توسل به مردگان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن تیمیه]] با اینکه [[حیات برزخی]] را پذیرفته<ref>ابن تیمیه، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم، ج۲۴، ص۳۲۶-۳۳۱.</ref>، بر این باور است که توسل به دعای پیامبر(ص) و صالحان، فقط در زمان حیات آنان صحیح است و توسل به آنان پس از مرگشان، [[شرک]] است و صحیح نیست.<ref>ابن تیمیه، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم، ج۱، ص۱۵۹.</ref> از نظر او توسل با [[توحید]] منافات دارد؛ زیرا بنده باید تنها از خدا کمک بخواهد و کمک خواستن از غیر خدا شرک است. او برای اثبات مدعای خود، به برخی آیات قرآن استناد کرده‌ است، از جمله [[آیه|آیات]] ۵۶ و ۵۷ [[سوره اسراء]] {{عربی|«قُلِ ادْعُواْ الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلاَ یمْلِکونَ کشْفَ الضُّرِّ عَنکمْ وَلاَ تَحْوِیلًا أُولَئِک الَّذِینَ یدْعُونَ یبْتَغُونَ إِلَی رَبِّهِمُ الْوَسِیلَةَ أَیهُمْ أَقْرَبُ وَیرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَیخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّک کانَ مَحْذُورًا»}}<ref>اسراء: ۱۷، آیه۵۶ و ۵۷</ref> از نظر توسل به غیر خدا در این آیات منع و نکوهش شده است.<ref> ابن تیمیه، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم، ج۲۷، ص۲۸۰، ص۳۴۰.</ref>

از نظر موافقان توسل، این آیات ارتباطی با توسل به امور مقدس ندارند؛ دو [[آیه]] نخست از نفی الوهیت معبودهای مشرکان و عدم شایستگی خدایان برساخته آنان برای پرستش سخن می‌گویند. آیه ۵ سوره حمد نیز درصدد نفی کمک خواستن از غیر خدا با اعتقاد به استقلال وسیله‌ها از اوست، نه نفی کمک خواستن از او با وسایل و وسایط. آنان یاری جستن از نماز و امور دیگر را که در [[قرآن]] آمده<ref>سوره بقره: آیه۴۵</ref>، شاهد جواز توسل به غیر خدا می‌دانند.