محتشم کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی مُحْتَشَم کاشانی''' (<small>۹۰۵ -۹۹۶  ه‍ ق</small>)، ملقب به کمال‌الدین و فرزند خواجه میراحمد کاشانی، شاعر عهد [[صفویه|صفوی]] (<small>سده دهم</small>) است.

معروف‌‌ترین اثرش، [[دوازده بند محتشم|ترکیب بند]] اوست که در ایام عزاداری [[امام حسین (ع)|سید الشهدا «ع»]]، [[مسجد|مساجد]]، [[تکیه|تکایا]] و مجالس [[سوگواری محرم|سوگواری]] را با کتیبه‌های منقوش به این اشعار، سیاهپوش می‌کنند. این ترکیب‌بند در دوازده بند، سروده شده و پس از او شاعران بسیاری در استقبال از این ترکیب‌بند شعر سروده‌اند. او در [[کاشان]] به بزازی یا شَعربافی مشغول بوده است. محتشم کاشانی در ۹۱  سالگی درگذشت و در زادگاهش، کاشان دفن شد.

شهرت ادبی محتشم به خاطر [[دوازده بند محتشم|دوازده بند]] [[عاشورا|عاشورایی]] اوست اما در یکی از نسخ خطی دیوان او، چند ترکیب در خور دیگر نیز وجود دارد. محتشم علاوه بر شعر، در عرصۀ نثر نیز توانا بوده و این امر را دو رسالۀ جلالیه و نقل عشاق -که آمیزه‌ای از نثر و نظم است- نشان می‌دهد. وی در سرودن «ماده تاریخ» نیز مهارت داشته و در دیوان اشعار او می‌توان نمونه هایی از آن را یافت.<ref>مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، ۱۳۸۶ش، ص۱۵۴</ref>

دیوان محتشم مشتمل بر: قصاید، غزلیات، مراثی، مدایح، قطعات، رباعیات و مثنویات می‌باشد که قسمت قصاید را «جامع اللطایف» و قسمت غزلیات را «نقل عشّاق» نامیده است.<ref>محمدزاده، دانشنامه شعر عاشورایی، ۱۳۸۶ش، ص۸۰۴</ref> تقی الدین کاشی، از سه دیوان صبائیه، جلالیه، و شبابیه که روی هم هفت هزار بیت می‌شوند و دیوان قصاید ائمه (ع) و مدح پادشاهان که هشت هزار بیت است و رساله معمیات و تواریخ به عنوان آثار محتشم کاشانی نام می‌برد.<ref>نک:تقی الدین کاشی، خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار، ۱۳۸۴ش، ص۱۶</ref> «کلیات محتشم» شامل هفت دیوان: «صبائیه» ، «شبابیه» ، «شیبیه» ، «جلالیه» ، «نقل عشاق» ، «ضروریات» و «معمیات» است که به دست میر تقی الدین کاشی تنظیم شده.<ref> نصیری، اثرآفرینان، ۱۳۸۴ش، ج۴، ص۱۴۰</ref>