، عصمت اکتسابی مختص [[معصوم]] نبوده<ref>دیانتی‌پور، نعمتی، «عصمت حضرت زهرا(س) الهی یا اکتسابی»، ص۱۰۸.</ref> و ممکن است عده‌ای از عالمان و عارفان به مقام عصمت برسند؛ همانطور که برخی به عصمت رسیدن [[آیت الله سید احمد خوانساری|آیت الله سیداحمد خوانساری]] را احتمال داده‌اند.<ref>[https://www.mehrnews.com/news«آیت الله خوانساری فقط ستاره حراب نبود.»]</ref> عمصت دارای مراتبی است که اولین مرتبه آن، [[تقوا]] و مراتب بالاتر آن مختص به [[انبیاء(ع)]] و [[امامان(ع)]] است.<ref>ناصری، «موهبت عصمت از منظر آیات»، ص۱۴۹.</ref> | به گفته گروهی، عصمت اکتسابی مختص [[معصوم]] نبوده<ref>دیانتی‌پور، نعمتی، «عصمت حضرت زهرا(س) الهی یا اکتسابی»، ص۱۰۸.</ref> و ممکن است عده‌ای از عالمان و عارفان به مقام عصمت برسند؛ همانطور که برخی به عصمت رسیدن [[آیت الله سید احمد خوانساری|آیت الله سیداحمد خوانساری]] را احتمال داده‌اند.<ref>[https://www.mehrnews.com/news«آیت الله خوانساری فقط ستاره حراب نبود.»]</ref> عمصت دارای مراتبی است که اولین مرتبه آن، [[تقوا]] و مراتب بالاتر آن مختص به [[انبیاء(ع)]] و [[امامان(ع)]] است.<ref>ناصری، «موهبت عصمت از منظر آیات»، ص۱۴۹.</ref> | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
همچنین برخی عصمت اکتسابی را به معنای عدالت دانسته‌اند.<ref>السند، الوراثةالإصطفائیه، ۱۴۳۱ق، ص۳۶.</ref> به عقیده آنان عصمت اکتسابی به معنای گناه نکردن در طول عمر است که این همان معنای [[عدالت (فقه)|عدالت]] است.<ref>السند، الوراثةالإصطفائیه، ۱۴۳۱ق، ص۳۶.</ref> [[أشاعره|اشاعره]] نیز با انکار عصمت اکتسابی معتقدند، با توجه به مجبور بودن انسان، خداوند قدرت انجام را از معصومان گرفته است.<ref>ایجی، شرح المواقف، ۱۳۲۵ش، ص۲۸۰؛ سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> | همچنین برخی عصمت اکتسابی را به معنای عدالت دانسته‌اند.<ref>السند، الوراثةالإصطفائیه، ۱۴۳۱ق، ص۳۶.</ref> به عقیده آنان عصمت اکتسابی به معنای گناه نکردن در طول عمر است که این همان معنای [[عدالت (فقه)|عدالت]] است.<ref>السند، الوراثةالإصطفائیه، ۱۴۳۱ق، ص۳۶.</ref> [[أشاعره|اشاعره]] نیز با انکار عصمت اکتسابی معتقدند، با توجه به مجبور بودن انسان، خداوند قدرت انجام را از معصومان گرفته است.<ref>ایجی، شرح المواقف، ۱۳۲۵ش، ص۲۸۰؛ سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> | ||
== انبیاء و معصومان == | == انبیاء و معصومان == | ||
متکلمان شیعه معتقدند که انبیاء و معصومان از عصمت اکتسابی(اختیاری) و موهبتی برخوردار بوده‌اند.<ref>سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> به گزارش [[شیخ طوسی]]، معصومان(ع) نیز قادر به انجام گناه بوده ولی با توجه به کوشش و مبارزه با هوای نفس خود، از گناه خوددرای می‌کنند.<ref>شیخ طوسی، تلخیص المحصل، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۴۳۰.</ref> به عقیده برخی، معصومان(ع) با [[تزکیه نفس]] و لطف خاص خداوند، به عصمت اکتسابی دست یافته‌اند.<ref>الحسینی، لقد شیعنی الحسین(ع)، ۱۴۱۵ق، ص۳۷۵.</ref> همچنین پژوهشگران منشأ عصمت [[حضرت زهرا(س)]] را اکتسابی و موهبتی دانسته‌اند.<ref>دیانتی‌پور، نعمتی، «عصمت حضرت زهرا(س) الهی یا اکتسابی»، ص۱۰۸.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس ۲}} | {{پانویس ۲}} | ||