خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خَسفِ بَیداء'''، یا '''خسف در بیداء'''، از [[نشانه‌های ظهور]] است که به نابودی لشکر سفیانی در  بیداء (مکانی بین مکه و مدینه) اشاره دارد. بنا بر روایات، این لشکر برای جنگ با امام مهدی(عج) عازم مکه می‌شود. در برخی روایات این رویداد در کنار [[قیام یمانی]]، [[قتل نفس زکیه|قتل نفس زَکّیه]]، [[صیحه آسمانی]] و [[خروج سفیانی]] از علائم حتمی ظهور دانسته شده است.

{{جعبه نقل قول| عنوان = امام صادق(ع)|:«پیش از قیام قائم، پنج نشانه حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و خسف به بیداء.»|تاریخ بایگانی|| منبع = شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۰.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

خسف بیداء به فرورفتن لشکر [[سفیانی]] در مکانی به نام [[بیداء]] (مکانی میان [[مکه]] و [[مدینه]]) اشاره دارد که برای جنگ با امام زمان(عج) عازم مکه شده است.<ref>سلیمیان، فرهنگنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۱.</ref> این حادثه در روایات [[شیعه]] از نشانه‌های [[ظهور]] معرفی شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۰؛ شیخ صدوق، کتاب الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۳۰۳، ح۸۲؛ نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> بر اساس روایتی که از [[امام صادق(ع)]] نقل شده، خسف بیداء در کنار [[قتل نفس زکیه]]، [[صیحه آسمانی]]، [[قیام یمانی]] و [[خروج سفیانی]] از نشانه‌های حتمی ظهور به شمار می‌رود.<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۷۸، ح۷.</ref>  

روایات اهل‌سنت درباره خسف بیداء متفاوت است در برخی نشانه ظهور<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و در برخی دیگر نشانه قیامت ([[اشراط الساعة|اَشراط الساعة]])<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> دانسته شده است. برخی دیگر از فرورفتن لشکری در بیداء خبر می‎‌دهند که در پی گروهی بودند که به [[کعبه]] پناهنده شده بودند. در این روایات به اینکه خسف بیداء نشانه ظهور یا قیامت است اشاره نشده است.<ref> مسلم، صحیح مسلم، دار احیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳؛ نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با [[سفیانی]] اشاره شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۳۱۰.</ref>