confirmed، protected، templateeditor
۱٬۹۵۷
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
بنابر گزارشها، بارگاه امامان شیعه، بیتالاحزان و چند بقعه دیگر، در سال ۱۲۹۷ق در قبرستان بقیع پابرجا بوده است.<ref>حسام السلطنه، دلیل الانام، ۱۳۷۴ش، ص۱۵۲.</ref> این بناها پس از تخریب اول، و در پی بازپسگیری مدینه از وهابیان، بنابر دستور محمود دوم، سلطان امپراتوری عثمانی، در سال ۱۲۳۴ق ساخته شده بود.<ref>جعفریان، پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۹۶.</ref> | بنابر گزارشها، بارگاه امامان شیعه، بیتالاحزان و چند بقعه دیگر، در سال ۱۲۹۷ق در قبرستان بقیع پابرجا بوده است.<ref>حسام السلطنه، دلیل الانام، ۱۳۷۴ش، ص۱۵۲.</ref> این بناها پس از تخریب اول، و در پی بازپسگیری مدینه از وهابیان، بنابر دستور محمود دوم، سلطان امپراتوری عثمانی، در سال ۱۲۳۴ق ساخته شده بود.<ref>جعفریان، پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۹۶.</ref> | ||
چنانکه مراد میرزا، فرزند عباسمیرزا | چنانکه مراد میرزا، فرزند عباسمیرزا و مشهور به حسامالسلطنه، در کتاب خود نوشته، دستکم تا سال ۱۲۹۷ق، در [[بقعه]] [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]]، [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]]، [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] و [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] در قبرستان بقیع، علاوه بر [[محراب]]، [[ضریح]] چوبی سبزرنگی وجود داشته و [[بیت الاحزان|بیتالاحزان]] منسوب به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] پشت بقعه چهار امام شیعه بوده است.<ref>حسام السلطنه، دلیل الانام، ۱۳۷۴ش، ص۱۵۲.</ref> بنابر سفرنامه ایازخان قشقایی، صندوقدار ایل قشقایی که در سال ۱۳۴۱ق، یعنی دو سال پیش از تخریب کامل بقیع نوشته شده، مزار چهار امام شیعه، در یک بقعه بوده اما قبر هر کدام، معلوم بوده است.<ref>ایازخان قشقایی، سفرنامۀ حاج ایازخان قشقایی، ۱۳۸۹ش، ص۴۵۵.</ref> ایازخان قشقایی همچنین از وجود بقعههای [[ابراهیم پسر رسول خدا|ابراهیم فرزند پیامبر]] و [[عبدالله بن جعفر بن ابیطالب|عبدالله بن جعفر طیار]] در بقیع سخن گفته و در کوچهای نزدیک بقیع، بقعههایی منسوب به [[صفیه دختر عبدالمطلب|صفیه عمه پیامبر]]، [[عاتکه دختر عبدالمطلب|عاتکه بنت عبدالمطلب]]، [[امالبنین]] مادر [[حضرت عباس علیه السلام|حضرت عباس]] و چند تن دیگر از [[بنیهاشم]] را دیده است.<ref>ایازخان قشقایی، سفرنامۀ حاج ایازخان قشقایی، ۱۳۸۹ش، ص۴۵۵.</ref> | ||
===پس از تخریب کامل=== | ===پس از تخریب کامل=== |