پرش به محتوا

رساله توضیح‌المسائل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''توضیح المسائل''' یا '''رساله عملیه'''، کتاب‌هایی مشتمل بر [[احکام]] شرعی و فتاوای [[مجتهد|مجتهدی]] مشخص. رساله‌های عملیه برای دسترسی مقلدین به [[فتوا|فتوای]] [[مرجع تقلید|مرجع تقلیدشان]] تدوین می‌شوند. مردم با مراجعه به توضیح المسائل طبق نظر مراجع تقلید به تکالیف دینی خود عمل می‎کنند.
'''توضیح المسائل''' یا '''رساله عملیه'''، کتاب‌هایی مشتمل بر [[احکام]] شرعی و فتاوای [[مجتهد|مجتهدی]] مشخص. رساله‌های عملیه برای دسترسی مقلدین به [[فتوا|فتوای]] [[مرجع تقلید|مرجع تقلیدشان]] تدوین می‌شوند. مردم با مراجعه به توضیح المسائل طبق نظر مراجع تقلید به تکالیف دینی خود عمل می‎کنند.


از [[جامع عباسی (کتاب)|جامع عباسی]]، نوشته [[شیخ بهائی]] به عنوان نخستین رساله عملیه به زبان فارسی یاد کرده‎اند. در زمان [[مرجعیت]] آیت الله بروجردی، شیخ [[علی‌اصغر کرباسچیان]]، رساله‌‌ای مطابق با فتاوای او و با نثری روان و قابل فهم برای همگان تدوین کرد که پس از تأیید [[آیت الله بروجردی]] منتشر شد. از این دوره به بعد، [[مراجع تقلید شیعه]] در نگارش رساله‌های عملیه خود، روش این کتاب را در پیش گرفتند.
از [[جامع عباسی (کتاب)|جامع عباسی]]، نوشته [[شیخ بهائی]] به عنوان نخستین رساله عملیه به زبان فارسی یاد کرده‎اند. در زمان [[مرجعیت]] آیت الله بروجردی، شیخ [[علی‌اصغر کرباسچیان]]، رسالهای مطابق با فتاوای او و با نثری روان و قابل فهم برای همگان تدوین کرد که پس از تأیید [[آیت الله بروجردی]] منتشر شد. از این دوره به بعد، [[مراجع تقلید شیعه]] در نگارش رساله‌های عملیه خود، روش این کتاب را در پیش گرفتند.


==تاریخچه==
==تاریخچه==
در دوران حضور [[امامان شیعه|امامان]](ع) مجموعه‌هاى [[فقه|فقهى]] شامل بیان [[حدیث|احاديث]] مرتبط با ذكر سندهای آن بود. در عصر [[غیبت کبری]] تا دوره [[شیخ طوسی]]، مجموعه‌هاى جديد فقهى با همان محتواى حديثى، امّا بدون ذكر اسناد نگارش يافتند آثاری مانند [[المقنع]] و [[الهدایة]] تالیف [[شیخ صدوق]] و نیز کتاب [[النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی]] اثر شیخ طوسی از جمله این آثار هستند.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref>
در دوران حضور [[امامان شیعه|امامان]](ع) مجموعه‌های [[فقه|فقهی]] شامل بیان [[حدیث|احادیث]] مرتبط با ذکر سندهای آن بود. در عصر [[غیبت کبری]] تا دوره [[شیخ طوسی]]، مجموعه‌های جدید فقهی با همان محتوای حدیثی، امّا بدون ذکر اسناد نگارش یافتند آثاری مانند [[المقنع]] و [[الهدایة]] تالیف [[شیخ صدوق]] و نیز کتاب [[النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی]] اثر شیخ طوسی از جمله این آثار هستند.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref>
===شروع تحول===
===شروع تحول===
در قرون چهارم و پنجم قمری، مجموعه‎هاى فقهى با سبكى جديد تدوین شدند. دیگر کتاب های فقهی صرفا دربردارنده متون حدیثی نبودند. در رویکرد جدید [[فقیه]] مضامين و عباراتى را برمی‎گزید که مشتمل بر فروعى بود و [[نصّ]] خاصى درباره آنها وجود نداشت.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref> به گزارش منابع، نخستين كتاب فقهى تدوين شده با رويكرد جديد [[المبسوط فی فقه الامامیه]] تالیف [[شيخ طوسى]] است، این کتاب همه [[ابواب فقه]] از [[طهارت]] تا [[دیات]] را در بر دارد و شامل فروع و مسائل بسياری است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref> کتاب‌های این دوره نیز هنوز بسیار علمی و فنی بود.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۳۳.</ref>
در قرون چهارم و پنجم قمری، مجموعه‎های فقهی با سبکی جدید تدوین شدند. دیگر کتاب‌های فقهی صرفا دربردارنده متون حدیثی نبودند. در رویکرد جدید [[فقیه]] مضامین و عباراتی را برمی‎گزید که مشتمل بر فروعی بود و [[نصّ]] خاصی درباره آنها وجود نداشت.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref> به گزارش منابع، نخستین کتاب فقهی تدوین شده با رویکرد جدید [[المبسوط فی فقه الامامیه]] تالیف [[شیخ طوسی]] است، این کتاب همه [[ابواب فقه]] از [[طهارت]] تا [[دیات]] را در بر دارد و شامل فروع و مسائل بسیاری است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه رساله عملیه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۹۵.</ref> کتاب‌های این دوره نیز هنوز بسیار علمی و فنی بود.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۳۳.</ref>


===فارسی‌نویسی===
===فارسی‌نویسی===
در عصر [[صفویه]] علمای [[حوزه علمیه اصفهان]]، فارسی نویسی را برای فهم بهتر احکام، لازم دانستند. نخستین بار [[شیخ بهائی]] (درگذشته ۱۰۳۱ق) رساله‌ای با عنوان [[جامع عباسی]] به فارسی ساده تألیف کرد که اقدامی در جهت فهم بهتر مردم و اجرای آسان [[احکام]] [[شیعه]] بود. نگارش جامع عباسی توسط بهایی ناتمام ماند و شاگرد وی [[نظام الدین محمد ساوجی]] (درگذشته ۱۰۳۸) در ۱۰۳۲ آن را کامل کرد.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۸۸-۲۸۹.</ref> [[سید ابوالحسن اصفهانی]] (درگذشته ۱۳۶۵ق) نیز رساله عملیه‌ای به زبان فارسی با نام [[ذخیرة الصالحین (کتاب)|ذخیرة الصالحین]] منتشر کرد.<ref> آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۱۶.</ref>  
در عصر [[صفویه]] علمای [[حوزه علمیه اصفهان]]، فارسی نویسی را برای فهم بهتر احکام، لازم دانستند. نخستین بار [[شیخ بهائی]] (درگذشته ۱۰۳۱ق) رساله‌ای با عنوان [[جامع عباسی]] به فارسی ساده تألیف کرد که اقدامی در جهت فهم بهتر مردم و اجرای آسان [[احکام]] [[شیعه]] بود. نگارش جامع عباسی توسط بهایی ناتمام ماند و شاگرد وی [[نظام الدین محمد ساوجی]] (درگذشته ۱۰۳۸) در ۱۰۳۲ آن را کامل کرد.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۸۸-۲۸۹.</ref> [[سید ابوالحسن اصفهانی]] (درگذشته ۱۳۶۵ق) نیز رساله عملیه‌ای به زبان فارسی با نام [[ذخیرة الصالحین (کتاب)|ذخیرة الصالحین]] منتشر کرد.<ref> آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۱۶.</ref>  


نگارش رساله های عملیه در قرن یازدهم و دوازدهم و سیزدهم قمری زیاد شد. در قرن چهاردهم علمایی مانند [[سید بحرالعلوم]] و [[شیخ انصاری]]، به حاشیه نگاری بر این رساله‌ها اکتفا نموده و خود رساله مستقلی تالیف نکردند.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۸۸-۲۸۹.</ref>
نگارش رساله‌های عملیه در قرن یازدهم و دوازدهم و سیزدهم قمری زیاد شد. در قرن چهاردهم علمایی مانند [[سید بحرالعلوم]] و [[شیخ انصاری]]، به حاشیه نگاری بر این رساله‌ها اکتفا نموده و خود رساله مستقلی تالیف نکردند.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۸۸-۲۸۹.</ref>
===آغاز روان‎نویسی===
===آغاز روان‎نویسی===
در سال [[سال 1375 هجری قمری|۱۳۷۵ق]](۱۳۳۵ش)، شیخ [[علی‌اصغر کرباسچیان]] معروف به علامه، رساله‌ای مطابق با فتاوای آیت‌الله بروجردی با نثری روان و قابل فهم برای همگان نوشت و پس از تایید این [[مرجع تقلید]] به چاپ رساند. این رساله، تحوّلی در سبک و شیوه رساله‌نویسی فارسی پدید آورد و مورد استقبال همگان از جمله حوزویان قرار گرفت.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۹۱.</ref>  
در سال [[سال ۱۳۷۵ هجری قمری|۱۳۷۵ق]](۱۳۳۵ش)، شیخ [[علی‌اصغر کرباسچیان]] معروف به علامه، رساله‌ای مطابق با فتاوای آیت‌الله بروجردی با نثری روان و قابل فهم برای همگان نوشت و پس از تایید این [[مرجع تقلید]] به چاپ رساند. این رساله، تحوّلی در سبک و شیوه رساله‌نویسی فارسی پدید آورد و مورد استقبال همگان از جمله حوزویان قرار گرفت.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۹۱.</ref>  


پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی (۱۳۸۰ق) مراجع تقلید در [[ایران]] و سایر کشورها رساله‌های عملیه خود را مطابق با رساله او تنظیم کرده و در رساله‌های عملیه خود شکل و ساختار آن را پی گرفتند.<ref>جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۷۳.</ref> برخی از علما مانند [[سید محسن حکیم]]،[[سید محمود شاهرودی]]، شیخ [[منصور دزفولی]] و [[سید محمدهادی حسینی میلانی|سیدهادی میلانی]] نیز بر این کتاب حاشیه نوشتند.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۷۳.</ref>
پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی (۱۳۸۰ق) مراجع تقلید در [[ایران]] و سایر کشورها رساله‌های عملیه خود را مطابق با رساله او تنظیم کرده و در رساله‌های عملیه خود شکل و ساختار آن را پی گرفتند.<ref>جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۷۳.</ref> برخی از علما مانند [[سید محسن حکیم]]،[[سید محمود شاهرودی]]، شیخ [[منصور دزفولی]] و [[سید محمدهادی حسینی میلانی|سیدهادی میلانی]] نیز بر این کتاب حاشیه نوشتند.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۷۳.</ref>
خط ۲۰: خط ۲۰:
==فهرست مطالب==
==فهرست مطالب==
در برخی رساله‌ها همه [[ابواب فقه]]([[طهارت]] تا [[دیات]]) و در برخی از آنها فقط ابواب [[عبادات]] گرد آمده است و در برخی تنها یک مسئله فقهی آمده است.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۸۴.</ref>
در برخی رساله‌ها همه [[ابواب فقه]]([[طهارت]] تا [[دیات]]) و در برخی از آنها فقط ابواب [[عبادات]] گرد آمده است و در برخی تنها یک مسئله فقهی آمده است.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۸۴.</ref>
به عنوان نمونه [[تحفه حسینیه]] رساله فارسی اثر [[وحید بهبهانی]] تنها به مباحث [[طهارت]]، [[نماز]] و [[روزه]] پرداخته است و کتاب [[انیس التجار]] نوشته [[ملا مهدى نراقی]] فقط احکام مربوط به [[معاملات]] را بیان کرده است.<ref> یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۸۹. </ref>
به عنوان نمونه [[تحفه حسینیه]] رساله فارسی اثر [[وحید بهبهانی]] تنها به مباحث [[طهارت]]، [[نماز]] و [[روزه]] پرداخته است و کتاب [[انیس التجار]] نوشته [[ملا مهدی نراقی]] فقط احکام مربوط به [[معاملات]] را بیان کرده است.<ref> یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۸۹. </ref>
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|+
|+
خط ۶۱: خط ۶۱:


'''کاستی‌های نگارشی'''
'''کاستی‌های نگارشی'''
*عدم وجود فهرست مطالب به گونه ای که مخاطب با مراجعه به آن بتواند به راحتی مطلب مورد نیاز خود را پیدا کند.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۸.</ref>
*عدم وجود فهرست مطالب به گونه‌ای که مخاطب با مراجعه به آن بتواند به راحتی مطلب مورد نیاز خود را پیدا کند.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۸.</ref>
*استفاده از نثر تصنعی و غیر فارسی در برخی موارد.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۷.</ref>
*استفاده از نثر تصنعی و غیر فارسی در برخی موارد.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۷.</ref>
*به کارگیری واژه‌هایی که سبب [[وسواس]] می‌شوند<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۲-۲۳۰.</ref> مانند این جمله که اگر به اندازه سر مویی از بدن شسته نشود [[غسل]] [[بطلان |باطل]] است.<ref>رساله توضیح المسائل، امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۳۷۸ش، ص۵۶، مساله ۳۷۴.</ref>
*به کارگیری واژه‌هایی که سبب [[وسواس]] می‌شوند<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۲-۲۳۰.</ref> مانند این جمله که اگر به‌اندازه سر مویی از بدن شسته نشود [[غسل]] [[بطلان|باطل]] است.<ref>رساله توضیح المسائل، امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۳۷۸ش، ص۵۶، مساله ۳۷۴.</ref>
*وجود واژه‌های فنی از قبیل [[احتیاط واجب]]؛ اظهر و اولی و یا عباراتی که برای عموم مفهوم نیست مانند: جوف [[ذبیحه]]، فاقد الطهورين، نظر [[ریبه]]، اسباب [[اماله]] و مانند آن.  
*وجود واژه‌های فنی از قبیل [[احتیاط واجب]]؛ اظهر و اولی و یا عباراتی که برای عموم مفهوم نیست مانند: جوف [[ذبیحه]]، فاقد الطهورین، نظر [[ریبه]]، اسباب [[اماله]] و مانند آن.  
*به روز نبودن واحدهای اندازه‌گیری از جلمه یک [[مدّ]]، ده [[زراع]]، [[فرسخ]] و مانند آن.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۲-۲۳۰.</ref>
*به روز نبودن واحدهای اندازه‌گیری از جلمه یک [[مدّ]]، ده [[زراع]]، [[فرسخ]] و مانند آن.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۲-۲۳۰.</ref>


'''کاستی‌های محتوایی'''
'''کاستی‌های محتوایی'''
*عدم توجه به عنصر آموزش؛ براى مثال مسایل بسیاری درباره [[نجاست]] و [[طهارت]] در رساله‎ها وجود دارد ولی تعریف مشخصی از این دو مفهوم ارایه نشده است.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۶.</ref>
*عدم توجه به عنصر آموزش؛ برای مثال مسایل بسیاری درباره [[نجاست]] و [[طهارت]] در رساله‎ها وجود دارد ولی تعریف مشخصی از این دو مفهوم ارایه نشده است.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۶.</ref>
*ذکر احکامی که ابتلا و اتفاق افتادن آن‌ها در طول سالیان و حتی برای یک نفر بسیار دور از ذهن به نظر می‎رسد. به عنوان مثال در بحث [[محرمیت|محرَم]] شدن آمده است:اگر بچه‏‎ای از پستان زن مرده‏‌ای شیر بخورد، چنین شیرى موجب محرميت نمی‎شود.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۲.</ref>
*ذکر احکامی که ابتلا و اتفاق افتادن آن‌ها در طول سالیان و حتی برای یک نفر بسیار دور از ذهن به نظر می‎رسد. به عنوان مثال در بحث [[محرمیت|محرَم]] شدن آمده است:اگر بچه‎ای از پستان زن مردهای شیر بخورد، چنین شیری موجب محرمیت نمی‎شود.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۲.</ref>
*برخی از احکام در قالبی ارایه شده‎اند که با زمان‌های گذشته سازگار بوده و در دوران جدید وجود خارجی ندارند. به عنوان نمونه یکی از [[کفارات]] روزه آزاد کردن بنده شمرده می‎شود که در عصر جدید وجود خارجی ندارد.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۴.</ref>
*برخی از احکام در قالبی ارایه شده‎اند که با زمان‌های گذشته سازگار بوده و در دوران جدید وجود خارجی ندارند. به عنوان نمونه یکی از [[کفارات]] روزه آزاد کردن بنده شمرده می‎شود که در عصر جدید وجود خارجی ندارد.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های علمیه»، مجله فقه، ص۲۱۴.</ref>
*بیشتر احکامی که جنبه فردی، عبادی و معاملاتی دارد در رساله‎ها ذکر شده‌اند و به احکام حقوقی، اقتصادی، قضائی، کیفری، سیاسی، حکومتی، روابط بین المللی پرداخته نشده است. در حالی که قرآن و کتاب‌های حدیثی که منابع احکام‌اند به اجتماعیات، اقتصادیات، حقوق و سیاست و تدبیر جامعه توجه دارند.<ref>امام خمینی، ولایت فقیه، حکومت اسلامی، ۱۳۸۸ش، ص۱۱.</ref>
*بیشتر احکامی که جنبه فردی، عبادی و معاملاتی دارد در رساله‎ها ذکر شده‌اند و به احکام حقوقی، اقتصادی، قضائی، کیفری، سیاسی، حکومتی، روابط بین المللی پرداخته نشده است. در حالی که قرآن و کتاب‌های حدیثی که منابع احکام‌اند به اجتماعیات، اقتصادیات، حقوق و سیاست و تدبیر جامعه توجه دارند.<ref>امام خمینی، ولایت فقیه، حکومت اسلامی، ۱۳۸۸ش، ص۱۱.</ref>
خط ۷۷: خط ۷۷:


==رساله‌های نوین==
==رساله‌های نوین==
[[پرونده:رساله مصور.jpg|بندانگشتی|200px|در رساله‌های مصور از عکس جهت آموزش بهتر مسائل استفاده شده است.]]
[[پرونده:رساله مصور.jpg|بندانگشتی|۲۰۰px|در رساله‌های مصور از عکس جهت آموزش بهتر مسائل استفاده شده است.]]
در دوران جدید گونه‌های مختلفی از توضیح المسائل منتشر شده است که رساله‎های جمعی، توضیح‎المسائل مصور و نیز رساله‌های مربوط به گروه‌های مختلف جنسیتی و سنی از آن جمله‎اند.
در دوران جدید گونه‌های مختلفی از توضیح المسائل منتشر شده است که رساله‎های جمعی، توضیح‎المسائل مصور و نیز رساله‌های مربوط به گروه‌های مختلف جنسیتی و سنی از آن جمله‎اند.
*رساله ۱۶ مرجع: این اثر مطابق با فتاوای ۱۶ تن از مراجع تقلید است. نویسنده در این اثر، مبنا را رساله [[امام خمینی]] قرار داده سپس در حاشیه اختلافات و اضافات آراء [[ابوالقاسم خویی|خویی]]، [[سید محمد رضا گلپایگانی|گلپایگانی]]، [[محمدعلی اراکی|اراکی]]، [[محمدفاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی]]، [[محمدتقی بهجت|بهجت]]، [[سید علی خامنه‌ای|خامنه‌ای]]، [[میرزا جواد تبریزی]]، [[موسی شبیری زنجانی|شبیری زنجانی]]، [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، [[سید علی سیستانی|سیستانی]]، [[لطف الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی]]، [[حسین نوری همدانی|نوری همدانی]]، [[جعفر سبحانی]]، [[وحید خراسانی]] و [[حسین مظاهری|مظاهری]] را آورده است.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع.</ref>
*رساله ۱۶ مرجع: این اثر مطابق با فتاوای ۱۶ تن از مراجع تقلید است. نویسنده در این اثر، مبنا را رساله [[امام خمینی]] قرار داده سپس در حاشیه اختلافات و اضافات آراء [[ابوالقاسم خویی|خویی]]، [[سید محمد رضا گلپایگانی|گلپایگانی]]، [[محمدعلی اراکی|اراکی]]، [[محمدفاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی]]، [[محمدتقی بهجت|بهجت]]، [[سید علی خامنه‌ای|خامنه‌ای]]، [[میرزا جواد تبریزی]]، [[موسی شبیری زنجانی|شبیری زنجانی]]، [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، [[سید علی سیستانی|سیستانی]]، [[لطف الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی]]، [[حسین نوری همدانی|نوری همدانی]]، [[جعفر سبحانی]]، [[وحید خراسانی]] و [[حسین مظاهری|مظاهری]] را آورده است.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع.</ref>


*رساله‌هایی با عناوین گوناگون همچون احکام بانوان، احکام جوانان(ویژه دختران)، احکام جوانان (ویژه پسران)، احکام نوجوانان و احکام روزه از سوی دفاتر مراجع تقلید منتشر شده است.
*رساله‌هایی با عناوین گوناگون همچون احکام بانوان، احکام جوانان(ویژه دختران)، احکام جوانان (ویژه پسران)، احکام نوجوانان و احکام روزه از سوی دفاتر مراجع تقلید منتشر شده است.
*رساله‌های مصور: که در آن‌ها با همراه شدن احکام با عکس و استفاده از تصاویر برای تسهیل فراگیری احکام سعی شده است. <ref>[http://www.atlasshia.com/index.php/publication/products-introduction/book/39-ahkam/58-2013-03-08-08-02-01 مؤسسه اطلس تاریخ شیعه]</ref>
*رساله‌های مصور: که در آن‌ها با همراه شدن احکام با عکس و استفاده از تصاویر برای تسهیل فراگیری احکام سعی شده است.<ref>[http://www.atlasshia.com/index.php/publication/products-introduction/book/39-ahkam/58-2013-03-08-08-02-01 مؤسسه اطلس تاریخ شیعه]</ref>
* [[استفتاء|استفتاءات]] (پرسش‌های مقلدان و پاسخ‌های مرجع تقلید)؛ احکامی که در رساله‌های عملیه نیامده و مقلدان آنها را از مرجع تقلید خود می‌پرسند.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه استفتا، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۷۲.</ref> معمولاً به صورت جداگانه به عنوان استفتاءات منتشر می‌شوند.
* [[استفتاء|استفتاءات]] (پرسش‌های مقلدان و پاسخ‌های مرجع تقلید)؛ احکامی که در رساله‌های عملیه نیامده و مقلدان آنها را از مرجع تقلید خود می‌پرسند.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ذیل واژه استفتا، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۷۲.</ref> معمولاً به صورت جداگانه به عنوان استفتاءات منتشر می‌شوند.


خط ۹۰: خط ۹۰:
==منابع==
==منابع==
*آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی التصانیف الشیعه، قم- تهران، اسماعیلیان-کتابخانه اسلامیه، ۱۴۰۸ق.
*آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی التصانیف الشیعه، قم- تهران، اسماعیلیان-کتابخانه اسلامیه، ۱۴۰۸ق.
* امام خمینی، توضیح المسائل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۸ش.
* امام خمینی، توضیح المسائل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۸ش.
*امام خمینی، روح الله، ولایت فقیه، حکومت اسلامی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸ش.
*امام خمینی، روح الله، ولایت فقیه، حکومت اسلامی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸ش.
*بنی‌هاشمی خمینی، محمدحسن، با همکاری احسان اصولی، توضیح المسائل مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، بی‌تا.
*بنی‌هاشمی خمینی، محمدحسن، با همکاری احسان اصولی، توضیح المسائل مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، بی‌تا.
خط ۹۷: خط ۹۷:
* [http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/28306 یزدانی، عباس، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، مجله فقه، شماره ۱۵، ۱۳۸۹ش.]
* [http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/28306 یزدانی، عباس، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، مجله فقه، شماره ۱۵، ۱۳۸۹ش.]
* [http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/28293 یزدانی، عباس، «مروری بر رساله‌های عملیه»، مجله فقه، شماره ۱۳، پاییز ۱۳۷۶ش.]
* [http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/28293 یزدانی، عباس، «مروری بر رساله‌های عملیه»، مجله فقه، شماره ۱۳، پاییز ۱۳۷۶ش.]
[[ar:الرسالة العملية]]
[[ar:الرسالة العملية]]
[[en:Tawdih al-masa'il]]
[[en:Tawdih al-masa'il]]
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۹۳

ویرایش