۱۷٬۵۰۷
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش جعبه اطلاعات) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مهر]]|روز=[[۷]]|سال=[[۱۳۹۹]]|کاربر=Shamsoddin }} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مهر]]|روز=[[۷]]|سال=[[۱۳۹۹]]|کاربر=Shamsoddin }} | ||
{{درباره ۲|خطبه بدون الف|آشنایی با خطبه بینقطه مدخلِ |خطبه بدون نقطه امام علی(ع)| }} | {{درباره ۲|خطبه بدون الف|آشنایی با خطبه بینقطه مدخلِ |خطبه بدون نقطه امام علی(ع)| }} | ||
'''خطبه بدون الف امام علی(ع)''' یا '''خطبه مونقه''' سخنرانی [[امام علی(ع)]] که در آن، حرف الف به کار نرفته است. این خطبه در [[مصباح کفعمی]] و [[بحارالانوار | {{ جعبه اطلاعات روایت | ||
| عنوان = خطبه بدون الف امام علی(ع) | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = <!-- اندازه دلخواه را با عدد انگلیسی و px وارد کنید --> | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نامهای دیگر = خطبه مونقه | |||
| موضوع = | |||
| صادره از = امام علی(ع) | |||
| راوی اصلی = | |||
| راویان = | |||
| اعتبار سند = | |||
| منابع شیعه = [[مصباح کفعمی]] • [[بحارالانوار (کتاب)|بحارالانوار]] | |||
| منابع سنی = | |||
| مؤید قرآنی = | |||
| مؤید روایی = | |||
}}'''خطبه بدون الف امام علی(ع)''' یا '''خطبه مونقه''' سخنرانی [[امام علی(ع)]] که در آن، حرف الف به کار نرفته است. این خطبه در [[مصباح کفعمی]] و [[بحارالانوار]] آمده است. | |||
== زمینه ایراد== | == زمینه ایراد== | ||
[[پرونده:دو شاهکار علوی.jpg|بندانگشتی|کتاب دو شاهکار علوی در شرح [[خطبه بدون نقطه]] و خطبه بدون الف]] | |||
خطبه بدون الف به سخنرانی امام علی(ع) اشاره دارد که در آن از الف استفاده نشده است. بنا به گفته نویسنده کتاب دوشاهکار علوی، جمعی از صحابه [[پیامبر(ص)]] درباره نقش حروف در کلام، سخن میگفتند. الف را پرکاربردترین حرف دانستند و از نقش حروف نقطهدار نیز سخن به میان آوردند. پس این بود که امام علی(ع) بدون تأمل و درنگ [[خطبه بدون نقطه|خطبهای بدون نقطه]] و خطبهای بدون الف به زبان عربی ایراد کرد.<ref>احسانیفر، دوشاهکار علوی، ص۱۸.</ref> فیالبداهه ایراد شدن خطبهها، مستند بودن به قرآن، فصاحت و بلاغت آنها را ستودهاند.<ref>احسانیفر، دوشاهکار علوی، ص۱۹.</ref> | خطبه بدون الف به سخنرانی امام علی(ع) اشاره دارد که در آن از الف استفاده نشده است. بنا به گفته نویسنده کتاب دوشاهکار علوی، جمعی از صحابه [[پیامبر(ص)]] درباره نقش حروف در کلام، سخن میگفتند. الف را پرکاربردترین حرف دانستند و از نقش حروف نقطهدار نیز سخن به میان آوردند. پس این بود که امام علی(ع) بدون تأمل و درنگ [[خطبه بدون نقطه|خطبهای بدون نقطه]] و خطبهای بدون الف به زبان عربی ایراد کرد.<ref>احسانیفر، دوشاهکار علوی، ص۱۸.</ref> فیالبداهه ایراد شدن خطبهها، مستند بودن به قرآن، فصاحت و بلاغت آنها را ستودهاند.<ref>احسانیفر، دوشاهکار علوی، ص۱۹.</ref> | ||
<ref>قطب راوندی، الخرائج والجرائح، ج۲، ص۷۴۰-۷۴۱</ref> | <ref>قطب راوندی، الخرائج والجرائح، ج۲، ص۷۴۰-۷۴۱</ref> | ||
== سند== | == سند== | ||
این خطبه در کتاب [[مصباح کفعمی]] و [[بحار الانوار]] نقل شده است. اما در نقل مجلسی با کفعمی اختلافاتی وجود دارد. [[سید رضی]] این خطبه را در [[نهج البلاغه]] نقل نکرده است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ج۷۷، ص۳۴۲-۳۴۵، و طبع بیروت: ج۷۴، ص۳۴۰-۳۴۳، حدیث شمارۀ ۲۸؛ رضایی، کتاب الرَّوضة در مبانی اخلاق، ص۳۴۶-۳۵۰.</ref> | |||
این خطبه در کتاب [[مصباح کفعمی]] و [[بحار الانوار]] نقل شده است اما در نقل مجلسی با کفعمی اختلافاتی وجود دارد. [[سید رضی]] این خطبه را در [[نهج البلاغه]] نقل نکرده است. | |||
== تکنگاری== | == تکنگاری== | ||
کتاب «دو شاهکار علوی» اثر محمد احسانیفر لنگرودی در شرح خطبه بینقطه و [[خطبه بدون الف]] به زبان فارسی نوشته شده است. چکیده این کتاب در قالب مقالهای با عنوان «یک کتاب در یک مقاله (دو شاهکار علوی) پژوهشی درباره خطبههای «بیالف» و «بینقطه» امیرالمؤمنین» منتشر شده است.<ref>احسانیفر، «یک کتاب در یک مقاله (دو شاهکار علوی) پژوهشی درباره خطبههای «بیالف» و «بینقطه» امیرالمؤمنین»، ص۱۰۶.</ref>{{نقل قول دوقلو طبقاتی تاشو | کتاب «دو شاهکار علوی» اثر محمد احسانیفر لنگرودی در شرح خطبه بینقطه و [[خطبه بدون الف]] به زبان فارسی نوشته شده است. چکیده این کتاب در قالب مقالهای با عنوان «یک کتاب در یک مقاله (دو شاهکار علوی) پژوهشی درباره خطبههای «بیالف» و «بینقطه» امیرالمؤمنین» منتشر شده است.<ref>احسانیفر، «یک کتاب در یک مقاله (دو شاهکار علوی) پژوهشی درباره خطبههای «بیالف» و «بینقطه» امیرالمؤمنین»، ص۱۰۶.</ref>{{نقل قول دوقلو طبقاتی تاشو | ||
خط ۵۲: | خط ۶۸: | ||
عَلِمَ فَسَتَرَ وَ بَطَنَ فَخَبَرَ وَ مَلَكَ فَقَهَرَ وَ عُصِی فَغَفَرَ وَ عُبِدَ فَشَكَرَ وَ حَكَمَ فَعَدَلَ وَ تَكَرَّمَ وَ تَفَضَّلَ لَنْ یزُولَ وَ لَمْ یزَلْ، لَیسَ كَمِثْلِهِ شَیءٌ وَ هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَیءٍ وَ بَعْدَ كُلِّ شَیءٍ. | عَلِمَ فَسَتَرَ وَ بَطَنَ فَخَبَرَ وَ مَلَكَ فَقَهَرَ وَ عُصِی فَغَفَرَ وَ عُبِدَ فَشَكَرَ وَ حَكَمَ فَعَدَلَ وَ تَكَرَّمَ وَ تَفَضَّلَ لَنْ یزُولَ وَ لَمْ یزَلْ، لَیسَ كَمِثْلِهِ شَیءٌ وَ هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَیءٍ وَ بَعْدَ كُلِّ شَیءٍ. | ||
| | | | ||
میداند، ولی راز بپوشاند، نهان است و خبر (از | میداند، ولی راز بپوشاند، نهان است و خبر (از نهانیها) میدهد، مالک است و مسلط، نافرمانیش میشود و باز درمیگذرد، پرستش میشود و قدردانی میکند، فرمان میدهد پس دادگرانه حکم میکند، كَرامَت و نیکی میکند، فناپذیر نیست، همیشگی است، چیزی همتایش نیست، او پیش از همه چیزست، بعد از همه چیزست. | ||
| | | | ||
رَبّ ٌ مُتَفَرِّدٌ بِعِزَّتِهِ مُتَمَكِّنٌ بقوَّتِهِ مُتَقَدِّسٌ بعُلُوِّهِ مُتَكَبِّرٌ بسُمُوِّهِ، لَیسَ یدْرِكُهُ بَصَرٌ وَ لَمْ یحِطْ بِهِ نَظَرٌ، قَوِی مَنِیعٌ بَصِیرٌ سَمِیعٌ [عَلِی ٌ حَکیمٌ] رَؤوفٌ رَحِیمٌ [عزیزٌ علیمٌ]، عَجَزَ عَنْ وَصْفِهِ مَنْ وَصَفَهُ وَ ضَلَّ عَنْ نَعْتِهِ مَنْ عَرَّفـَهُ. | رَبّ ٌ مُتَفَرِّدٌ بِعِزَّتِهِ مُتَمَكِّنٌ بقوَّتِهِ مُتَقَدِّسٌ بعُلُوِّهِ مُتَكَبِّرٌ بسُمُوِّهِ، لَیسَ یدْرِكُهُ بَصَرٌ وَ لَمْ یحِطْ بِهِ نَظَرٌ، قَوِی مَنِیعٌ بَصِیرٌ سَمِیعٌ [عَلِی ٌ حَکیمٌ] رَؤوفٌ رَحِیمٌ [عزیزٌ علیمٌ]، عَجَزَ عَنْ وَصْفِهِ مَنْ وَصَفَهُ وَ ضَلَّ عَنْ نَعْتِهِ مَنْ عَرَّفـَهُ. | ||
خط ۱۲۸: | خط ۱۴۴: | ||
عُذتُ بِرَبٍّ رَحیمٍ مِن شَرِّ كُلِّ رَجیمٍ، فَلْیتَضَرَّعْ مُتَضَرِّعُكُم و لْیبتَهـِلْ مُبتَهـِلُكُمْ، فَنَستَغفِرُ رَبَّ كُلِّ مَربُوبٍ، لی وَ لَكُمْ | عُذتُ بِرَبٍّ رَحیمٍ مِن شَرِّ كُلِّ رَجیمٍ، فَلْیتَضَرَّعْ مُتَضَرِّعُكُم و لْیبتَهـِلْ مُبتَهـِلُكُمْ، فَنَستَغفِرُ رَبَّ كُلِّ مَربُوبٍ، لی وَ لَكُمْ | ||
| | | | ||
و (در پایان) پناه میبرم به پروردگاری مهربان از شرّ هر رانده شدهای (مثل شیطان)، پس باید که زاری و تضرّع و ناله و [[استغاثه]] به درگاه خدا کند هرکدام از شما که چنین میکند، و ما طلب آمرزش و بخشش میکنیم از پروردگار هر مخلوق پرورده، هم برای خودم و هم برای شما. | و (در پایان) پناه میبرم به پروردگاری مهربان از شرّ هر رانده شدهای (مثل شیطان)، پس باید که زاری و تضرّع و ناله و [[استغاثه]] به درگاه خدا کند هرکدام از شما که چنین میکند، و ما طلب آمرزش و بخشش میکنیم از پروردگار هر مخلوق پرورده، هم برای خودم و هم برای شما.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ج۷۷، ص۳۴۲-۳۴۵؛ طبع بیروت: ج۷۴، ص۳۴۰-۳۴۳، ح۲۸؛ رضایی، الرَّوضة در مبانی اخلاق، ص۳۴۶-۳۵۰.</ref> | ||
}} | }} | ||
{{پاک کن}} | {{پاک کن}} |
ویرایش