مشیت: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[ملاصدرا]] مشیت الهی را ذیل قدرت الهی بحث می‌کند و معتقد است مشیت الهی عین قدرت خداوند است یعنی وجود واحدی است که علم و قدرت و اراده و مشیت و سایر صفات او به همان وجود واحد موجودند.<ref>ملاصدرا، الحکمه المتعالیه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۲۰۱.</ref> ملاصدرا با این مبنا که صفات خداوند زاید بر ذات او نیست چراکه در غیر این صورت ترکیب در ذات حق لازم می‌آید و با این اعتقاد که تغایر صفات خدا، تغایر مفهومی است بیان می‌کند صفات خداوند از جمله علم، قدرت و مشیت عین ذات خداوند است یعنی وجود خدا بعینه همان وجود صفات است.<ref>ملاصدرا، الشواهد الربوبیه، ۱۳۸۲ش، ص۵۲.</ref>

مشیت الهی را با استناد به برخی روایات<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۵۱.</ref> به دو قسم تکوینی و تشریعی تقسیم کرده‌اند.

* '''مشیت تکوینی:''' مشیت تکوینی را از مراتب فعل الهی دانسته‌اند که با هستی و موجود بودن اشیا در ارتباط است و همه موجودات و حوادث عالم در برمی‌گیرد. در این مقام خداوند بر اساس علم، حکمت و مصلحت خود اشیا را ایجاد می‌کند و از آنجا که این مقام را عین حق دانسته‌اند که از قدرت الهی سرچشمه می‌گیرد، تخلف از آن را امکان‌پذیر نمی‌دانند و اختیاری برای بندگان در آن قائل نیستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۲، ص۲۳۹.</ref> آیاتی از قرآن از جمله آیه ۲۷ [[سوره آل عمران]] و آیه ۳۵ [[سوره نحل]] را شاهد بر این نوع از مشیت الهی گرفته‌اند<ref>مصطفوی، تفسیر روشن، ۱۳۸۰ش، ج۴، ص۱۴۴-۱۴۵.</ref>