۱۷٬۲۷۴
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش شناسه) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | {{جعبه اطلاعات آیه | ||
| عنوان = آیه عذاب | | عنوان = آیه عذاب | ||
خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
| سایر = | | سایر = | ||
}} | }} | ||
'''آیه عذاب''' ([[سوره معارج|معارج]]: ۱-۲) در مورد [[عذاب]] درخواست شده از سوی [[کافر|کافران]] نازل شد. [[شأن نزول]] این آیه را درباره [[نعمان بن حارث فهری|نُعمان بن حارث فهری]] دانستهاند که به اعلام جانشینی امام علی(ع) در [[واقعه غدیر]] اعتراض کرد. | '''آیه عذاب''' ([[سوره معارج|معارج]]: ۱-۲) در مورد [[عذاب]] درخواست شده از سوی [[کافر|کافران]] نازل شد. مفسران شیعه [[شأن نزول]] این آیه را درباره [[نعمان بن حارث فهری|نُعمان بن حارث فهری]] دانستهاند که به اعلام جانشینی امام علی(ع) در [[واقعه غدیر]] اعتراض کرد. | ||
[[ابن تیمیه]] پیشوای سلفیه در [[شأن نزول]] این آیه درباره واقعه غدیر تشکیک کرده است. ادعای مکی بودن سوره معارج و مشهور نبودن ماجرای مذکور از دلایل او است به گفته [[علامه طباطبایی]] هرچند سیاق آیات مذکور با [[سورههای مکی]] هماهنگ است اما از آیات دیگر سوره که درباره [[منافق|منافقان]] و واجب شدن [[زکات]] است به دست میآید که آیه سأل سائل هم مدنی است. همچنین [[علامه امینی]] این ماجرا از ۳۰ تن از عالمان معروف [[اهل سنت]] نقل کرده است. | |||
==متن و ترجمه آیه== | ==متن و ترجمه آیه== | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
ابن تیمیه همچنین معتقد است در صورتی که این ماجرا{{یادداشت|البته ابن تیمیه نام این شخص را حارث بن نعمان ذکر کرده است.(ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۴.))}} درست باشد، میان محتوای آيه ۳۳ سوره انفال و نزول عذاب بر نعمان در زمان حضور [[پیامبر(ص)]]، ناسازگاری وجود دارد.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۶.</ref> چراکه از [[روایات]] به دست میآید که «حارث بن نعمان» با اینکه مبانى [[اسلام]] را قبول داشته در زمان حضور پیامبر(ص) عذاب شده است اما بر اساس آیه ۳۳ سوره انفال تا زمانی که پیامبر(ص) در میان امتش باشد خدا آنان را عذاب نمیکند.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۶.</ref> در پاسخ گفتهاند آیه ۲۳ سوره انفال در خصوص عذاب دستهجمعی است و شامل عذابهاى شخصى نمیشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۲.</ref> چنانکه در تاریخ اسلام نام ابوزمعه، مالک بن طلاله و [[حکم بن ابىالعاص]] بهعنوان کسانی که دچار [[عذاب الهی]] شدهاند، ثبت شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۲-۱۳.</ref> همچنین اعتراض نعمان به امر [[خدا]] خود شدیدترین مرتبه [[کفر]] است و به نوعی [[ارتداد]] به حساب میآید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۳.</ref> | ابن تیمیه همچنین معتقد است در صورتی که این ماجرا{{یادداشت|البته ابن تیمیه نام این شخص را حارث بن نعمان ذکر کرده است.(ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۴.))}} درست باشد، میان محتوای آيه ۳۳ سوره انفال و نزول عذاب بر نعمان در زمان حضور [[پیامبر(ص)]]، ناسازگاری وجود دارد.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۶.</ref> چراکه از [[روایات]] به دست میآید که «حارث بن نعمان» با اینکه مبانى [[اسلام]] را قبول داشته در زمان حضور پیامبر(ص) عذاب شده است اما بر اساس آیه ۳۳ سوره انفال تا زمانی که پیامبر(ص) در میان امتش باشد خدا آنان را عذاب نمیکند.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۶.</ref> در پاسخ گفتهاند آیه ۲۳ سوره انفال در خصوص عذاب دستهجمعی است و شامل عذابهاى شخصى نمیشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۲.</ref> چنانکه در تاریخ اسلام نام ابوزمعه، مالک بن طلاله و [[حکم بن ابىالعاص]] بهعنوان کسانی که دچار [[عذاب الهی]] شدهاند، ثبت شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۲-۱۳.</ref> همچنین اعتراض نعمان به امر [[خدا]] خود شدیدترین مرتبه [[کفر]] است و به نوعی [[ارتداد]] به حساب میآید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۳.</ref> | ||
همچنین ذکر نشدن نام نعمان در برخی از منابع صحابهنگاری همچون الاستیعاب و مشهور نبودن ماجرای او مانند [[اصحاب فیل|داستان اصحاب فیل]] از دیگر اشکالات ابن تیمیه است<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۷-۴۶.</ref> در پاسخ او آمده که در منابع صحابهنگاری نام تمام [[صحابه]] ذکر نمیشود برای نمونه در کتاب «اسدالغابة» که درباره اصحاب پیامبر(ص) نوشته شده، تنها نام ۷۵۰۴ نفر را ذکر کرده، در حالى که در [[حجة الوداع]] ۱۰۰ هزار نفر یا بیشتر در محضر پیامبر(ص) بودند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۴ | همچنین ذکر نشدن نام نعمان در برخی از منابع صحابهنگاری همچون الاستیعاب و مشهور نبودن ماجرای او مانند [[اصحاب فیل|داستان اصحاب فیل]] از دیگر اشکالات ابن تیمیه است<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۷-۴۶.</ref> در پاسخ او آمده که در منابع صحابهنگاری نام تمام [[صحابه]] ذکر نمیشود برای نمونه در کتاب «اسدالغابة» که درباره اصحاب پیامبر(ص) نوشته شده، تنها نام ۷۵۰۴ نفر را ذکر کرده، در حالى که در [[حجة الوداع]] ۱۰۰ هزار نفر یا بیشتر در محضر پیامبر(ص) بودند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۴.</ref> همچنین ماجرای نعمان بن حارث نزول مشهور است چنانکه در [[تفسیر نمونه]] آمده، [[علامه امینی]] در [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] این ماجرا را از ۳۰ نفر از علمای معروف [[اهل سنت]] نقل کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۷-۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||
خط ۵۷: | خط ۵۶: | ||
*آلوسی، سید محمود، روحالمعانی فی تفسیر القرآن العظیم، تحقیق علی عبدالباری عطیه، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق. | *آلوسی، سید محمود، روحالمعانی فی تفسیر القرآن العظیم، تحقیق علی عبدالباری عطیه، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق. | ||
*شريف لاهيجى، محمد بن على، تفسير شريف لاهيجى، تحقيق ميرجلالالدين حسينى ارموى، تهران، داد، ۱۳۷۳ش. | *شريف لاهيجى، محمد بن على، تفسير شريف لاهيجى، تحقيق ميرجلالالدين حسينى ارموى، تهران، داد، ۱۳۷۳ش. | ||
*طبرسی، فضل بن حسن، مجمعالبیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش. | *طبرسی، فضل بن حسن، مجمعالبیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش. | ||
*علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۷ق. | |||
*قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش. | *قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش. | ||
*کاشانی، ملا فتحالله، منهج الصادقین، تهران، چاپخانه محمدحسن علمی، ۱۳۳۰ش. | *کاشانی، ملا فتحالله، منهج الصادقین، تهران، چاپخانه محمدحسن علمی، ۱۳۳۰ش. |
ویرایش