نجاست سگ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح لینک
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح لینک) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
'''نجاست سگ '''به نجس‌بودن سگ و همه اجزای آن اشاره دارد. سگ [[عین نجس]] است که با هیچ یک از [[مطهرات]] جز [[استحاله]]، [[پاک]] نمی‌شود. همچنین خرید و فروش آن، به‌جز سگ شکاری و سگ نگهبان، [[حرام]] است. استفاده از پوست سگ برای خوردن و آشامیدن و کارهایی که به [[طهارت]] نیاز دارد، جایز نیست. ظرفی را که سگ، لیسیده یا از آن آب خورده، باید [[خاک‌مال]] کرد. حکم نجاست سگ شامل سگ آبی نمی‌شود. | '''نجاست سگ '''به نجس‌بودن سگ و همه اجزای آن اشاره دارد. سگ [[عین نجس]] است که با هیچ یک از [[مطهرات]] جز [[استحاله]]، [[طهارت|پاک]] نمی‌شود. همچنین خرید و فروش آن، به‌جز سگ شکاری و سگ نگهبان، [[حرام]] است. استفاده از پوست سگ برای خوردن و آشامیدن و کارهایی که به [[طهارت]] نیاز دارد، جایز نیست. ظرفی را که سگ، لیسیده یا از آن آب خورده، باید [[خاکمالی|خاک‌مال]] کرد. حکم نجاست سگ شامل سگ آبی نمی‌شود. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
نجاست سگ یعنی اینکه که بدن سگ و همه اجزائش حتی اجزای بی‌روح آن مانند مو، پنجه، ناخن و تمام رطوبت‌های آن، نجس است.<ref> مکارم شیرازی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸.</ref> البته [[سید مرتضی]] از فقهای شیعه معتقد است که موی سگ و خوک به جهت اینکه از اجزای بی‌روح هستند؛ نجس نیستند.<ref>سید مرتضی، المسائل الناصریات، ۱۴۱۷ق، ص۱۰۰.</ref> به گفته [[محمدحسن نجفی]] [[فتوا|فتوای]] سید مرتضی بر خلاف نظر دیگر فقیهان شیعه است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۳۱.</ref> البته [[مالک بن انس]] از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت| فقهای چهارگانه اهل‌سنت]]، سگ را پاک دانسته است.<ref>ابن‌الجلاب، التفریع فی فقه الإمام مالک بن أنس، ۲۰۰۷م، ج۱، ص۵۲.</ref> | نجاست سگ یعنی اینکه که بدن سگ و همه اجزائش حتی اجزای بی‌روح آن مانند مو، پنجه، ناخن و تمام رطوبت‌های آن، نجس است.<ref> مکارم شیرازی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸.</ref> البته [[سید مرتضی]] از فقهای شیعه معتقد است که موی سگ و خوک به جهت اینکه از اجزای بی‌روح هستند؛ نجس نیستند.<ref>سید مرتضی، المسائل الناصریات، ۱۴۱۷ق، ص۱۰۰.</ref> به گفته [[محمدحسن نجفی]] [[فتوا|فتوای]] سید مرتضی بر خلاف نظر دیگر فقیهان شیعه است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۳۱.</ref> البته [[مالک بن انس]] از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت| فقهای چهارگانه اهل‌سنت]]، سگ را پاک دانسته است.<ref>ابن‌الجلاب، التفریع فی فقه الإمام مالک بن أنس، ۲۰۰۷م، ج۱، ص۵۲.</ref> | ||
مستند حکم نجاست سگ، روایاتی است که از [[امامان معصوم]] نقل شده است. این روایات در [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] در ذیل باب‌های «بَابُ نَجَاسَةِ الْکلْبِ وَ لَوْ سَلُوقِیا؛ نجاست سگ اگرچه شکاری باشد»<ref> حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۱۴-۴۱۷.</ref> و «بَابُ نَجَاسَة سُؤْرِ الْکَلْبِ وَ الْخِنْزِیرِ»<ref> حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۷.</ref> آمده است. | مستند حکم نجاست سگ، روایاتی است که از [[امامان شیعه|امامان معصوم]] نقل شده است. این روایات در [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] در ذیل باب‌های «بَابُ نَجَاسَةِ الْکلْبِ وَ لَوْ سَلُوقِیا؛ نجاست سگ اگرچه شکاری باشد»<ref> حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۱۴-۴۱۷.</ref> و «بَابُ نَجَاسَة سُؤْرِ الْکَلْبِ وَ الْخِنْزِیرِ»<ref> حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۷.</ref> آمده است. | ||
==خاکمالی کردن== | ==خاکمالی کردن== | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== حکم خرید و فروش== | == حکم خرید و فروش== | ||
به نظر [[فقها]]، خرید و فروش سگ، حرام است؛ چرا که عین نجاست، ارزش مالی ندارد و نمی‌توان آن را خرید و فروش کرد.<ref>شیخ انصاری، المکاسب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ۵۴-۵۷؛ مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷.</ref> این حکم، مختص سگ ولگرد است<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷؛ بهبهانی، رساله عملیه متاجر وحید بهبهانی، ۱۳۱۰، ص۱۷-۱۸؛ نراقی، أنیس التجار، ۱۴۲۵ق، ۳۶-۳۷.</ref> و سگ شکاری و سگ نگهبان به جهت منافعی که دارند از این حکم استثناء شده‌اند.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷.</ref> | به نظر [[مجتهد|فقها]]، خرید و فروش سگ، حرام است؛ چرا که عین نجاست، ارزش مالی ندارد و نمی‌توان آن را خرید و فروش کرد.<ref>شیخ انصاری، المکاسب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ۵۴-۵۷؛ مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷.</ref> این حکم، مختص سگ ولگرد است<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷؛ بهبهانی، رساله عملیه متاجر وحید بهبهانی، ۱۳۱۰، ص۱۷-۱۸؛ نراقی، أنیس التجار، ۱۴۲۵ق، ۳۶-۳۷.</ref> و سگ شکاری و سگ نگهبان به جهت منافعی که دارند از این حکم استثناء شده‌اند.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷.</ref> | ||
== نگهداری سگ== | == نگهداری سگ== | ||
به فتوای [[آیت‌الله مکارم شیرازی]]، نگهداری و پرورش سگ‌هایی که بر آنها فایده‌ای مترتب است؛ مانند سگ نگهبان، سگ شکاری، سگ زنده‌یاب و سگ موادیاب اشکال ندارد هرچند که نجس هستند، اما نگهداری و پرورش سگ‌های زینتی برای همزیستی و سرگرمی اشکال دارد.<ref>[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=46751 «احکام نگهداری حیوانات»]، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی.</ref> و نگهداری آنها در شأن [[مسلمانان]] نیست.<ref> مکارم شیرازی، استفائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۲۶.</ref> | به فتوای [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، نگهداری و پرورش سگ‌هایی که بر آنها فایده‌ای مترتب است؛ مانند سگ نگهبان، سگ شکاری، سگ زنده‌یاب و سگ موادیاب اشکال ندارد هرچند که نجس هستند، اما نگهداری و پرورش سگ‌های زینتی برای همزیستی و سرگرمی اشکال دارد.<ref>[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=46751 «احکام نگهداری حیوانات»]، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی.</ref> و نگهداری آنها در شأن [[مسلمان|مسلمانان]] نیست.<ref> مکارم شیرازی، استفائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۲۶.</ref> | ||
برخی از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]]، نگه‌داشتن سگ در منزل را [[مکروه]] دانسته‌اند.<ref>بهجت، استفتائات، ۱۴۲۸ق، ج۴، ص۵۷۴.</ref> | برخی از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]]، نگه‌داشتن سگ در منزل را [[مکروه]] دانسته‌اند.<ref>بهجت، استفتائات، ۱۴۲۸ق، ج۴، ص۵۷۴.</ref> | ||