پرش به محتوا

نجاست سگ: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ آوریل ۲۰۱۸
جز
افزایش جزیی شناسه
imported>M.bahrami
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (افزایش جزیی شناسه)
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''نجاست سگ '''از [[نجاسات]] ده‌گانه، به معنای نجس بودن سگ و همه اجزای آن است. سگ عین نجاست است و با هیچ یک از [[مطهرات]]، [[پاک]] نمی‌شود.  
'''نجاست سگ '''از [[نجاسات]] ده‌گانه، به معنای نجس بودن سگ و همه اجزای آن حتی اجزای بی‌روح مانند مو و پنجه است. سگ عین نجاست است و با هیچ یک از [[مطهرات]]، [[پاک]] نمی‌شود.  
همچنین خرید و فروش آن، به جز سگ شکاری و سگ نگهبان حرام است. استفاده از پوست آن برای خوردن و آشامیدن و کارهایی که به طهارت نیاز دارد جایز نیست. ظرفی را که با زبان سگ تماس داشته باید خاک‌مال کرد. نگه‌داشتن سگ در منزل [[کراهت]] دارد. حکم نجاست سگ شامل سگ آبی نمی‌شود.
همچنین خرید و فروش آن، به جز سگ شکاری و سگ نگهبان حرام است. استفاده از پوست آن برای خوردن و آشامیدن و کارهایی که به طهارت نیاز دارد جایز نیست. ظرفی را که با زبان سگ تماس داشته باید خاک‌مال کرد. نگه‌داشتن سگ در منزل [[کراهت]] دارد. حکم نجاست سگ شامل سگ آبی نمی‌شود.


خط ۷: خط ۷:
نجس به معنای ناپاک، آلوده و غیر طاهر است.<ref> دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۴، ص۲۲۳۴۸.</ref> در اصطلاح فقهی نجس به چیزی گفته می‌شود که پاک نباشد<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۵۳۰؛ غدیری، القاموس الجامع للمصطلحات الفقهیة، ۱۴۱۸ق، ص۵۷۵.</ref> و برای [[مسلمان]] [[واجب]] است که از آن دوری کند، مخصوصا برای انجام برخی از اعمال که در انجام آن‌ها [[طهارت]] شرط است.<ref>غدیری، القاموس الجامع للمصطلحات الفقهیة، ۱۴۱۸ق، ص۵۷۵.</ref>  
نجس به معنای ناپاک، آلوده و غیر طاهر است.<ref> دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۴، ص۲۲۳۴۸.</ref> در اصطلاح فقهی نجس به چیزی گفته می‌شود که پاک نباشد<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۵۳۰؛ غدیری، القاموس الجامع للمصطلحات الفقهیة، ۱۴۱۸ق، ص۵۷۵.</ref> و برای [[مسلمان]] [[واجب]] است که از آن دوری کند، مخصوصا برای انجام برخی از اعمال که در انجام آن‌ها [[طهارت]] شرط است.<ref>غدیری، القاموس الجامع للمصطلحات الفقهیة، ۱۴۱۸ق، ص۵۷۵.</ref>  


سگ حیوانی چهارپا از پستانداران گوشت‌خوار است.<ref> دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۹، ص۱۳۷۰۰.</ref> نجاست سگ یعنی اینکه که بدن سگ و همه اجزائش حتی اجزائی که در آنها روح وجود نداد مانند مو، پنجه،‌ ناخن و تمام رطوبت‌های آن، نجس است.<ref>مکارم، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸.</ref> سگ عین نجاست است، از این رو امکان [[پاک]] شدنش وجود ندارد و با هیچ کدام از [[مطهرات]] نمی‌توان آن را پاک کند.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۶.</ref> اگر چیزی بدن سگ را لمس کند در صورتی که رطوبتی از بدن سگ به آن چیز منتقل شود، آن چیز نجس می‌شود و باید با مطهرات (مانند آب) پاک شود.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۶.</ref>
سگ حیوانی چهارپا از پستانداران گوشت‌خوار است.<ref> دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۹، ص۱۳۷۰۰.</ref> نجاست سگ یعنی اینکه که بدن سگ و همه اجزائش حتی اجزائی که در آنها روح وجود ندارد مانند مو، پنجه،‌ ناخن و تمام رطوبت‌های آن، نجس است.<ref>مکارم، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸.</ref> سگ عین نجاست است، از این رو امکان [[پاک]] شدنش وجود ندارد و با هیچ کدام از [[مطهرات]] نمی‌توان آن را پاک کند.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۶.</ref> اگر چیزی بدن سگ را لمس کند در صورتی که رطوبتی از بدن سگ به آن چیز منتقل شود، آن چیز نجس می‌شود.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۶.</ref>


===سگ آبی===
===سگ آبی===