آیه تطهیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←دلالت بر عصمت
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←دلالت بر عصمت) |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==دلالت بر عصمت== | ==دلالت بر عصمت== | ||
درباره چگونگی دلالت آیه تطهیر بر [[عصمت]] اهل‌بیت، گفته می‌شود «الرِجسَ» (پلیدی) همراه با «الف و لام جنس» آمده و شامل هرگونه پلیدی فکری و عملی همچون [[شرک]]، [[کفر|کُفر]]، [[نفاق]]، جهل و [[گناه]] می‌شود.<ref>راضی، سبیل النجاة فی تتمة المراجعات، بیروت، ص۷.</ref> و چنین ازاله و برطرف کردنی، با عصمت الهی منطبق است که انسان را از هر باطلی، چه عقاید و چه اعمال حفظ می‌کند.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۲۱۲</ref><br> | درباره چگونگی دلالت آیه تطهیر بر [[عصمت]] اهل‌بیت، گفته می‌شود «الرِجسَ» (پلیدی) همراه با «الف و لام جنس» آمده و شامل هرگونه پلیدی فکری و عملی همچون [[شرک]]، [[کفر|کُفر]]، [[منافق|نفاق]]، جهل و [[گناه]] می‌شود.<ref>راضی، سبیل النجاة فی تتمة المراجعات، بیروت، ص۷.</ref> و چنین ازاله و برطرف کردنی، با عصمت الهی منطبق است که انسان را از هر باطلی، چه عقاید و چه اعمال حفظ می‌کند.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۲۱۲</ref><br> | ||
همچنین برخی الفاظ در آیه موجب تأکید موضوع عصمت برای اهل بیت شمرده شده است، از جمله: واژه «إِنَّما» که دلالت بر انحصار داشته و نشان می‌دهد [[اراده الهی]] برای از بین بردن پلیدی، مخصوص اهل‌بیت است. یا واژه «تَطهِیرًا» که مفعول مطلق بوده و تأکیدی دیگر برای [[طهارت]] به شمار می‌رود.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۰۹.</ref> | همچنین برخی الفاظ در آیه موجب تأکید موضوع عصمت برای اهل بیت شمرده شده است، از جمله: واژه «إِنَّما» که دلالت بر انحصار داشته و نشان می‌دهد [[اراده الهی]] برای از بین بردن پلیدی، مخصوص اهل‌بیت است. یا واژه «تَطهِیرًا» که مفعول مطلق بوده و تأکیدی دیگر برای [[طهارت]] به شمار می‌رود.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۰۹.</ref> | ||
در برخی [[روایات]] نیز، پیامبر(ص) پس از تلاوت آیه تطهیر، فرموده است: «فَأَنَا وَ أَهْلُ بَیْتِی مُطَهَّرُونَ مِنَ الذُّنُوبِ؛ من و اهل بیتم از گناهان پاک هستیم».<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۴۰؛ ابن مردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابی‌طالب، دار الحدیث، ج۱، ص۳۰۵.</ref>حضرت علی(ع) هم در [[ماجرای فدک]] با استناد به این آیه منزه بودن [[حضرت زهرا(س)]] از گناه را اثبات نمود.<ref>طبری، کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۲۵۶.</ref> | در برخی [[روایات]] نیز، پیامبر(ص) پس از تلاوت آیه تطهیر، فرموده است: «فَأَنَا وَ أَهْلُ بَیْتِی مُطَهَّرُونَ مِنَ الذُّنُوبِ؛ من و اهل بیتم از گناهان پاک هستیم».<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۴۰؛ ابن مردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابی‌طالب، دار الحدیث، ج۱، ص۳۰۵.</ref>حضرت علی(ع) هم در [[ماجرای فدک]] با استناد به این آیه منزه بودن [[حضرت زهرا(س)]] از گناه را اثبات نمود.<ref>طبری، کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۲۵۶.</ref> | ||