احیا: تفاوت میان نسخه‌ها

اِحیا به معنی خاص، شامل شب زنده‌داری و بیدار ماندن شب‌های خاصی از سال است که مهم‌ترین آن‌ها، [[شب قدر]] (شب‌های نوزده، بیست و یک و بیست سوم [[ماه رمضان]]) است.<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، ج۹، ص۱۴۱۰۹.</ref> همچنین در روایتی از [[امام علی(ع)]]، احیای چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده‌است.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۷، ص۴۷۸؛ دایرة المعارف تشیع، ج۱، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref>