۱۷٬۱۳۹
ویرایش
خمسه (نماد): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←دست فاطمه(س) و عباس(ع)
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
حتی محتواهای راجع به عدد پنج در اسلام (پنج نوبت [[نمازهای یومیه]]، [[پنج تن آل عبا]]، [[:رده:پیامبران اولوالعزم|پنج پیامبر اولوالعزم]] و جز آنها) در ذیل دلالت‌هایی دانسته شده که نماد خمسه بدان ناظر است.<ref>شمیل، ص۷۸، ۷۹، ۹۲؛ لوئیس، ص۲۶، تصویر؛ د اسلام، چاپ دوم ذیل Tilsam؛ د. دین و اخلاق ذیل Charm and amulets muhammadan؛ پنج تن، پنج تن در اعتقادات و ادبیات و فرهنگ عامه</ref> | حتی محتواهای راجع به عدد پنج در اسلام (پنج نوبت [[نمازهای یومیه]]، [[پنج تن آل عبا]]، [[:رده:پیامبران اولوالعزم|پنج پیامبر اولوالعزم]] و جز آنها) در ذیل دلالت‌هایی دانسته شده که نماد خمسه بدان ناظر است.<ref>شمیل، ص۷۸، ۷۹، ۹۲؛ لوئیس، ص۲۶، تصویر؛ د اسلام، چاپ دوم ذیل Tilsam؛ د. دین و اخلاق ذیل Charm and amulets muhammadan؛ پنج تن، پنج تن در اعتقادات و ادبیات و فرهنگ عامه</ref> | ||
در حالیکه انتساب خمسه به یک وجود مقدّس مؤنّث، سنّتی بسیار کهن است و دست‌کم در زمان حیات اقوام فنیقی کارتاژی، خمسه نماد تأنیث (الهۀ ماه) نزد ایشان بوده و در [[یهودیت]] نیز آن را به میریام، خواهر [[موسی]] و [[هارون]] علیهما السلام نسبت داده و آن را دست میریام=پنجۀ میریام خوانده است.<ref>موسکاتی، ص۱۸۰و تصویر ۶؛ د. جودائیکا، ذیل، Amult: ilnminated amulets؛ برای استفادۀ زردشتیان از نماد پنجه نک: مزار پور، ص۱۰۲</ref> | در حالیکه انتساب خمسه به یک وجود مقدّس مؤنّث، سنّتی بسیار کهن است و دست‌کم در زمان حیات اقوام فنیقی کارتاژی، خمسه نماد تأنیث (الهۀ ماه) نزد ایشان بوده و در [[یهودیت]] نیز آن را به میریام، خواهر [[حضرت موسی|موسی]] و [[هارون]] علیهما السلام نسبت داده و آن را دست میریام=پنجۀ میریام خوانده است.<ref>موسکاتی، ص۱۸۰و تصویر ۶؛ د. جودائیکا، ذیل، Amult: ilnminated amulets؛ برای استفادۀ زردشتیان از نماد پنجه نک: مزار پور، ص۱۰۲</ref> | ||
بعید نیست وجه تسمیۀ گیاه موسوم به چنگ مریم (کفّ العذّرا) که عوام آن را به باور تسهیل زایمان زائو، در آب می‌انداختند.<ref>کتیرائی، ص۴۷، ۲۹۴-۲۹۶؛ د. اسلام، چاپ دوم، ذیل، Maryam؛ دونالدسون، ص۲۷؛ شکوزاده، ص۱۳۴</ref> | بعید نیست وجه تسمیۀ گیاه موسوم به چنگ مریم (کفّ العذّرا) که عوام آن را به باور تسهیل زایمان زائو، در آب می‌انداختند.<ref>کتیرائی، ص۴۷، ۲۹۴-۲۹۶؛ د. اسلام، چاپ دوم، ذیل، Maryam؛ دونالدسون، ص۲۷؛ شکوزاده، ص۱۳۴</ref> | ||