نجاست سگ: تفاوت میان نسخه‌ها

به فتوای آیت‌الله مکارم شیرازی نگهداری سگ‌هایی که بر آنها فایده‌ای مترتب است مانند سگ نگهبان، سگ شکاری، سگ زنده‌یاب و سگ موادیاب اشکال ندارد هرچند که نجس هستند. اما نگهداری سگ‌های زینتی برای همزیستی و سرگرمی اشکال دارد و در شأن [[مسلمانان]] نیست.<ref> مکارم شیرازی، استفائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۲۶.</ref>  

 

*به نظر فتوای فقیهان شیعه حکم نجاست سگ مختص سگی است که در خشکی زندگی می‌کند و شامل سگ آبی نمی‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نراقی، أنیس التجار، ۱۴۲۵ق، ۳۶-۳۷؛ مکارم شیرازی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸؛ وحید خراسانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۸ق، ص۲۴؛ سبحانی تبریزی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۱۲۷.</ref>  

*خوردن و آشامیدن از ظرفی که با پوست سگ ساخته شده، [[حرام]] است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref> همچنین  به گفته فقیهان نباید از چنین ظرفی، برای کارهایی که [[طهارت]] در آن لازم است، مانند [[وضو]] و [[غسل]] استفاده کرد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref> بسیاری از فقها معتقدند؛ که از چرم سگ و خوک حتی برای کارهای غیر از خوردن و آشامیدن نیز نباید استفاده کرد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref>

*‌ نجفی، محمدحسن، جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام‌، تحقیق: عباس قوچانى، على آخوندى‌، بیروت، دارإحياء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.