آیه تطهیر: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره معنای «رجس» [[مفسران]] اختلاف نظر دارند و برای آن معانی مختلفی ذکر کرده‌اند، از جمله: [[گناه]]، [[فسق]]، [[شیطان]]، [[شرک]]، شک، [[بخل]]، [[طمع]]، [[هوای نفس]] و [[بدعت]].<ref>صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۳۸.</ref> علامه طباطبايی بر آن است که رجس- به كسره را، و سكون جيم- صفتى است از ماده رجاست، يعنى پليدى و قذارت. پليدى و قذارت هياتى است در نفس آدمى، كه او را وادار به اجتناب و نفرت مى‏‌نمايد، مانند پليدى رذائل. چنان که در آیه شریفه: {{متن قرآن|وَ أَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ وَ ماتُوا وَ هُمْ كافِرُونَ|سوره=[[سوره انعام]]|آیه=۱۲۵}}  آمده است. و نيز هياتى است در ظاهر موجود پليد، كه باز آدمى از آن نفرت مى‏‌نمايد مانند پليدى خوك که فرمود: {{متن قرآن|أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ |سوره=[[سوره انعام]]|آیه=۱۴۵}}  

عالمان و مفسران [[شیعه جعفری|شیعه]]، پاک کردن اهل بیت(ع) از رجس را به معنای [[عصمت]] از گناهان و توفیق طاعت دانسته‌اند.<ref>مفید، المسائل العُکبریة، ۱۴۱۳ق، ص۲۷؛ شوشتری، الصوارم المهرقة، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۷، ۱۴۸؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۳۱۳.</ref>