confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۹۹
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
سهم [[خراسان]] در [[تصوف]] بیشتر از سایر مناطق اسلامی بوده است، حتی بزرگانی از تصوف [[بغداد]] و مراکز دیگر زاده و پرورشیافته خراسان هستند. گروه [[کرامیان|کَرّامیان]]، سلسلهای از صوفیان، در بنای خانقاههای اولیه منطقه خراسان مؤثر بودند.<ref>استهری، «پیدایش و گسترش خانقاه در ایران»، ۱۳۸۹ش، ص۴۰.</ref> همچنین صوفیان به شهر [[نیشابور]] و خانقاهسازی در آن بیشتر از دیگر شهرهای خراسان توجه میکردند. [[ابوسعید ابوالخیر]] (م ۴۴۰ق) در [[نیشابور]] اولین خانقاه رسمی و با برنامه را ساخت. برخی او را مؤسس نظام خانقاهی میدانند.<ref>استهری، «پیدایش و گسترش خانقاه در ایران»، ۱۳۸۹ش، ص۴۰.</ref> | سهم [[خراسان]] در [[تصوف]] بیشتر از سایر مناطق اسلامی بوده است، حتی بزرگانی از تصوف [[بغداد]] و مراکز دیگر زاده و پرورشیافته خراسان هستند. گروه [[کرامیان|کَرّامیان]]، سلسلهای از صوفیان، در بنای خانقاههای اولیه منطقه خراسان مؤثر بودند.<ref>استهری، «پیدایش و گسترش خانقاه در ایران»، ۱۳۸۹ش، ص۴۰.</ref> همچنین صوفیان به شهر [[نیشابور]] و خانقاهسازی در آن بیشتر از دیگر شهرهای خراسان توجه میکردند. [[ابوسعید ابوالخیر]] (م ۴۴۰ق) در [[نیشابور]] اولین خانقاه رسمی و با برنامه را ساخت. برخی او را مؤسس نظام خانقاهی میدانند.<ref>استهری، «پیدایش و گسترش خانقاه در ایران»، ۱۳۸۹ش، ص۴۰.</ref> | ||
در دوره [[ | در دوره [[ایلخانان]] به دلیل حمایت ایشان از متصوفان، خانقاهسازی در ایران گسترش یافت.<ref>استهری، «پیدایش و گسترش خانقاه در ایران»، ۱۳۸۹ش، ص۴۴.</ref> کانونهای خانقاهی در ایران، در [[خراسان بزرگ]] ([[نیشابور]]، [[طوس]]، منطقه شمال خراسان، خوارزم، [[سمرقند]] و هرات)، منطقه فارس (مانند شیراز)، منطقه یزد، کرمان، آذربایجان (مانند اردبیل)، خوزستان، و نیز شهرهایی مانند همدان، زنجان، [[قزوین]]،[[اصفهان]]، کاشان، سمنان، [[ری]] و [[تهران]] وجود داشته است.<ref>کیانی، تاریخ خانقاه در ایران، ۱۳۶۹ش، ص۱۸۲-۲۴۵.</ref> | ||
خانقاه در طی تاریخ [[ایران]]، بویژه تا پیش از [[صفویه]]، در زمرۀ بناهای پرشمار بوده است<ref>قیومی بیدهندی، «معماری گمشده: خانقاه در خراسان سده پنجم»، ۱۳۹۳ش، ص۶۵.</ref> و در بسیاری از آبادیهای ایران، خانقاه در پرشماریْ همتای [[مسجد]] بوده است. آنچه امروزه از آن همه خانقاه مانده، ناچیز است.<ref>قیومی بیدهندی، «معماری گمشده: خانقاه در خراسان سده پنجم»، ۱۳۹۳ش، ص۶۶.</ref> | خانقاه در طی تاریخ [[ایران]]، بویژه تا پیش از [[صفویه]]، در زمرۀ بناهای پرشمار بوده است<ref>قیومی بیدهندی، «معماری گمشده: خانقاه در خراسان سده پنجم»، ۱۳۹۳ش، ص۶۵.</ref> و در بسیاری از آبادیهای ایران، خانقاه در پرشماریْ همتای [[مسجد]] بوده است. آنچه امروزه از آن همه خانقاه مانده، ناچیز است.<ref>قیومی بیدهندی، «معماری گمشده: خانقاه در خراسان سده پنجم»، ۱۳۹۳ش، ص۶۶.</ref> |