کاربر ناشناس
آیه وسیله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه وسیله''' آیه ۳۵ [[سوره مائده]] است که شرط [[رستگاری]] انسان را رعایت [[تقوا|تقوای الهی]]، انتخاب وسیله‌ای برای تقرب به [[خدا]] و [[جهاد|جهاد در راه خدا]] می‌داند. مفسران با استناد به [[آیات]] و [[روایات]]، منظور از وسیله در این آیه را [[ایمان]] به خدا و رسولش، انجام عمل صالح، [[نماز]]، [[روزه]]، [[شفاعت|شفاعت پیامبران و امامان]] و سوگند دادن خدا به مقام [[پیامبران]] و [[امامان]] دانسته‌اند. | '''آیه وسیله''' آیه ۳۵ [[سوره مائده]] است که شرط [[رستگاری]] انسان را رعایت [[تقوا|تقوای الهی]]، انتخاب وسیله‌ای برای تقرب به [[خدا]] و [[جهاد|جهاد در راه خدا]] می‌داند. [[مفسر|مفسران]] با استناد به [[آیات]] و [[روایات]]، منظور از وسیله در این آیه را [[ایمان]] به خدا و رسولش، انجام عمل صالح، [[نماز]]، [[روزه]]، [[شفاعت|شفاعت پیامبران و امامان]] و سوگند دادن خدا به مقام [[پیامبران]] و [[امامان]] دانسته‌اند. | ||
== متن و ترجمه آیه == | == متن و ترجمه آیه == | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید؛ و به او [توسل و] تقرب جویید؛ و در راهش جهاد کنید، باشد که رستگار شوید.(۳۵) | |ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید؛ و به او [توسل و] تقرب جویید؛ و در راهش جهاد کنید، باشد که رستگار شوید.(۳۵) | ||
}} | }} | ||
== محتوای آیه == | == محتوای آیه == | ||
واژه وسیله در [[آیه]] ۳۵ [[سوره مائده]] را به رساندن خود و یا تقرب به چیزی از روی میل و رغبت معنا کرده‌اند و حقیقت وسیله به سوی [[خداوند]] را رعایت راه و روش او به وسیله علم و [[عبادت]] و جستجوی مکارم شریعت دانسته‌اند؛<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ذیل واژه وسل.</ref> به این معنا که اولا به احکام الهی علم پیدا شود و در ثانی به بندگی او بپردازند و در نهایت در پی عمل به مستحبات شریعت باشند.<ref>موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۵۳۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] وسیله در این آیه را نوعی توصل معنوی میان انسان با خدا که منزه از مکان و جسمانیت است، می‌داند؛ رابطه‌ای که جز با [[عبادت|عبودیت]] ایجاد نمی‌شود و علم و عمل که در تعریف [[راغب اصفهانی]] بود را از لوازم وسیله قرار می‌دهد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۲۸.</ref> | واژه وسیله در [[آیه]] ۳۵ [[سوره مائده]] را به رساندن خود و یا تقرب به چیزی از روی میل و رغبت معنا کرده‌اند و حقیقت وسیله به سوی [[خداوند]] را رعایت راه و روش او به وسیله علم و [[عبادت]] و جستجوی مکارم شریعت دانسته‌اند؛<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ذیل واژه وسل.</ref> به این معنا که اولا به احکام الهی علم پیدا شود و در ثانی به بندگی او بپردازند و در نهایت در پی عمل به مستحبات شریعت باشند.<ref>موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۵۳۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] وسیله در این آیه را نوعی توصل معنوی میان انسان با خدا که منزه از مکان و جسمانیت است، می‌داند؛ رابطه‌ای که جز با [[عبادت|عبودیت]] ایجاد نمی‌شود و علم و عمل که در تعریف [[راغب اصفهانی]] بود را از لوازم وسیله قرار می‌دهد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۲۸.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
این آیه رسیدن به [[رستگاری]] را در پیمودن سه راهکار رعایت [[تقوا|تقوای الهی]]، انتخاب وسیله‌ای برای تقرب به [[پروردگار]] و [[جهاد]] در راه خدا دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۶۴.</ref> برخی جهاد را در این آیه به صورت عام که هم شامل جهاد با کفار و هم جهاد با نفس باشد، تفسیر کرده و معتقدند بیان جهاد در راه خدا بعد از بیان انتخاب وسیله تقرب به خدا از قبیل ذکر خاص بعد از عام است یعنی جهاد از مصادیق وسایل تقرب به خداوند است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۲۸.</ref> | این آیه رسیدن به [[رستگاری]] را در پیمودن سه راهکار رعایت [[تقوا|تقوای الهی]]، انتخاب وسیله‌ای برای تقرب به [[پروردگار]] و [[جهاد]] در راه خدا دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۶۴.</ref> برخی جهاد را در این آیه به صورت عام که هم شامل جهاد با کفار و هم جهاد با نفس باشد، تفسیر کرده و معتقدند بیان جهاد در راه خدا بعد از بیان انتخاب وسیله تقرب به خدا از قبیل ذکر خاص بعد از عام است یعنی جهاد از مصادیق وسایل تقرب به خداوند است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۲۸.</ref> | ||
== مصادیق وسیله == | == مصادیق وسیله == | ||
[[مفسران]] منظور از وسیله را در این آیه بسیار وسیع دانسته و شامل هر کاری و چیزی که باعث نزدیک شدن به خداوند گردد، می‌دانند و مهم‌ترین این وسایل را طاعت و عبادت خداوند و ترک [[معصیت]] معرفی کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۹۳؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۴۹.</ref> برخی از مفسران با استناد به [[روایت|روایتی]] از [[امام علی(ع)]]<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۱۴۹.</ref> وسایل تقرب به خداوند را در [[ایمان]] به خدا و رسولش، جهاد در راه خدا، [[نماز]]، [[روزه]]، [[زکات]]، [[انفاق]]، [[حج]]، [[عمره]]، [[صله رحم]]، [[صدقه| صدقه آشکار و مخفی]] و [[ذکر| ذکر خدا]] دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۶۴.</ref> | [[مفسران]] منظور از وسیله را در این آیه بسیار وسیع دانسته و شامل هر کاری و چیزی که باعث نزدیک شدن به خداوند گردد، می‌دانند و مهم‌ترین این وسایل را طاعت و عبادت خداوند و ترک [[معصیت]] معرفی کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۹۳؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۴۹.</ref> برخی از مفسران با استناد به [[روایت|روایتی]] از [[امام علی(ع)]]<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۱۴۹.</ref> وسایل تقرب به خداوند را در [[ایمان]] به خدا و رسولش، جهاد در راه خدا، [[نماز]]، [[روزه]]، [[زکات]]، [[انفاق]]، [[حج]]، [[عمره]]، [[صله رحم]]، [[صدقه| صدقه آشکار و مخفی]] و [[ذکر| ذکر خدا]] دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۶۴.</ref> | ||