سوره: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۰۳

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۹

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Roohish

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۵٬۹۹۳

ویرایش

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 سوره‌های قرآن - جز [[سوره توبه]]- با [[بسم الله الرحمن الرحیم]] آغاز می‌شود. لفظ سوره هشت بار به صورت مفرد و یک بار به صیغه جمع در [[قرآن کریم|قرآن کریم]] به کار رفته است. در توقیفی بودن و یا اجتهادی بودن ترتیب سوره‌های قرآن کریم اختلاف نظر وجود دارد.
+==معنای سوره==
+'''سوره''' در لغت به معنای مرتبه و منزلت، قطعه و بخشی از شیء و هیجان همراه با ارتفاع و اعتلا است.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۳۰ق، ج۵، ص۳۱۳؛ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۴۳۴.</ref> در اصطلاح قطعه‌ای از کلام الهی است که از انسجام محتوایی برخوردار بوده و دارای مطلع و مقطع است. سوره‌های [[قرآن کریم]] - جز [[سوره توبه]]- با [[بسم الله الرحمن الرحیم]] آغاز می‌شود. لفظ سوره هشت بار به صورت مفرد و یک بار به صیغه جمع، در قرآن به کار رفته است. قطعه‌های مختلف کتاب الهی نیز بدین مناسبت به سوره نام‌گذاری شده که مانند سور شهر یا روستا، مانع تهاجم مخالفان است و هر سوره مظهر هیجان و اعتلا و ظهور خداوند در برابر معاندان است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۴۱۰؛ مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۳۰ق، ج۵، ص۳۱۴.</ref> و یا از آن رو که سور و باروی شهر، خانه‌های شهر و همه آن چه را درون شهر است فرا می‌گیرد، سوره قرآن نیز همه آیات و کلمات آن سوره را در برمی‌گیرد.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۴۳۴.</ref> برخی از لغت شناسان، سوره را مشتق از سؤر می‌دانند که به معنای قطعه و قسمت باقی مانده شی گفته می‌شود.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۳۸۶.</ref>
 {{وسط‌چین}}
 {|class="wikitable sortable" style="width:250px; line-height:95%; font-size:95%;margin:5px 15px 5px 0px;" align="left"
@@ خط ۸۱۲: / خط ۸۱۵: @@
 |}
 {{پایان وسط‌چین}}
-==معنای سوره==
-'''سوره''' در لغت به معنای مرتبه و منزلت، قطعه و بخشی از شیء و هیجان همراه با ارتفاع و اعتلا است.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۳۰ق، ج۵، ص۳۱۳؛ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۴۳۴.</ref> در اصطلاح قطعه‌ای از کلام الهی است که از انسجام محتوایی برخوردار بوده و دارای مطلع و مقطع است. سوره‌های [[قرآن کریم]] - جز [[سوره توبه]]- با [[بسم الله الرحمن الرحیم]] آغاز می‌شود. لفظ سوره هشت بار به صورت مفرد و یک بار به صیغه جمع، در قرآن به کار رفته است. قطعه‌های مختلف کتاب الهی نیز بدین مناسبت به سوره نام‌گذاری شده که مانند سور شهر یا روستا، مانع تهاجم مخالفان است و هر سوره مظهر هیجان و اعتلا و ظهور خداوند در برابر معاندان است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۴۱۰؛ مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۳۰ق، ج۵، ص۳۱۴.</ref> و یا از آن رو که سور و باروی شهر، خانه‌های شهر و همه آن چه را درون شهر است فرا می‌گیرد، سوره قرآن نیز همه آیات و کلمات آن سوره را در برمی‌گیرد.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۴۳۴.</ref> برخی از لغت شناسان، سوره را مشتق از سؤر می‌دانند که به معنای قطعه و قسمت باقی مانده شی گفته می‌شود.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۳۸۶.</ref>
 ==تقسیم‌بندی سوره‌ها==
 === تقسیم بر اساس زمان نزول===