عالم جبروت: تفاوت میان نسخه‌ها

به این عالم، دوره عظمی،<ref>دهداری شیرازی، شرح خطبة البیان، ۱۳۸۰ش، ص۴۶.</ref>[[عالم امر]]،<ref>کاشانی، مجموعه رسائل و مصنفات، ۱۳۸۰ش، ص۳۱۴.</ref> عالم ماهیات،<ref> نسفی، الإنسان الکامل، ۱۳۸۶ش، ص۱۹۸.</ref> عالم ملکوت بزرگ<ref>سهروردی، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، ۱۳۷۵ش، ج۳، ص۶۵.</ref>، عالم ارواح،<ref>کاشانی، مجموعه رسائل و مصنفات، ۱۳۸۰ش، ص۲۷۸؛ سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۱۲۲۶.</ref> عالم انوار قاهره،<ref>کاشانی، مجموعه رسائل و مصنفات، ۱۳۸۰ش، ص۲۸۶.</ref> عالم [[ملائکه]] مقرب<ref>کاشانی، مجموعه رسائل و مصنفات، ۱۳۸۰ش، ص۳۱۴.</ref>و [[لوح محفوظ]]<ref> نسفی، الإنسان الکامل، ۱۳۸۶ش، ص۳۷۳.</ref> نیز گفته می‌شود؛ همان‌طور که اکثر [[عارفان]] از آن به‌عنوان عالم اسماء و صفات<ref>دهداری شیرازی، رسائل دهدار، ۱۳۷۵ش، ص۶۵.</ref> و برخی دیگر، با عنوان میکده یاد می‌کنند<ref>مجهول، اصطلاحات صوفیان مرآت عشاق، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۳.</ref> و [[حکیم|حکما]] و [[فلاسفه]] به آن عالم عقول می‌گویند.<ref>سبزواری، شرح گلشن راز، ۱۳۸۶ش، ص۵۴۰.</ref>

برخی معتقدند که [[قرآن کریم]] از این عالم با عنوان [[ام الکتاب]] یا فصل الخطاب<ref>آشتیانی، شرح مقدمه قیصری، ۱۳۷۰ش، ص۴۵۹.</ref> تعبیر نموده و آن را مکانی برای [[قضای الهی]]<ref>کاشانی، مجموعه رسائل و مصنفات، ۱۳۸۰ش، ص۲۲۲و۳۱۴.</ref> و مخزن غیب خداوند دانسته و هر آنچه که بوده و هست و خواهد بود در این عالم به صورت علمی قابل اثبات است؛<ref>کاشانی، مجموعه رسائل و مصنفات، ۱۳۸۰ش، ص۳۱۴.</ref> همچنین برخی «ن» در [[سوره قلم]] را همان عالم جبروت دانسته‌اند<ref>نسفی، بیان التنزیل، ۱۳۷۹ش، ص۶۰؛ نسفی، الإنسان الکامل نسفی، ۱۳۸۶ش، ص۳۷۴.</ref> و برخی منظور از وادی مقدس در آیه «فَاخْلَعْ نَعْلَیک إِنَّک بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوی»<ref>طه، ۱۲</ref> را باطن عالم جبروت معرفی کرده‌اند.<ref>سمنانی، مصنفات فارسی، ۱۳۷۳ش، ص۱۴۲.</ref>

برخی دیگر از مفسران در تفسیر آیه «وَ إِنَّ الشَّیاطِینَ لَیوحُونَ إِلی أَوْلِیائِهِم»<ref>انعام، ۱۲۱.</ref> جنود الهی را از [[عالم ملکوت]] و جبروت دانسته و گروه شیاطین را از عالم ملک و طبیعت دانسته‌اند.<ref>منسوب به امام جعفر صادق(ع)، مصباح الشریعه، ۱۳۶۰ش، ص۱۶۳.</ref>