پرش به محتوا

ایضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''اِیضاح الفَوائِد فی شرح مُشکلات القَواعد''' یا '''ثبات الفوائد فی شرح اشکالات قواعد''' کتابی به زبان عربی نوشته [[محمد بن حسن حلی|فخرالمحققین]] در موضوع [[فقه]] است. ایضاح الفوائد، شرحی بر کتاب [[قواعد الاحکام]] علامه حلی(پدر فخرالمحققین) و به دستور [[علامه حلی]] به نگارش درآمده و در سال ۷۶۰ق به اتمام رسیده است. به اعتقاد [[شیخ بهایی]] این  کتاب در فقه بی‌نظیر است.
'''اِیضاح الفَوائِد فی شرح مُشکلات القَواعد''' یا '''ثبات الفوائد فی شرح اشکالات قواعد''' کتابی به زبان عربی نوشته [[محمد بن حسن حلی|فخرالمحققین]] در موضوع [[فقه]] است. ایضاح الفوائد، شرحی بر کتاب [[قواعد الاحکام]] علامه حلی(پدر فخرالمحققین) است. نگارش این کتاب به دستور [[علامه حلی]] بوده و در سال ۷۶۰ق به پایان رسیده است.  


کتاب دارای چهار جلد و با مقدمه [[مرعشی نجفی|آیت الله مرعشی نجفی]] آغاز می‌شود. در این کتاب به موضوعات فقهی مانند [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[خمس]]، [[صوم]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[متاجر]]، دِین، اَمانات، غصب، اجاره، [[خلع]]، [[ظهار]]، ایلاء، [[قسم|أیمان]]، [[نذر]]، عهود، [[کفاره|کفارات]]، [[ذبح]]، اطعمه و اشربه، [[حدود]]، [[دیه]] پرداخته شده است.
به اعتقاد [[شیخ بهایی]] این  کتاب در فقه بی‌نظیر است  و [[مرعشی نجفی|آیت الله مرعشی نجفی]] بر آن مقدمه نوشته است.
 
ایضاح الفوائد در چهار جلد منتشر شده است و در آن به موضوعات فقهی مانند [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[خمس]]، [[صوم]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[متاجر]]، دِین، اَمانات، غصب، [[اجاره]]، [[خلع]]، [[ظهار]]، [[ایلاء]]، [[قسم|أیمان]]، [[نذر]]، عهود، [[کفاره|کفارات]]، [[ذبح]]، [[اطعمه و اشربه]]، [[حدود]] و [[دیه]] پرداخته شده است.
== نویسنده ==
== نویسنده ==
[[محمد بن حسن حلی]] معروف به فخرالمحققین(متوفی۷۷۱ق) از علمای [[حوزه علمیه حله]] و فرزند [[علامه حلی]] است. وی در زمینه فقه، اصول و کلام آثاری همچون [[جامع الفوائد]]، [[تحصیل النجاة]]، [[شرح مبادی‌الاصول]] و [[شرح نهج المسترشدین]] را نوشته است.<ref>سبحانی، موسوعه طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۹۳؛ حسینی دشتی، معارف و معاریف، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۷۴۶.</ref>
[[محمد بن حسن حلی]] معروف به فخرالمحققین(متوفی۷۷۱ق) از علمای [[حوزه علمیه حله]] و فرزند [[علامه حلی]] است. وی در زمینه فقه، اصول و کلام آثاری همچون [[جامع الفوائد]]، [[تحصیل النجاة]]، [[شرح مبادی‌الاصول]] و [[شرح نهج المسترشدین]] را نوشته است.<ref>سبحانی، موسوعه طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۹۳؛ حسینی دشتی، معارف و معاریف، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۷۴۶.</ref>