۱۷٬۸۴۳
ویرایش
imported>Shadiba جز (حذف متن عربی آیات و ...) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←احکام فرزندخوانده: تمیزکاری) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در [[اسلام]]، فرزندخواندگی به شیوه [[جاهلیت]] و در نظر گرفتن تمام آثار فرزند واقعی، نفی شد و [[قرآن]] با صراحت آن را در [[آیه]] چهارم [[سوره احزاب]] رد میکند: «و خدا فرزندخواندگانتان را فرزندانتان نساخت. اينها چيزهايى است كه به زبان میگوييد». این [[آیه]] با واژه «اَدعیاء» (جمع «دُعی») از فرزندخواندگی یاد و بیان میکند که رابطه فرزند با پدر و مادر، رابطهای حقیقی و طبیعی است نه تشریفاتی و قراردادی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۳۲۹.</ref> همچنین در آیه بعدی نیز تأکید میکند که فرزندان را به نام پدرانشان بخوانید ـ که این نزد خدا منصفانهتر است ـ و اگر پدرانشان را نمیشناسید آنان را [[موالی]] و [[برادران دینی]] خود بدانید. | در [[اسلام]]، فرزندخواندگی به شیوه [[جاهلیت]] و در نظر گرفتن تمام آثار فرزند واقعی، نفی شد و [[قرآن]] با صراحت آن را در [[آیه]] چهارم [[سوره احزاب]] رد میکند: «و خدا فرزندخواندگانتان را فرزندانتان نساخت. اينها چيزهايى است كه به زبان میگوييد». این [[آیه]] با واژه «اَدعیاء» (جمع «دُعی») از فرزندخواندگی یاد و بیان میکند که رابطه فرزند با پدر و مادر، رابطهای حقیقی و طبیعی است نه تشریفاتی و قراردادی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۳۲۹.</ref> همچنین در آیه بعدی نیز تأکید میکند که فرزندان را به نام پدرانشان بخوانید ـ که این نزد خدا منصفانهتر است ـ و اگر پدرانشان را نمیشناسید آنان را [[موالی]] و [[برادران دینی]] خود بدانید. | ||
پیامبر اسلام، قبل از [بعثت]]، [[زید بن حارثه]] را که هشت سال داشت فرزندخوانده خود برگزید و این فرزندخواندگی سی سال طول کشیده است.<ref>عالمی طامه، «عقد فرزندخواندگی»، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref> اما پس از آن که قرآن فرزندخواندگی را باطل اعلام کرد، پیامبر برای نفی این سنت، با همسر پسرخواندهاش پس از آن که زید از او ([[زینب دختر جحش]]) [[طلاق]] گرفت ازدواج میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۱۹۶.</ref> [[قرآن]] در [[آیات]] ۳۶ تا ۴۰ [[سوره احزاب]] به ماجرای این ازدواج اشاره میکند و حتی در [[آیه]] ۳۷ این سوره از زید نام میبرد. همچنین برای پاسخ به این اعتراض که چرا پیامبر با همسر پسرش ازدواج کرد، در آیه چهلم تأکید میکند که [[محمد]] پدر تکوینی و طبیعی (زیستی) هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه او [[رسول خدا]] و خاتم پیامبران است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲۴.</ref> | پیامبر اسلام، قبل از [[بعثت]]، [[زید بن حارثه]] را که هشت سال داشت فرزندخوانده خود برگزید و این فرزندخواندگی سی سال طول کشیده است.<ref>عالمی طامه، «عقد فرزندخواندگی»، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref> اما پس از آن که قرآن فرزندخواندگی را باطل اعلام کرد، پیامبر برای نفی این سنت، با همسر پسرخواندهاش پس از آن که زید از او ([[زینب دختر جحش]]) [[طلاق]] گرفت ازدواج میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۱۹۶.</ref> [[قرآن]] در [[آیات]] ۳۶ تا ۴۰ [[سوره احزاب]] به ماجرای این ازدواج اشاره میکند و حتی در [[آیه]] ۳۷ این سوره از زید نام میبرد. همچنین برای پاسخ به این اعتراض که چرا پیامبر با همسر پسرش ازدواج کرد، در آیه چهلم تأکید میکند که [[محمد]] پدر تکوینی و طبیعی (زیستی) هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه او [[رسول خدا]] و خاتم پیامبران است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲۴.</ref> | ||
[[قرآن]]، سه اثر مرسوم فرزندخواندگی، یعنی [[نسب|نَسَب]]، [[محرمیت|مَحرَمیّت]] و [[ارث]] را صریحاً نفی میکند: | [[قرآن]]، سه اثر مرسوم فرزندخواندگی، یعنی [[نسب|نَسَب]]، [[محرمیت|مَحرَمیّت]] و [[ارث]] را صریحاً نفی میکند: |
ویرایش