خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

==نشانه ظهور یا نشانه قیامت؟==

{{جعبه نقل قول| عنوان = امام صادق(ع)|:«پیش از قیام قائم، پنج نشانة حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و خسف به بیداء.»|تاریخ بایگانی|| منبع = شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۰.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

روایات اهل‌سنت درباره خسف بیداء متفاوت است در برخی نشانه ظهور<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و در برخی دیگر نشانه قیامت ([[اشراط الساعة|اَشراط الساعة]])<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> دانسته شده است. برخی دیگر از فرورفتن لشکری در بیداء خبر می‎‌دهند که در پی گروهی بودند که به [[کعبه]] پناهنده شده بودند. در این روایات به اینکه خسف بیداء نشانه ظهور یا قیامت است اشاره نشده است.<ref> مسلم، صحیح مسلم، دار احیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳؛ نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با [[سفیانی]] اشاره شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۳۱۰.</ref>

* ابن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، قم، منشورات الرضی، بی‌تا.

* سلیمان، کامل، [http://lib.eshia.ir/86947/1/2 یوم الخلاص فی ظل القائم المهدی علیه‌السلام]، بی‌جا، بی‌تا.

* شیخ صدوق، محمد بن علی، کتاب الخصال، تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۶۲ش.

* شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال‌الدین و تمام النعمه، بیروت، اعلمی، ۱۴۱۲ق.