پرش به محتوا

احیا: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۶۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۲
جز
خط ۸: خط ۸:
اِحیاء واژه‌ای عربی به معنای زنده کردن و شب‌زنده‌داری است.<ref>احمدی،‌ «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> این واژه در اصطلاح خاص به‌معنای شب‌زنده‌داری و بیدار ماندن در شب‌های خاصی از سال به ویژه [[شب‌های قدر]]، برای [[دعا]] و [[عبادت]] است.<ref>احمدی،‌ «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>
اِحیاء واژه‌ای عربی به معنای زنده کردن و شب‌زنده‌داری است.<ref>احمدی،‌ «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> این واژه در اصطلاح خاص به‌معنای شب‌زنده‌داری و بیدار ماندن در شب‌های خاصی از سال به ویژه [[شب‌های قدر]]، برای [[دعا]] و [[عبادت]] است.<ref>احمدی،‌ «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>


==اِحیای شب‌های خاص==
==شب‌های مخصوص احیا==
براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام باقر(ع)]] هر کس شب قدر را احیا بدارد، [[گناه|گناهانش]] بخشیده می‌شود هرچند به عدد ستارگان آسمان، سنگینی کوه‌ها و وسعت دریاها باشد.<ref>شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثة، ۱۳۹۶ق، ص۱۱۸.</ref> همچنین در روایتی از [[امام علی(ع)]]، احیای چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده‌است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸؛ دایرة المعارف تشیع، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref>
از میان شب‌های متعددی که احیای آنها در روایات سفارش شده است، شب‌زنده‌داری در شب‌های [[ماه رمضان]] به ویژه دهه آخر آن، به سبب احتمال واقع شدن شب قدر در آنها، در میان مسلمانان و به ویژه [[شیعه|شیعیان]] مورد توجه بیشتر بوده است.<ref>احمدی،‌ «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>
براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام باقر(ع)]] هر کس شب قدر را احیا بدارد، [[گناه|گناهانش]] بخشیده می‌شود هرچند به عدد ستارگان آسمان، سنگینی کوه‌ها و وسعت دریاها باشد.<ref>شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثة، ۱۳۹۶ق، ص۱۱۸.</ref> همچنین در روایتی از [[امام علی(ع)]]، احیای چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸؛ دایرة المعارف تشیع، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref>


از [[حضرت محمد(ص)]] [[روایت]] شده است که هرکس شب‌های عیدین ([[عید فطر]] و [[عید قربان]]) را زنده نگه دارد، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، دلش زنده خواهد ماند. روایتی به‌همین مضمون درباره شب‌زنده‌داری در شب [[نیمه شعبان]] نیز وارد شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸.</ref>
از [[حضرت محمد(ص)]] [[روایت]] شده است که هرکس شب‌های عیدین ([[عید فطر]] و [[عید قربان]]) را زنده نگه دارد، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، دلش زنده خواهد ماند. روایتی به‌همین مضمون درباره شب‌زنده‌داری در شب [[نیمه شعبان]] نیز وارد شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۱۱

ویرایش