پرش به محتوا

دلدل: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۱۴
جز
imported>A.atashinsadaf
imported>A.atashinsadaf
خط ۲۸: خط ۲۸:


==سرانجام==
==سرانجام==
پس از [[شهادت]] [[حضرت علی]] (ع) دلدل به [[امام حسن]] (ع) و سپس به [[امام حسین]] (ع) و پس از ایشان به [[محمد بن حنفیه]] رسید و دیگر بسیار پیر شده بود و چشمانش درست نمی‌دید و دندانهایش ریخته بود و غذای او را در دهانش می‌گذاشتند تا روزی به منطقه‌ای به نام [[مبطخه]] یا مطبخه که متعلق به [[قبیله بنی مذحج]] بود، وارد شد و مردی او را از پای درانداخت.<ref>اسدالغابه، ج۱، ص۳۷</ref> <ref>بحار الانوار، ج۱۶، ص۱۲۶</ref> بر اساس بعضی از گزارشات تاریخی دلدل تا زمان معاویه زنده بوده است. <ref>ابن قتیبه، ص149</ref>
پس از [[شهادت]] [[حضرت علی]] (ع) دلدل به [[امام حسن]] (ع) و سپس به [[امام حسین]] (ع) و پس از ایشان به [[محمد بن حنفیه]] رسید. دلدل بسیار پیر شده بود و چشمانش درست نمی‌دید و دندانهایش ریخته بود و غذای او را در دهانش می‌گذاشتند تا روزی به منطقه‌ای به نام [[مبطخه]] یا مطبخه که متعلق به [[قبیله بنی مذحج]] بود، وارد شد و مردی او را از پای درانداخت.<ref>اسدالغابه، ج۱، ص۳۷</ref> <ref>بحار الانوار، ج۱۶، ص۱۲۶</ref>  
 
بر اساس بعضی از گزارشات تاریخی دلدل تا زمان [[معاویه]] زنده بوده است.<ref>ابن قتیبه، ص149</ref>
 
==دلدل در ادبیات فارسی==
==دلدل در ادبیات فارسی==
وصف وستایش حضرت علی(ع) با دلدل از پیشینه گسترده قابل توجهی در ادبیات فارسی برخوردار است، این گسترگی هم در متون ادبی هم در شعر کلاسیک و هم متون منظوم مذهبی و عامیانه با تعابیر مختلف و گویشهای متفاوت دیده می شود، <ref>انوری 68 </ref><ref>یاحقی360</ref> خود دلدل نیز در ادبیات فارسی از ویژگیهایی همچون رهواری و تیزتکی برخوردار است. <ref>عبدالواسع، جلبی، 244</ref>
وصف وستایش حضرت علی(ع) با دلدل از پیشینه گسترده قابل توجهی در ادبیات فارسی برخوردار است، این گسترگی هم در متون ادبی هم در شعر کلاسیک و هم متون منظوم مذهبی و عامیانه با تعابیر مختلف و گویشهای متفاوت دیده می شود، <ref>انوری 68 </ref><ref>یاحقی360</ref> خود دلدل نیز در ادبیات فارسی از ویژگیهایی همچون رهواری و تیزتکی برخوردار است. <ref>عبدالواسع، جلبی، 244</ref>
کاربر ناشناس