عرفان نظری: تفاوت میان نسخه‌ها

در میان آثار مکتوب در زمینه عرفان نظری، [[فصوص الحکم]] از [[محی الدین بن عربی]] را به دلیل شرح‌های فراوانی که بر آن نگاشته شده است، مهم‌ترین اثر معرفی کرده‌اند.<ref> خوارزمی، شرح فصوص الحکم، ۱۳۷۹ش، ص۵؛ جامی، نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص، مقدمه ویلیام چیتیک، ۱۳۷۰ش، ص۳۰.</ref> از دیگر آثار می‌توان به کتاب‌های [[رساله النصوص]] و [[مفتاح الغیب]]<ref> قونوی، النصوص، مقدمه، ۱۳۷۱ش، ص۳.</ref> از آثار قونوی، [[مصباح الانس]] اثر ابن فناری، [[حق الیقین فی معرفه رب العالمین]] اثر [[شیخ محمود شبستری]]،<ref> شبستری، حق الیقین فی معرفة رب العالمین، ۱۳۸۲ش، ص۹.</ref> [[قصیده تائیه]] از [[ابن فارض]] که مشتمل بر مبانی عرفان نظری است و به زبان رمز و تمثیل است<ref>ابن ترکه، شرح نظم الدر، شرح قصیده تائیه ابن فارض، مقدمه، ۱۳۸۴ش، ص۹۳.</ref> و [[کتاب نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص]] از عبدالرحمن جامی اشاره کرد.<ref> جامی، نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص، مقدمه، ۱۳۷۰ش، ص۱.</ref>

برخی از شاعران عارف در اشعار خود سعی کردند تا عرفان نظری را در آثار خود وارد کنند که از مهمترین این افراد می‌توان به [[خواجه حافظ شیرازی]] اشاره نمود.<ref>مطهری، عرفان حافظ، مجموعه آثار، ص۳۳۲.</ref> [[شیخ محمود شبستری]] نیز در کتاب [[گلشن راز]] خود، یک دوره عرفان نظری، شامل تعالیم ابن عربی را در قالب مثنوی بیان کرده‌است.<ref> دزفولیان، شرح گلشن راز، مقدمه، ۱۳۸۲ش، ص۲۱.</ref>