Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۶۱
ویرایش
imported>Baqer h (+ رده:اصطلاحات اخلاقی (هاتکت)) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
''' | '''شُجاعَت''' از [[اخلاق|فضائل اخلاقی]] به معنای دلیری و دلاوری است که در [[علم اخلاق]] آن را حد وسط بیباکی و ترس قرار دادهاند. شجاعت به عنوان یکی از چهار فضیلت اخلاقی برتر در [[آیات]] و [[روایات]] از شرایط [[نبوت]]، [[امامت]] و فرماندهی در جنگ و از صفات [[امامان معصوم]] دانسته شده است.<br /> | ||
شجاعت در میدان نبرد، شجاعت در مبارزه با [[نفس اماره]]، شجاعت در غلبه بر مشکلات زندگی، شجاعت در مبارزه با [[اخلاق|رذائل اخلاقی]] و شجاعت عقلی از مراتبی است که برای شجاعت نام برده شده است. | شجاعت در میدان نبرد، شجاعت در مبارزه با [[نفس اماره]]، شجاعت در غلبه بر مشکلات زندگی، شجاعت در مبارزه با [[اخلاق|رذائل اخلاقی]] و شجاعت عقلی از مراتبی است که برای شجاعت نام برده شده است. | ||
از آثار و نشانههای شجاعت در زندگی انسان میتوان به [[صداقت]]، [[بردباری]]، [[غیرت]]، مدارا با دوستان و استحکام در دین اشاره کرد. آفت شجاعت را خروج از حد اعتدال و کشیده شدن به افراط و تفریط دانستهاند. | از آثار و نشانههای شجاعت در زندگی انسان میتوان به [[صداقت]]، [[بردباری]]، [[غیرت]]، مدارا با دوستان و استحکام در دین اشاره کرد. آفت شجاعت را خروج از حد اعتدال و کشیده شدن به افراط و تفریط دانستهاند. | ||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == | ||
شجاعت از [[اخلاق|فضائل اخلاقی]] به معنای دلیری و دلاوری،<ref>دهخدا، لغت نامه، ۱۳۷۷ش، ذیل واژه شجاعت.</ref> حالتی در انسان دانسته شده که شخص از اقدام به کارهای دشوار ترسی به خود راه ندهد<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۹۰ش، ذیل واژه شجاعت.</ref> و در مصاف با دشمن و تحمل دشواریها، از قوت قلب برخودار باشد.<ref>شریف مرتضی، رسائل، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۷۴؛ فیض کاشانی، مفاتیح الشرایع، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۶.</ref> | شجاعت (شِ، شَ)از [[اخلاق|فضائل اخلاقی]] به معنای دلیری و دلاوری،<ref>دهخدا، لغت نامه، ۱۳۷۷ش، ذیل واژه شجاعت.</ref> حالتی در انسان دانسته شده که شخص از اقدام به کارهای دشوار ترسی به خود راه ندهد<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۹۰ش، ذیل واژه شجاعت.</ref> و در مصاف با دشمن و تحمل دشواریها، از قوت قلب برخودار باشد.<ref>شریف مرتضی، رسائل، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۷۴؛ فیض کاشانی، مفاتیح الشرایع، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۶.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
شجاعت را به «استقامت و اعتدال در قوه غضبیه» تعریف کردهاند؛ به این معنا که انسان تحت فرمان [[عقل]] از انحراف به دو سوی افراط یعنی تهور و تفریط یعنی ترس مصون باشد. انسان شجاع را نیز کسی میدانند که در عین داشتن قدرت روحی و قوّت دل، [[خشم]] و [[غضب]] خود را با نیروی عقل مهار میسازد.<ref>ابن مسکویه، تهذیب الاخلاق، بیروت، ج۱، ص۱۲۰، ۲۱۲، ۱۱۷.</ref> | شجاعت را به «استقامت و اعتدال در قوه غضبیه» تعریف کردهاند؛ به این معنا که انسان تحت فرمان [[عقل]] از انحراف به دو سوی افراط یعنی تهور و تفریط یعنی ترس مصون باشد. انسان شجاع را نیز کسی میدانند که در عین داشتن قدرت روحی و قوّت دل، [[خشم]] و [[غضب]] خود را با نیروی عقل مهار میسازد.<ref>ابن مسکویه، تهذیب الاخلاق، بیروت، ج۱، ص۱۲۰، ۲۱۲، ۱۱۷.</ref> |