پرش به محتوا

الله: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[Image:تصویر الله بر ضریح.jpg|thumb|190px| از آثار منقوش در [[حرم امام حسین(ع)]]]]
[[Image:تصویر الله بر ضریح.jpg|thumb|190px| از آثار منقوش در [[حرم امام حسین(ع)]]]]
'''اللّه''' اسم خاصی که بر ذات دارای جمیع [[صفات جمال و جلال الهی|صفات کمالی]] [[خداوند]] اطلاق می‌شود. این واژه که مشهورترین [[اسما و صفات|اسم خداوند]] است، در اصل عربی است و احکام خاصی دارد؛ مانند ممنوعیت لمس کردن لفظ نوشته شده آن بدون [[طهارت]]. از جمله مهمترین خصوصیات این واژه می‌توان به قرار گرفتن در کلمه توحید و شهادت به [[توحید]] و ممنوعیت استفاده از آن برای غیر خداوند اشاره کرد.
'''اللّه''' اسم خاصی که بر ذات دارای جمیع [[صفات جمال و جلال الهی|صفات کمالی]] [[خداوند]] اطلاق می‌شود. این واژه که مشهورترین [[اسما و صفات|اسم خداوند]] است، در اصل [[زبان عربی|عربی]] است و [[احکام]] خاصی دارد؛ مانند ممنوعیت لمس کردن لفظ نوشته شده آن بدون [[طهارت]]. از جمله مهمترین خصوصیات این واژه می‌توان به قرار گرفتن در کلمه توحید و [[شهادتین|شهادت]] به [[توحید]] و ممنوعیت استفاده از آن برای غیر خداوند اشاره کرد.


==مفهوم شناسی==
==مفهوم شناسی==
خط ۶: خط ۶:


گفته شده در [[عرفان اسلامی]]، واژه الله به دو صورت به کار می‌رود: «الله ذاتی» و «الله وصفی». اگر مراد از الله، ذات دست‌نایافتنی الهی باشد، «الله ذاتی»  
گفته شده در [[عرفان اسلامی]]، واژه الله به دو صورت به کار می‌رود: «الله ذاتی» و «الله وصفی». اگر مراد از الله، ذات دست‌نایافتنی الهی باشد، «الله ذاتی»  
گویند که اسم عَلَم است و معنای [[الوهیت]] و مانند آن در آن لحاظ نشده است. اگر مقصود از واژه الله، ذات خداوند با لحاظ الوهیت و [[ربوبیت|تدبیر]] و مانند آن در نظر گرفته شود، «الله وصفی» می‌نامند که در این صورت اسمی از اسمای الهی و جلوه‌ای از جلوه‌های ذات خداوندی است. در بیشتر کاربردها، «الله وصفی» مراد است.<ref>امینی‌نژاد و دیگران، مبانی و فلسفه عرفان اسلامی، ۱۳۹۰ش، ص۲۳۸.</ref> گفته شده هر دو کاربرد در متون دینی آمده است از جمله در [[آیه]] «قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ اللَّـهُ الصَّمَدُ؛ بگو: «اوست خداى يگانه، خداى صمد [ثابت - متعالى‌]»<ref>سوره توحید، آیه ۱ و ۲.</ref> مراد از الله اولی، «الله ذاتی» و مقصود از الله دومی، «الله وصفی» است.<ref>امینی‌نژاد و دیگران، مبانی و فلسفه عرفان اسلامی، ۱۳۹۰ش، ص۲۳۹.</ref>
گویند که اسم عَلَم است و معنای [[الوهیت]] و مانند آن در آن لحاظ نشده است. اگر مقصود از واژه الله، ذات خداوند با لحاظ الوهیت و [[ربوبیت|تدبیر]] و مانند آن در نظر گرفته شود، «الله وصفی» می‌نامند که در این صورت اسمی از اسمای الهی و جلوه‌ای از جلوه‌های ذات خداوندی است. در بیشتر کاربردها، «الله وصفی» مراد است.<ref>امینی‌نژاد و دیگران، مبانی و فلسفه عرفان نظری، ۱۳۹۰ش، ص۲۳۸.</ref> گفته شده هر دو کاربرد در متون دینی آمده است از جمله در [[آیه]] «قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ اللَّـهُ الصَّمَدُ؛ بگو: اوست خداى يگانه، خداى صمد [ثابت - متعالى‌]»<ref>سوره توحید، آیه ۱ و ۲.</ref> مراد از الله اولی، «الله ذاتی» و مقصود از الله دومی، «الله وصفی» است.<ref>امینی‌نژاد و دیگران، مبانی و فلسفه عرفان نظری، ۱۳۹۰ش، ص۲۳۹.</ref>


'''← معادل در زبان‌های دیگر:''' شاید بتوان برابر این واژه را در فارسی کلمه «[[خدا]]» دانست.{{مدرک}} معادل این واژه در برخی زبان‌های دیگر چنین است:
'''← معادل در زبان‌های دیگر:''' شاید بتوان برابر این واژه را در فارسی کلمه «[[خدا]]» دانست.{{مدرک}} معادل این واژه در برخی زبان‌های دیگر چنین است:
خط ۵۶: خط ۵۶:
{{منابع}}
{{منابع}}
* ابن منظور، لسان العرب، به کوشش علی شیری، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
* ابن منظور، لسان العرب، به کوشش علی شیری، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
* امینی‌نژاد، علی و دیگران، مبانی و فلسفه عرفان نظری، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۹۰ش.
* آشتیانی، جلال الدین، تفسیر سوره فاتحه الکتاب، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷ش.
* آشتیانی، جلال الدین، تفسیر سوره فاتحه الکتاب، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷ش.
* بُطرُس البُستانی، دائرة المعارف البستانی، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا.
* بُطرُس البُستانی، دائرة المعارف البستانی، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۳۸

ویرایش