حلال‌گوشت: تفاوت میان نسخه‌ها

به حیواناتی که خوردن برخی از اجزایشان<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۲۵۵.</ref> پس از [[تذکیه]]،<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۴۲۶.</ref> [[جایز]] باشد، حلال‌گوشت گفته می‌شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۴۰۸.</ref>  در متون فقهی شیعه [[احکام شرعی|احکام]] مربوط به حیوانات حلال‌گوشت در [[ابواب فقه|ابواب فقهی]] [[طهارت]]،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۸۷.</ref>  [[نماز]]،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۲، ۲۳۶.</ref>  [[صید]]<ref>سبزواری، مهذب الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۲۳، ص۲۹.</ref> و [[ذبح شرعی|ذباحه]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۸، ۲۵۸.</ref>  ذکر شده است.