مشیت: تفاوت میان نسخه‌ها

== رابطه مشیت الهی با اختیار انسانی ==

در نگرش شیعی با استناد به [[روایت]] «لَا جَبْرَ وَ لَا تَفْوِیضَ وَ لَکنْ أَمْرٌ بَینَ أَمْرَین»<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۰.</ref> اختیار و مشیت انسان را به مقدار قدرت او پیوند داده‌اند؛ با این بیان که انسان نه مختار محض است زیرا قدرت او محدود است و اگر هرچه خواست و اختیار کرد توان به دست آوردن آن را داشته باشد به معنای بیرون رفتن از دایره قدرت خدا خواهد بود و مستلزم [[شرک]] است؛ و نه مجبور صرف است چراکه به بیهوده بودن تکلیف و پاداش منجر خواهد شد؛ بنابراین باید گفت نظام آفرینش بر اساس امر بین‌الامرین بنیان شده است؛ یعنی علم، قدرت، آزادی در انتخاب و اراده‌ انسان از سوی خدا و در طول اراده و مشیت اوست و در انسان قوت و نیرویی قرار داده تا به وسیله آن عمل کند و تصمیم نهایی را در انجام یا ترک امور اتخاذ کند و از طرف دیگر این قدرت در انسان از جهاتی محدود است و نمی‌تواند فراتر از ظرفیت‌های وجودی خود دست به عمل بزند؛ لذا از آن جهت که افعال انسان نیازمند مقدماتی بوده و خدا آن را فراهم کرده، هم می‌توان این لوازم را به خدا نسبت داد و هم به کسی که افعال را انجام داده است‌.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه شیء.</ref>

== پانویس ==