پرش به محتوا

شب قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۴۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
== نامگذاری ==
== نامگذاری ==
«قَدْر» کلمه‌ای عربی به معنای اندازه، [[تقدیر]] و سرنوشت است.<ref>شاکر، «شبی برتر از هزار ماه»، ص۴۸.</ref> دربارهٔ اینکه چرا این شب را «شب قدر» نامیده‌اند، دلایلی ذکر شده است که برخی از آنها عبارتند از:
«قَدْر» کلمه‌ای عربی به معنای اندازه، [[تقدیر]] و سرنوشت است.<ref>شاکر، «شبی برتر از هزار ماه»، ص۴۸.</ref> دربارهٔ اینکه چرا این شب را «شب قدر» نامیده‌اند، دلایلی ذکر شده است که برخی از آنها عبارتند از:
* از نظر عده‌ای همچون [[سید محمدحسین طباطبائی| علامه طباطبایی]]، چون مقدرات انسان‌ها و اندازه و تقدیر رویدادهای یک سال، در این شب تعیین می‌شود، آن را شب قدر می‌نامند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۲۰، ص۵۶۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۸۷.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]] این نظر را هماهنگ با [[حدیث|روایات]] و معروف‌تر و بهتر دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۸۷.</ref>
* از نظر عده‌ای همچون [[سید محمدحسین طباطبائی| علامه طباطبایی]]، چون مقدرات انسان‌ها و اندازه و تقدیر رویدادهای یک سال، در این شب تعیین می‌شود، آن را شب قدر می‌نامند.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ش، ج۲۰، ص۳۳۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۸۷.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]] این نظر را هماهنگ با [[حدیث|روایات]] و معروف‌تر و بهتر دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۸۷.</ref>
* اگر کسی این شب را [[احیا]] بدارد، صاحب قدر و منزلت می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۸۸.</ref>
* اگر کسی این شب را [[احیا]] بدارد، صاحب قدر و منزلت می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۸۸.</ref>
* علت نامگذاری، قدر و شرافت والای این شب است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۸۸.</ref>
* علت نامگذاری، قدر و شرافت والای این شب است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۸۸.</ref>
خط ۲۴: خط ۲۴:


=== تقدیر امور ===
=== تقدیر امور ===
از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] در توضیح آیه چهارم سوره دخان{{یادداشت| فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ترجمه: در آن شب (شب مبارک قدر، شب نزول قرآن) هر امر استواری (با حکمت و تدبیر نظام احسن) معیّن و ممتاز می‌گردد.}} نقل شده هر ساله در این شب، تقدیر سال آینده هر انسانی نوشته می‌شود.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶۰.</ref> بر همین اساس در برخی از روایات، شب قدر به عنوان ابتدای سال دانسته شده است.<ref>الشیخ حرّ العاملی، وسائل الشیعة، چاپ آل البیت، ج۱۰، ص۳۵۳</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی |علامه طباطبایی]] می‌گوید: «مراد از قدر، [[تقدیر]] و اندازه‌گیری است و خداوند در این شب، اموری از قبیل زندگی، مرگ، روزی، سعادت و شقاوت انسان‌ها را مشخص می‌سازد».<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۲۰، ص۵۶۱.</ref> بر پایه برخی از روایات، [[ولایت امام علی(ع)]] و سایر [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت(ع)]] نیز در همین شب، مقدر و امضاء شده است.<ref>صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۱۵ و ۳۱۶.</ref>
از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] در توضیح آیه چهارم سوره دخان{{یادداشت| فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ترجمه: در آن شب (شب مبارک قدر، شب نزول قرآن) هر امر استواری (با حکمت و تدبیر نظام احسن) معیّن و ممتاز می‌گردد.}} نقل شده هر ساله در این شب، تقدیر سال آینده هر انسانی نوشته می‌شود.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶۰.</ref> بر همین اساس در برخی از روایات، شب قدر به عنوان ابتدای سال دانسته شده است.<ref>الشیخ حرّ العاملی، وسائل الشیعة، چاپ آل البیت، ج۱۰، ص۳۵۳</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی |علامه طباطبایی]] می‌گوید: «مراد از قدر، [[تقدیر]] و اندازه‌گیری است و خداوند در این شب، اموری از قبیل زندگی، مرگ، روزی، سعادت و شقاوت انسان‌ها را مشخص می‌سازد».<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ش، ج۲۰، ص۳۳۱.</ref> بر پایه برخی از روایات، [[ولایت امام علی(ع)]] و سایر [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت(ع)]] نیز در همین شب، مقدر و امضاء شده است.<ref>صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۱۵ و ۳۱۶.</ref>


=== آمرزش گناهان ===
=== آمرزش گناهان ===
خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التهذیب، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۶۵ش.
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التهذیب، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۶۵ش.
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء‌التراث العربی، بی‌تا.
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء‌التراث العربی، بی‌تا.
* طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات جامعه اسلامی، ۱۳۶۳ش.
*‌ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الاعلمی، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.
*‌ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الاعلمی، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶

ویرایش