بنی‌عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

همه خلفای بنی‌عباس از نسل محمد بن علی، نوه [[ابن عباس|ابن‌عباس]]، [[مفسر]] معروف بودند. محمد بن علی ادعا می‌کرد که [[عبدالله بن محمد حنفیه|ابوهاشم]]، نوه [[امام علی (ع)]]، او را به وصایت و امامت [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]] انتخاب کرده است. [[ابومسلم خراسانی|ابومسلم]]، [[داعی]] مشهور عباسیان، در ۱۲۹ق از [[مرو]] قیام علیه [[بنی‌مروان]] را آغاز کرد که به سقوط آنان و شروع [[خلافت]] عباسیان منجر شد. مقر حکومت بنی‌عباس، [[بغداد]] بود. مشهورترین خلفای این سلسله، منصور(۱۵۸-۱۳۶ق)، [[هارون عباسی|هارون]] (۱۹۳-۱۷۰ق) و [[مأمون|مامون]] ([[سال ۱۹۸ هجری قمری|۱۹۸]]-۲۱۸ق) بودند. مستعصم آخرین خلیفه این سلسله توسط [[هلاکو خان]] امیر [[مغول|مغول‌ها]] در سال ۶۵۶ق کشته شد.

دوران ۳۵ ساله [[امامت]] حضرت کاظم(۱۹۳-۱۴۸ق) هم‌زمان با ۱۰ سال خلافت [[منصور عباسی|منصور]](حکومت۱۳۶-۱۵۸ق)، ۱۱ سال خلافت [[مهدی عباسی|مهدی]] (حکومت۱۵۸-۱۶۹ق)، یک سال خلافت [[هادی عباسی|هادی]] (حکومت۱۶۹-۱۷۰ق) و ۱۳ سال خلافت [[هارون عباسی|هارون]] (حکومت۱۷۰-۱۹۳ق) بود.<ref>پیشوایی، سیره پیشوایان، ص۴۱۳.</ref> دوران زندگانی [[امام کاظم (ع)|موسی بن جعفر]] با دوران قدرت گرفتن عباسیان، و قیام‌های متعدد از سوی علویان علیه آنان هم‌زمان بود. [[قیام شهید فخ]] در سال ۱۶۹ق در دوره امامت موسی بن جعفر و خلافت هادی عباسی به وقوع پیوست.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۳۸۵-۳۸۴.</ref> امام کاظم(ع) برای ارتباط با شیعیان و تقویت توان اقتصادی آنان، سازمان وکالت را که در زمان امام صادق(ع) پایه‌گذاری شده بود، گسترش داد.<ref>جباری، امام کاظم و سازمان وکالت، ص۱۶.</ref> هنگامی‌که مهدی عباسی از او خواست تا حدود فدک را مشخص کند، امام مرزهایی را تعیین کرد که با قلمرو حکومت عباسیان برابری می‌کرد.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابى طالب، انتشارات علامه، ج۴، ص ۳۲۰.</ref> امام هفتم شیعیان اصحاب خود را به عدم همکاری با عباسیان سفارش می‌کرد، از جمله [[صفوان جمال]] را از کرایه دادن شتران خود به هارون منع کرد.<ref>شیخ طوسی، رجال کشی، ص۴۴۱.</ref> در عین حال از [[علی بن یقطین]] که در حکومت هارون الرشید، عهده‌دار وزارت بود، خواست تا در دربار بماند و به شیعیان خدمت کند.<ref>شیخ طوسی،‌ رجال کشی، ص۴۳۳.</ref>

*[[منصور عباسی|منصور]] (حک:۱۵۸-۱۳۶ق)