confirmed، protected، templateeditor
۱٬۹۵۷
ویرایش
تخریب بقیع: تفاوت میان نسخه‌ها
←واکنش عالمان و تألیف آثار
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
«بزرگترین امری که عموم اهالی مملکت از پادشاه محبوب خود مترصدند تعظیم شعائر دینیه و رفع خلل اسلامیه و تصدیق مقدسات مذهبی است... با یک دلی پرخون و قلبی مجروح منتظر نتیجه اقدامات ملوکانه و ترمیم بقاع مقدسه و التیام جراحات وارده هستیم.»|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | «بزرگترین امری که عموم اهالی مملکت از پادشاه محبوب خود مترصدند تعظیم شعائر دینیه و رفع خلل اسلامیه و تصدیق مقدسات مذهبی است... با یک دلی پرخون و قلبی مجروح منتظر نتیجه اقدامات ملوکانه و ترمیم بقاع مقدسه و التیام جراحات وارده هستیم.»|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
تخریب | تخریب اماکن مسلمانان، و به خصوص تخریب بقیع، واکنش [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری]]، از بزرگان [[حوزه علمیه نجف]] و [[حوزه علمیه قم|قم]] را برانگیخت و به تعطیلی دروس حوزه و بازار منتهی شد.<ref>امینی، بقیع الغرقد، ۱۳۸۶ش، ص۵۳؛ قاضی عسکر، تخریب و بازسازی بقیع، ۱۳۸۶ش، ص۴۹.</ref> [[محمد خالصی‌زاده|شیخ محمد خالصی]]، و [[سید حسن مدرس]] نیز به تخریب بقیع واکنش نشان دادند و خواستار برخورد قاطع با عوامل تخریب قبور اماکن مقدس شدند.<ref>قاضی عسکر، تخریب و بازسازی بقیع، ۱۳۸۶ش، ص۵۴.</ref> [[سید حسین طباطبایی قمی]]، مشهور به آیت‌الله قمی نیز از جمله [[مرجع تقلید|مراجع شیعه]] بود که تا سال‌ها پس از تخریب قبور بقیع، به دنبال بازسازی قبور ائمه در بقیع بود و وزارت خارجه ایران برای تأمین خواسته وی، به مذاکره با دولت [[عربستان سعودی]] پرداخت.<ref>قاضی عسکر، تخریب و بازسازی بقیع، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۸ و ۱۵۱.</ref>[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] نیز نافهمی و کج‌روی را عامل تخریب قبور اولیا خدا در بقیع دانسته است.<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۷۸ش، ج۱۸، ص۱۷۵.</ref> | ||
[[محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، در نامه‌ای خطاب به عبدالله بن بلیهد، قاضی‌القضات وهابیان، ضمن بیان مراتب باور [[شیعیان]] به [[توحید]]، او را به گفتگوی علمی فراخوانده و عدم پاسخگویی را به‌منزله ضعف استدلال دانسته است.<ref>مختاری، «سه سند از علامه شیخ محمدحسین کاشف الغطاء»، ص۲۱۷.</ref> | [[محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، در نامه‌ای خطاب به عبدالله بن بلیهد، قاضی‌القضات وهابیان، ضمن بیان مراتب باور [[شیعیان]] به [[توحید]]، او را به گفتگوی علمی فراخوانده و عدم پاسخگویی را به‌منزله ضعف استدلال دانسته است.<ref>مختاری، «سه سند از علامه شیخ محمدحسین کاشف الغطاء»، ص۲۱۷.</ref> | ||